Search
پنجابی
پنجابی
کورونا وائرس تے عالمگیر ڈاک سروس وچ رکاوٹ دے سببوں، اَسیں اپنی ’مُلوں بغیر چھاپی ہوئی کتاب دی سروس‘ نوں تھوڑے چِر لئی بند کر دے پئے آں۔
ایس صورتحال دے چانن وچ اسیں ایس ویلے تہانوں کتاباں گھلن دے قابل نئیں ہیگے آں۔
دُعا ہے پئی ایہہ وبائی بیماری چھیتی ای مُک جاوے تے ڈاک سروس کُھل جاوے۔

خطبے

مضمون 10: مُکاشفہ(مُکاشفہ دی کتاب اُتے تفسیر)

[9-2باب] اخیری زمانے وچ دلیر ایمان رکھو (مُکاشفہ ۹:۱۔۲۱)

اخیری زمانے وچ دلیر ایمان رکھو
)مُکاشفہ ۹:۱۔۲۱(
 
اسیں اُتلےحوالے وچ ست تُرہیاں دیاں آفتاں وچوں ، حالے پنجویں تے چھیویں تُرہیاں دیاں آفتاں نوں دھیان نال ویکھیا اے ۔ پنجویں تُرہی ٹڈیاں دی آفت نوں لیاؤندی اے تے چھیویں تُرہی فرات دے دریا اُتے لڑائی دی آفت دا اعلان کردی اے ۔
پہلی گل جیہڑی سانوں لبھن دی لوڑ اے ایہہ ہیگی اے پئی کیہ پاک لوک ایہناں ست تُرہیاں دیاں آفتاں وچوں لنگھن گے یاں نئیں ۔ ایہہ پہلی گل اے جنہوں سانوں لازمی سُننا ،جاننا تے ایمان رکھنا چاہی دا اے ۔
 کیہ پاک لوک اپنے آپ نوں ست تُرہیاں دیاں آفتاں وچکار پاؤن گے ؟ پاک لوک ، وی ، لازمی اپنے آپ نوں ایہناں آفتاں وچکار پاؤن گے ۔ جگ دا تریجا حصہ جنگل سڑ جان گے ، تریجا حصہ سمندر تے دریا لہو ہو جان گے ، تے سورج ،چن، تے تارے برباد ہو جان گے تے اپنی تریجا حصہ روشنی گوا لین گے ۔ بھاویں سارے جگ دا تریجا حصہ قدرتی شیواں کیہ لہو ہو جان گئیاں یاں روشنی گوا لین گئیاں ، ایہدا ایہہ وی مطلب ہیگا اے پئی دوجی دو تہائی شیواں فیر وی باقی رہن گئیاں ۔
کلام سانوں دسدا اے پئی اسیں ، پاک لوک جیہڑے مکتی پا چُکے آں ، اپنے آپ نوں پہلیاں چھے آفتاں وچکار پاواں گے جیہڑیاں تریجا حصہ جگ نوں برباد کر دین گئیاں ۔ پر ، اسیں ایہناں آفتاں توں ڈر دے نئیں آں، ایس لئی پئی جویں خُدا نے ،اپنی پنجویں آفت وچ ٹڈیاں نوں ”صرف اوہناں بندیاں نوں جیہڑے اپنے متھے اُتے خُدا دی مہر نئیں رکھدے “ نقصان پوہنچان دا حکم دتا ، اوہ ست تُرہیاں دیاں ایہناں آفتاں وچکار اپنے ولوں مہر کیتے گئے پاک لوکاں دی راکھی کرے گا ۔
پرایہدا فیر وی ایہو ای مطلب ہیگا اے پئی پاک لوک ایہناں ساریاں آفتاں وچوں لنگھن گے ۔
تُسی تے میَں ، اوہناں وانگر جیہڑے پانی تے روح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے راہیں چھڈائے گئے آں ، اپنے آپ نوں پہلی آفت وچکار پاواں گے ، جیہڑی خُدا ولوں وسائی گئی اگ نال تریجاحصہ دنیا نوں ساڑ دیوے گی، ایسے طرح دوجی آفت وچکار ، بلدے ہوئے پہاڑ دے ڈگن نال تریجا حصہ سمندر نوں لہوبناؤندے ہوئیاں تے تیجی آفت وچکار وی موجود ہوواں گے ، جیہڑی اسمان توں اک وڈے تارے دے ڈگن دے سبب تریجا حصہ دریاواں تے چشمیاں نوں ناگ دونا بنا دیوے گی ۔
ایسے طرح اسیں چوتھی آفت وچ وی ، تریجا حصہ سورج ، چن تے تاریاں نال ٹکراؤن دے سبب ہنیرے نوں لیاؤن والی آفت وچ زندہ رہواں گے ؛ اسیں پنجویں آفت وچوں وی گزراں گے ، جد ٹڈیاں ٹھُوئیاں وانگر طاقت نال لوکاں نوں نقصان پوہنچان گئیاں ؛تے، جد چھیویں آفت فرات دے دریا اُتے سارے جگ دی لڑائی نوں لیاوے گی ، اسیں فیر وی ساری آفت وچکار اپنے آپ نوں جیوندے پاواں گے ۔ کوئی بندہ ایہدے بارے وچ کجھ نئیں کر سکدا ، ایس لئی پئی ایہہ خُدا دی خاص سمجھ اے جیہڑی ظاہر ہون دی اُڈیک کردی پئی اے ۔ یعنی اسیں ایہناں چھے برباد کرن والیاں آفتاں دے وچکار جیوندے رہواں گے خُدا دے کلام دی لکھی ہوئی سچیائی اے ۔
ساڈا خُداوند تہانوں تہاڈے سارے پاپاں توں چھڈا چُکیا اے ۔ اوہ ساڈے سارے پاپاں نوں اپنے بپتسمے ، اپنے صلیبی لہو تے مویاں وچوں اپنے جیوں اُٹھن دے سبب مکا چُکیا اے ۔ اسیں ایمان رکھن دے سببوں اپنا فدیہ پایا یعنی یسوع مسیح ساڈے بدلے کیہ کر چُکیا اے ۔ اوہناں لئی جیہڑے پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دےسببوں اپنے سارے پاپاں توں معافی پا چُکے نیں ، ایتھوں تیکر پئی جد اوہ چھے برباد کرن والیاں آفتاں دے وچکار جیوندے رہن گے ، خُدادی خاص راکھی اوہناں دے نال رہوے گی ۔ دوجے اکھراں وچ ، کلام سانوں دسدا اے پئی خُدا دا فضل سانوں زندہ رہن دی اجازت دیوے گا ۔ سانوں لازمی احساس کرنا چاہی دا اے ساڈا خُدا سا ڈے وچوں اوہناں نوں جیہڑے مکتی یافتہ نیں آفتاں دے وچکار ایہہ خاص سہولت تے راکھی دین دے سببوں ساڈی ساری شکرگزاری نوں پاؤن دے صرف کناں لائق اے ۔
جدپنجویں فرشتے نے اپنی تُرہی نوں پُھوکیا، یوحنا نے ”اسمانوں زمین اُتے اک تارہ ڈگیا ہویا “ویکھیا،جنہوں ”اتھاہ کھڈے دی کُنجی دتی گئی سی۔“ تارہ ایتھے اک فرشتے بارے گل کردا اے ؛ خُدا دے تاریاں دا رُوحانی مطلب ایہہ ہیگا اے پئی اوہ سارے اوہدے خادم تے پاک لوک نیں ۔ جد ایس فرشتے نے جیہڑا زمین اُتے آیا اتھاہ کھڈےدی کُنجی لئی تے اوہنوں ایہدی کُنجی نال کھولیا ، تاں دُھوں اک وڈی بھٹی دے دُھوں وانگر کھڈے وچوں نکلیا ۔
اتھاہ کھڈا ایہو جیہی تھاں بارے دسدااے جیہڑی اکھراں وچ بالکل ، کوئی مُڈھ یااخیر نئیں رکھدا ۔ ایہہ پاتال وانگر وی سمجھیا جاندااے ، ایہہ نا مکن والا ڈوہنگھا کھڈا اے ۔ جد پنجویں فرشتے نے اپنا نرسنگا پھو کیا ، اوہنے ایس ڈوہنگے کھڈے دی کُنجی پاؤن دے بعدوں ، ایس کُنجی نال کھڈے نوں کھولیا ۔ کھڈے وچوں بوہت سارا دُھوں باہر آیا ، جویں بوہت وڈی اگ وچوں نکلیا ہووے ۔ پاتال دے ایس دُھوں نے سورج تے اسمان نوں ، سارے جگ نوں ہنیرا کردے ہوئیاں ، کج لیا ۔
دُھو ں اکو شے نئیں سی جیہڑا باہر آیا یعنی جد ڈوہنگھے کھڈے نوں کھولیا گیا ؛ کھڈے وچوں اُٹھن والا دُھوں دے نال ٹڈیاں وی سن ۔ ایہہ ” ٹڈیاں “ جیہڑیاں زمین اُتے چڑھ گئیاں سن ، اوہناں نوں زمین دے ٹھوئیاں وانگر طاقت دتی گئی ، جیہڑیاں اپنیاں بُونڈیاں نال لوکاں نوں ڈنگ ماردیاں پئیاں سن ۔ پاک کلام اوہناں نوں ایہو جیہے چہریاں والیاں دسدااے جیہڑیاں بندیاں دے چہریاں وانگر نظر آؤندیاں سن ۔ اوہناں دیاں شکلاں لڑائی لئی تیار کیتے گئے گھوڑیاں وانگر سن ، اوہناں دے دند شیر ببر وانگر سن ، تے اوہناں دے وال زنانیاں دے والاں وانگر سن ۔
اکو ٹڈی دی بجائے جمع اکھر ” ٹڈیاں “ورتن دے سببوں ، پاک کلام سانوں ایہہ وی دسدااے پئی اسیں صرف اک یاں کجھ ٹڈیاں دے بارے وچ گل نئیں کردے پئے ، سگوں ٹڈیاں دے اک وڈے بدل دے بارے وچ ، اوہناں وانگر جیہڑیاں ویلے کویلے خاص علاقیاں وچ آفت لیاؤندیاں نیں، اپنی بربادی دے راہ وچ ساریاں بوٹیاں نوں چٹ جاندیاں تے اوہناں دیاں جڑاں دے علاوہ پچھے کجھ نئیں چھڈدیاں ۔ ایہو جیہاں ٹڈیاں ڈوہنگے کھڈے وچوں نکلن گئیاں تے لوکاں نوں پنج مہینیاں تیکردکھ دین گئیاں ۔
اوہ جیہڑے ست تُرہیاں دیاں آفتاں وچوں پنجویں دا سامنا کرن گے صرف اوہ نیں جیہڑے نویں سریوں نئیں جمے ۔ ٹڈیاں دی ایہہ آفت نویں سریوں جمے ہوئیاں دے اُتوں لنگھ جاوے گی ۔ساڈا خُداوند ساڈے اُتے ٹڈیاں دیاں آفت نئیں لیاوے گا ، ایس لئی پئی اوہ جان دا اے پئی نویں سریوں جمےہوئے ، جے اوہناں نوں ٹڈیاں نیں ڈنگ ماریا، اوہ مکتی دی خوشخبری نوں ، حیران ہوندیاں ہوئیاں باہر کڈھ دین گے ، ”اخیریں میَں کیوں مکتی یافتہ ہویا ساں ؟“ ایہنوں اسیں آیت ۴ وچوں سمجھ سکدے آں : ”تے اوہناں نُوں آکھیا گیا پئی اوہناں بندیاں دے بِناں جِنہاں دے مَتّھے اُتّے خُدا دی مُہر نئیں زمین دے گھاہ یا کِسے سبزی یا کِسے بُوٹے نُوں نُقصان نا پُچاؤ۔“
سانوں پتہ اے پئی اسرائیل دے اک لکھ چوالی ہزار لوک خُدا دی مہر دے سبب مہر کیتے جان گے ، پر پاک کلام غیر قوماں بارے کوئی گل نئیں کردا ۔ فیر کیہ ایہدا مطلب ہیگا اے پئی اسیں بالکل پاپیاں وانگر ٹڈیاں کولوں دکھ پاواں گے ؟ نئیں بالکل نئیں ! جویں اک لکھ چوالی ہزاراسرائیلیاں اُتے مہر ہووے گی ، ایسے طرح اسیں ہوواں گے—ایس لئی اوہناں دے دل جیہڑے اپنے پاپاں توں معافی پا چُکے نیں پاک رُوح دی سببوں خُدا دے اگے مہرکیتے جاندے نیں ۔ کیہ تُسیں اپنے دل وچ پاک رُوح نئیں رکھدے ؟ ایس لئی پئی جنہاں دے دلاں وِچ پاک رُوح وسدا اے خُدا دے پُتراں وانگر مہر کیتے گئے نیں ، اسیں ، اک لکھ چوالی ہزار اسرائیلیاں دے نال نال، اوہدے لوکاں وانگر ٹڈیاں دی آفت توں بچ جاواں گے ۔
ایس لئی پئی ٹڈیاں دی آفت صرف اوہناں نوں نقصان پچاوے گی جیہڑے نویں سریوں نئیں جمے، لوک غالباً نفرت کرن گے تے سانوں ایتھوں تیکرپئی بوہتا ستاؤن گے ۔ آفت دے پنج مہینیاں دے دناں وچکار ،اوہ جیہڑے صرف نویں سریوں نئیں جمے اوہناں نوں ٹڈیاں ڈنگ مارن گئیاں ، اوہ بوہت پیڑ نال ہاڑے پاؤن گے تے مرن دے لائق نا ہون گے ۔ ایہناں ٹڈیاں دے چہرے بندیاں دے چہریاں وانگر نظر آؤندے نیں ،اوہناں دے وال زنانیاں دے والاں وانگر نیں ،اوہناں دے دند ببر شیراں وانگر تیکھے نیں ،تے اوہناں دیاں شکلاں لڑائی لئی تیار کیتے ہوئے گھوڑیاں وانگر نیں ، اوہ ٹھوئیاں والیاں بُونڈیاں رکھدیاں نیں۔ایہہ ٹڈیاں اپنے راہ وچ ہر کسے نوں اپنے سراں نال ڈراؤن گئیاں ۔ اپنے دنداں نال ہر تھاں اوہناں نوں وڈن گئیاں ،تے اپنیاں زہر بھریاں بُونڈیاں نال اوہناں نوں ، اپنے شکاراں وچ نا دسی جان والی بوہتی پیڑ نوں پیدا کردیاں ہوئیاں ڈنگ مارن گئیاں ۔
اکو ڈنگ نا یقین کیتی جان والی پیڑ نوں پیدا کرن لئی بوہت ہووے گا ، خورے تیز بجلی دا جھٹکا لگن وانگر ہووے گا ، جیہدا اثر پنج مہینے تیکر رہوے گا۔ تے لوک مرن دے لائق نئیں ہون گے ، کوئی معنی نئیں رکھدا اوہ ٹڈیاں توں کنے بوہتےدکھ جردے نیں یاں اوہ کنی بوہتی ایس پیڑ توں جیون دی بجائے مرن دی تمنا رکھدے نیں ۔ ایس لئی پئی نا مرن والیاں دی آفت ٹڈیاں دی ایس آفت وچ رَلی اے ، ساری دھرتی اُتے پنج مہینے تیکر کوئی مرگ نا ہووے گی ۔ ایہہ آفت جگ نوں پنج مہینے تیکر دکھ دیوے گی ۔
اسیں ایہو جیہاں آفتاں اپنیاں ایہناں اکھاں نال نئیں ویکھ چُکے آں ، پر فیر وی اوہ خُدا دے
 ہتھوں تیار کیتیاں گئیاں نیں ۔ خُدا سانوں دسدااے پئی اوہ ایس دھرتی اُتے ایہہ آفتاں لیائےگا ، یعنی ایس دنیا دے لوکاں اُتے — ایس لئی ، اوہ جیہڑے خُدا اُتے ، نا اوہدی محبت تے مکتی اُتے ، نا ای اوہدی مکتی دی خوشخبری اُتے ایمان نئیں رکھدے ۔ ایہہ ساریاں شیوا ں خُدا نے تیار کیتیاں نیں ۔ ایس لئی پئی خُدا ایہناں ساریاں کماں نوں کرن دا ارادہ بنا چُکیا اے ، سانوں لازمی ایمان رکھنا چاہی دا اے پئی خُدا بناں شک اوہناں ساریاں نوں ہون لئی لیاوے گا ۔
سارا کجھ جیہڑا سیں کر سکدے آں صرف خُدا اُتے ایمان رکھنا اے ،ایس لئی پئی کدی کوئی بندہ بحث نئیں کر سکدا یعنی خُدا کیہ ارادہ بناؤندا تےکردا اے ۔ ایتھوں تیکر پئی ایہناں حالاں وچ جتھے لوک ٹڈیاں کولوں دکھ جردے پئے نیں ، خُدا ٹڈیاں نوں سانوں وڈن یاں ڈنگ مارن دی اجازت نئیں دیوے گا تے سانوں ایس آفت توں بچاوے گا ، ایس لئی پئی اوہ اوہناں نوں ،اوہناں نوں نقصان نہ پچاؤن دا حکم دیوے گا جیہڑے اپنے متھیاں اُتے خُدا دی مہر رکھدے نیں ۔
 
 

خُدا کاہدے لئی ست تُرہیاں دیاں آفتاں گھلے گا ؟

 
ست تُرہیاں دیاں آفتاں گھلن بارے، خُدا دے ارادے ایہہ ہیگے نیں ،نویں سریوں جمیاں توں ، یعنی اوہناں توں جلال لینا اے ، اوہناں لئی جنہاں نیں حالے نویں سریوں جمنا اے ؛ اوہناں نوں نویں سریوں جمن دا اک ہور موقع دینا اے ؛ تے ایس دنیا وچ ہر اک تے ہر کسے نوں جنہوں خُدا نے پیدا کیتا ، اوہناں اُتے ظاہر کرنا اے پئی خُداوند خُدا ، ایس دنیا دا بناؤن والا ، مکتی داتا تے ساریاں دا جج اے ۔
پہلا، آفتاں دے راہیں پاپیاں اُتے دکھ لیان تے راستبازاں نوں اوہناں توں بچن دی اجازت دین دے سببوں، خُدا راستبازاں نوں خُداوند دی عظمت ، اپنے فضل ، برکتاں تے جلال دی تعریف کرن دے لائق کردا اے ۔
دوجا، خُدا اپنی اخیری فصل لئی آفتاں دی اجازت دیندا اے ۔ اوہ ست تُرہیاں دیاں آفتاں اوہناں نوں ، اخیری دناں وچ بچاؤن لئی لیاوے گا ، جیہڑے پانی تے رُوح دی خوشخبری نوں جان گئے نیں پر ایہدے اُتے ایمان نئیں رکھ چُکے ۔ ایہہ اوہناں ساریاں نوں دکھ جرن دے راہیں جنہاں نوں خُدا نے پیدا کیتا ، دونویں اوپریاں قوماں تے اسرائیلیاں نوں ، خُداوند دے کول پرت آؤنا تے مکتی یافتہ ہون دا ویلا دینا اے یعنی اوہناں کول ایہہ اخیری ویلا اے ۔
تریجا ، جویں کجھ وی ایس دنیا وچ خُداوند یسوع مسیح دے اڈ اپنے وجود وچ نئیں آیا — جیہڑا ایس دنیا وچ بندیاں وانگر آیا ، اپنے بپتسمے نال اپنے آپ اُتے دنیا دے پاپاں نوں چُک لیا، تے سولی اُتے اپنی موت نال سارے پاپاں نوں مکا دتا — اوہ اوہناں نوں ، ایہناں خطرناک آفتاں دے راہیں ، اپنی قادرِ مطلق قدرت وکھاوے گا جیہڑے اوہدی محبت نوں تے اوہدے باپ دی محبت نوں قبول نئیں کر چُکے ،تے مکتی دی خوش خبری اُتے ایمان نئیں رکھ چُکے ۔ اوہناں اُتے جیہڑے نویں سریوں نئیں جمے ، اوہ دونویں ایس دنیا وچ ، اوہناں اُتے دکھ لیاوے گا تے زندگی دے بعدوں اوہناں اُتے دوزخ دی ہمیش دی سزا گھلے گا ۔
خُدا ایس دنیا اُتے ایہو جیہے مقصداں تے منصوبیاں نال آفتاں گھلدا اے ۔ سانوں لازمی جاننا تے ایمان رکھنا چاہی دا اے پئی ایہہ آفتاں بناں شک آؤن گئیاں ۔ بھاویں اسیں خاص کر کے ٹڈیاں دی آفت توں بچ جاواں گے ، سانوں لازمی احساس کرنا چاہی دا اے پئی فیروی اسیں ایہناں ساریاں آفتاں وچکار زندہ رہواں گے ۔ اگ دی آفت جیہڑی تریجا حصہ قدرتی ماحول تے ساری دنیا دے جنگلاں نوں ساڑ دیوے گی ، پانی دی آفت جیہڑی تریجا حصہ سمندراں نوں لہووچ تے تریجا حصہ دریاواں تے چشمیاں نوں ناگ دونے بنادیوے گی ،ہنیرے دی آفت جیہڑی سورج ، چن تے تاریاں نوں ہنیرا کردیوے گی ، تے لڑائی دی آفت جیہڑی دنیا نوں برباد کردیوے گی — اسیں بالکل ایہناں ساریاں آفتاں دے وچکار ہوواں گے ۔ پر سانوں ایہہ وی احساس کرنا چاہی دا اے پئی ایتھوں تیکر پئی جویں اسیں ایہناں آفتاں وچکار جیوندے رہواں گے ، اسیں فیر وی وڈی ہمیش دی خوشی نال بھر جاواں گے ۔
ست تُرہیاں دیاں آفتاں دے نال ،اسیں زمینی زندگی وچ ساری دلچسپی گوا لواں گے ۔ آؤ ، تھوڑے چر لئی، اسیں فرض کرئیے ، پئی آتش فشاں ہر تھاں پھُٹ دے پئے نیں ، بھونچال زمین دیاں جڑاں اُکھاڑدے پئے نیں ، پہاڑ دُھوں نال بلدے پئے نیں ، تےتریجاحصہ سمندر ، دریا تے چشمے لہو تے ناگ دونے بن گئے نیں ۔ مٹی ، دُھوں تے سوا ساری دنیا دے دوالے چمبڑی ہوئی اے ؛ سورج صبح دس وجے نکلدا اے تے چار وجے دوپہر ویلے ڈُب جاندا اے ؛ تے چن تے تارے اپنی روشنی گوا چُکے نیں یعنی اسیں اوہناں نوں ایتھوں تیکر پئی ہور نئیں ویکھ سکدے ۔ کیہ تُسیں اک ایہو جیہی دنیا وچ اپنی زمینی زندگی
بارے وچ گرم جوشی محسوس کرو گے ؟ بناں شک نئیں !
ایس لئی پاک لوک صرف خُدا ول ویکھن گے تے اوس ویلے صرف اوہدی بادشاہی اُتے اپنی آس رکھن گے ۔ ساڈی ساری آس ، ایہدا سوفیصد حصہ ، صرف خُداوچ ہیگا اے ۔ ہور اسیں ایس زمین اُتے زندہ رہن وچ کوئی دلچسپی نئیں رکھاں گے ، نا ای اسیں کدی ایہو جیہا کر سکدے آں ، ایتھوں تیکر پئی جے سانوں ہزار ورہیاں تیکر زندہ رہن لئی دنیا دی ساری دولت وی دتی جاوے ۔ ایس لئی پئی ایہناں ساریاں آفتاں دا خُدا نے ارادہ بنا لیا تےاجازت دے چُکیا اے ، کوئی اوہناں نوں نئیں روک سکدا ۔جویں خُدا نے ایہناں آفتاں دا ارادہ بنایا اے ، اوسے طرح اوہ اوہناں نوں اجازت دیوے گا ۔
خُدا ولوں تیار کیتیاں گئیاں آفتاں دا پاک کلام وچ کیوں ذکر اے ؟ کیوں خُدا نے یوحنا نوں اسمان اُتے چُک لیا ، اوہنوں ساریاں آفتاں نوں سُنن تے ویکھن دی اجازت دتی جیہڑیاں ست تُرہیاں دے پھوکن نال واقع ہون گئیاں ، تے اوہدے کولوں لکھوایا یعنی اوہنے کیہ سُنیا تے ویکھیا سی ؟ ایہہ وکھاؤن لئی پئی ایس دنیا وچ کیہ ہووے گا ، پاک لوکاں نوں صرف خُدا دی بادشاہی اُتے اپنی آس رکھن دے لائق بنانا، اوہناں توں ایس زمین اُتے خوشخبری دی منادی کراؤنا ، تے ہر کسے کولوں یسوع مسیح اُتے ایمان رکھواؤنا سی ۔
خُدا ایہناں ساریاں کماں دا ارادہ بنا چُکیا تے اجازت دے چُکیا اے تاں پئی ایہناں آفتاں نال ، لوک دوبارہ سوچن تے دوزخ وچ بلن والی اگ تے گندھک دے دریاتوں دکھ نہ جھلن ۔ دوجے اکھراں وچ ، خُدااوہناں نوں آفتاں توں بچاؤن دی پناہ دے چُکیا اے ۔ ایس لئی پئی خُدا نئیں چاؤہندا ساڈے وچوں کوئی وی دوزخ وچ سڑے ، اوہ آفتاں دے سببوں پاپیاں دے دل اپنے ول موڑنا چاؤہندا اے ۔ میَں ایمان رکھداہاں پئی کلام ایس لئی لکھیا گیا تے ساڈے اُتے ظاہر کیتا گیا تاں پئی ہر کوئی اسمانی بادشاہی وچ چلا جاوے ۔
دوجے اکھراں وچ ، آفتاں جیہڑیاں خُدا ساڈے اُتے لیاوے گا صرف سانوں دکھی کرن لئی نئیں ہیگیاں ۔ خُداایہہ آفتاں دُنیا اُتے تے ساڈے اُتے لیاوے گا تاں پئی اسیں اپنی آس ایس دنیا اُتے نا رکھیے سگوں اوہدی بادشاہی اُتے رکھیے ۔ سانوں لازمی احساس کرنا چاہی دا اے پئی اوہ ایہناں ساریاں شیواں دی ساڈے کولوں بوہت چوکھے راہوں بھٹکے لوکاں تیکر اپنی مکتی دی محبت دی منادی کروان لئی اجازت دیندا اے جیہڑے دوزخ دے ہمیش دے انگاریاں دے حقدا ر نیں ، تاں پئی اوہ ، وی ، مکتی دے کلام اُتے ایمان رکھن، مکتی یافتہ ہون، تے دکھ جرن توں بچ جان ۔
کئی قِسماں دیاں وڈے سر والیاں مچھیاں ، دوجے جانداراں دے وچکار ، اوس پیڑ لئی جیہڑیاں اوہ اپنے ڈنگاں نال پیدا کر سکدیاں نیں مشہور نیں ۔ جے تُسیں ایہناں مچھیاں نوں سانبھن وچ احتیاط نئیں کردے ، تہاڈے ہتھ اوہناں دے زہر بھرے پراں دے سبب زہر بھرے ہو سکدے نیں ، تے فیر پیڑ سہاری نئیں جاوے گی ، جویں تہانوں بجلی دا جھٹکا لگیا ہووے ۔ ایہہ پیڑ ٹڈیاں دے وڈن دی پیڑ دے مقابلے وچ کجھ وی نئیں ہیگی ۔
ہُن پنج مہینے تیکر ایہو جیہی پیڑ نوں جرن بارے سوچو ۔ ایہہ بوہت ڈاہڈی پیڑ ہووے گی ، ایس لئی پئی جویں لوک اپنی ڈاہڈی پیڑ وچ جین دی بجائے مرنا پسند کرن گے ، پر اوہ اِنج کرن دے لائق نئیں ہون گے ۔ اوہ ایتھوں تیکر پئی اپنے آپ نوں قتل کرن دے لائق نئیں ہون گے ، جویں کلام سانوں دسدااے ،”مرن دی چاہ کرن گے تے مَوت اوہناں توں نسّے گی ۔“پر ایس لئی پئی اسیں پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے سببوں خُدا دے پُتر بن گئے آں ، تے ایس لئی اِنج اسیں اپنے اندر پاک رُوح رکھدے آں ، خُدا سانوں ایس آفت توں بچاوے گا تاں پئی اسیں ٹڈیاں دی پیدا کیتی ہوئی تکلیف توں دکھ نا جرئیے ۔ اسیں ایتھوں تیکر پئی ایہو جیہی آفت وچکار بچائے جاواں گے ایس لئی پئی اسیں پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے سببوں پاپاں توں معافی پا چُکے آں ۔
سانوں مُکاشفہ دی کتاب اُتے صرف ڈر نال دھیان نئیں کرنا چاہی دا ، پر مُکاشفہ دے کلام دے راہیں،سانوں لازمی احساس کرنا چاہی دااے کویں خُدا سانوں آفتاں توں بچان دی اپنی خاص راکھی گھلے گا ، کویں اوہ ساڈے سبب جلال پاوے گا ، تے کویں اسیں ، وی ، خُدا دے ہتھوں جلال دے کپڑے پاواں گے ۔ ایہناں شیواں نوں جانن دے سبب ، جد دکھ جرن دا ویلا آوے گا اسیں دلیر بن سکدے آں ، خوشخبری دی منادی کر سکدے آں ، تے ایتھوں تیکر پئی خُدا نوں بوہتا جلال دے سکدے آں ۔ایسے طرح ، اپنے دلاں وچ کسے ڈر توں اڈ ایس زمانے وچ جیونا چاہی دا اے ، نا ای اپنی زمینی زندگیاں لئی کوئی لالچ ہونا چاہی دا اے ۔ خُدا سانوں پہلوں ای ایہہ ساریاں شیواں سکھاندا اے ، تاں پئی اسیں حوصلہ رکھیے ۔ ایس لئی سانوں لازمی دلیری دا ایمان رکھنا چاہی دا اے ۔
خُدا ست آفتاں نوں دو سرناویاں وچ ونڈدا اے ، یعنی پہلیاں چار مصیبتاں تے اخیری تِن افسوس ، تے اوہ واضح کردا اے پئی اخیری ذکر کیتے گئے پیمانے تے دکھ دین وچ بوہت چوکھے ڈراؤنے تے خطرناک ہون گے ۔ ایس لئی ، اوہ خاص کر کے ، جد پنجویں آفت مکدی اے اعلان کردا اے ،” پہلا افسوس تے
مُک گیا ویکھو ایہدے پِچّھوں دو افسوس ہور آؤن والے نیں۔ “
دوجا افسوس چھیویں تُرہی دی آفت اے : ” پئی اوس چھیویں فرِشتے نُوں جِہدے کول تُرہی سی۔ کوئی پیا آکھدا اے۔ پئی وڈّے دریا فرات دے کول جیہڑے چار فرِشتے بَدّھے ہوئے نیں اوہناں نُوں کھول چھڈ۔تے اوہ چارے فرِشتے کُھل گئے جیہڑے مُقرّر کِیتی گئی گھڑی تے دِن تے مہینے تے ورھے دے لئی بندیاں دا ترِیجا حِصّہ مارن نُوں تیار کِیتے گئے سن۔ “ آیت ۱۶ وچ ، اوہ فرماندا اے ،” تے گھوڑ چڑھیاندیاں فَوجاں گنتری وِچ وِیہہ کروڑ سن۔ “ ایہدا مطلب ہیگا اے پئی اک وڈی لڑائی شروع ہو جاوے گی ، تے سارے بندیاں دا تریجا حصہ ایس لڑائی دے میدان دے سببوں ماریاجاوے گا ۔ دوجےاکھراں وچ ، خُدا ایس زمین اُتے لڑائی دی ڈراؤن والی آفت لیاوے گا ۔
آیتاں ۱۷۔۱۸فرماندیاں نیں ، ” تے مَینُوں ایس رویا وِچ گھوڑے تے اوہناں دے اجیہے سوار وکھالی دِتّے جِنہاں دے بکتر اَگ تے سُنبل تے گندھک وانگر سن تے اوہناں گھوڑیاں دے سِر شیر ببّر وانگر سن تے اوہناں دے مُنھاں وِچوں اَگ تے دُھوں تے گندھک نِکلدی سی۔اوہناں تِنّاں آفتاں یعنی اوس اَگ تے دُھوں تے گندھک نال جیہڑی اوہناں دے مُنھوں نِکلدی سی ترِیجا حِصّہ بندے مر گئے۔“ خُدا اجازت دیوے گا پئی بوہت چوکھے بے گنت لوک اصل وچ ایس وڈی فوج دے سواراں دے سبب موت دے حوالےہو جاون ۔ ایہہ اوہ آفت اے جیہڑی چھیویں فرشتے دے تُرہی پھوکن نال آوے گی ۔
کیہ ہووے گا جد ستویں تُرہی پھوکی جاوے گی؟ جیوں اُٹھنا تے چُکیا جانا ہووے گا ۔ چھیویں تُرہی تیکر، ساریاں آؤن والیاں آفتاں چاہےقدرتی بربادیاں وانگر آؤن گئیاں یا لڑائی وانگر براہِ راست لوکاں اُتے موت لیاؤن گئیاں ۔ ایس لئی پئی ایہہ ساریاں ست تُرہیاں دیاں آفتاں وچ شامل نیں تے پاک کلام وچ لکھیاں گئیاں نیں ، میَں ایس کلا م اُتے ایمان رکھدا ہاں ۔ پر تہاڈا کیہ خیال اے ؟ کیہ تُسیں وی ایس سچیائی اُتے ایمان رکھدے او؟
کیہ تُسیں پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے سببوں اپنے پاپاں توں معافی پا چُکے او ؟ بھاویں تُسیں ایہناں آفتاں وچ شامل او ، تہاڈے لئی ہمیش دی آفت توں بچن تے کدی دوزخ وچ نا جان لئی ، ہُن تہانوں لازمی پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھنا چاہی دا اے ، جیہڑی خُدا نے تہانوں تہاڈے سارے پاپ مٹاؤن ، تہانوں وڈے دکھ جرن توں بچاؤن تے تہانوں اپنی بادشاہی ،نواں اسمان تے نویں زمین دین لئی دتی سی۔تہانوں لازمی ایہو جیہا ایمان رکھنا چاہی دا اے جیہڑا ایس خوشخبری اُتے بھروسہ رکھدا اے ۔ تہانوں لازمی ایس خوشخبری نوں مننا تے ایما ن رکھنا چاہی دا اے ۔ اسمان اُتے جان دا کوئی دوجا راہ نئیں ہیگا سگوں ایہہ پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے تہاڈے ایمان دے راہیں ممکن ہو سکدا اے ۔
یسوع نے پطرس نوں آکھیا ، ”میَں اسمان دی بادشاہی دِیاں کُنجیاں تینوں دیاں گا ۔“ اسمان دی بادشاہی دیاں کُنجیاں سانوں دتیا ں جاندیاں نیں جدوں اسیں یسوع مسیح اُتے اپنے مکتی داتا وانگر ایمان رکھدے آں — یعنی اوہ ایس زمین اُتے آیا ، یعنی اوہنے اپنے آپ اُتے یردن دے دریا وچ یوحنا بپتسمہ دین والے کولوں لَئے گئے بپتسمے نال سارے بندیاں دے ، جگ دے سارے پاپ چُک لَئے ، یعنی اوہنے ایہہ سارے پاپ اپنے اُتے جھلے تے سولی اُتے مر گیا ، تے یعنی اوہ فیر مویاں وچوں جیوں اُٹھیا ۔ اسیں اسمان اُتے جا سکدے آں تے ایہناں آفتاں توں بچائے جاسکدے آں صرف جد اسیں ایہہ ایمان رکھدے آں — ایہو جیہا ایمان جیہڑا بھروسہ رکھدا اے پئی ساڈے سارے پاپ مکائے گئے نیں ۔
ستویں تُرہی دے پھوکے جان نال ای چُکیا جانا ، مُکاشفہ ۱۳باب وچ لکھی گئی شہادت نال مل کے ، واقع ہووے گا ۔ جد مُخالفِ مسیح نکلے گا ، اسیں اپنی راستبازموت، یعنی خوشخبری لئی شہادت نوں جراں گے ۔
تہانوں لازمی ایہہ احساس کرنا چاہی دا اے بوہت مہنگی تے خاص ایہہ خوشخبری ہیگی اے جنہوں تُسیں جان دے او تے ایمان رکھدے او ۔ پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھو ۔ فیر تُسیں اخیری دناں وچ دلیری نال فتح پاؤن دے لائق ہوو گے تے خُداوند دی وعدہ کیتی ہوئی ہزار ورہیاں دی بادشاہی تے نویں اسمان تے نویں زمین وچ وسوگے ۔ یسوع مسیح دے آلے دوالے کھلوتے ہوئے چوبیس بزرگاں وچوں اک وانگر خُداوند دی یعنی جیہڑا خُدا ہیگا اے بھگتی کرن لئی ، کوئی دوجا طریقہ نئیں سگوں دلیری نال پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان دے سببوں دکھ جرن اُتے فتح پاؤنی اے ۔
میَں آس رکھدا تے دعا منگداہاں پئی تُسیں، اپنےسچے دلوں ایس خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے سببوں نویں سریوں جمے ہوئے پاک لوکاں وانگر ، سارے اخیری دناں اُتے فتح پاووگے تے خُدادی ہزار ورہیاں دی بادشاہی تے اوہدا ہمیش دا اسمان مالکی وِچ حاصل کرو گے