Search
پنجابی
پنجابی
کورونا وائرس تے عالمگیر ڈاک سروس وچ رکاوٹ دے سببوں، اَسیں اپنی ’مُلوں بغیر چھاپی ہوئی کتاب دی سروس‘ نوں تھوڑے چِر لئی بند کر دے پئے آں۔
ایس صورتحال دے چانن وچ اسیں ایس ویلے تہانوں کتاباں گھلن دے قابل نئیں ہیگے آں۔
دُعا ہے پئی ایہہ وبائی بیماری چھیتی ای مُک جاوے تے ڈاک سروس کُھل جاوے۔

خطبے

مضمون 10: مُکاشفہ(مُکاشفہ دی کتاب اُتے تفسیر)

[21-1باب] پاک شہر جیہڑا اسمانوں اُترےگا (مُکاشفہ۲۱:۱۔ ۲۷)

پاک شہر جیہڑا اسمانوں اُترےگا
(مُکاشفہ۲۱:۱۔ ۲۷)
” فیر مَیں اِک نَوِیں اسمان تے نَوِیں زمین نُوں ویکھیا کیوں جو پہلا اسمان تے پہلی زمین جاندے رہے۔ تے سمُندر وی نا رہیا۔فیر مَیں پاک شہر نُوں یرُوشلِیم نُوں اسمانوں خُدا دے کولوں اُتر دیاں ویکھیا۔ تے اوہ اوس وَوہٹی وانگر شنگاری ہوئی سی۔ جِس اپنے بندے واسطے شنگار کِیتا ہوئے۔فیر مَیں کِسے نُوں تخت وِچوں اُچّی اواز نال ایہہ آکھدیاں سُنیا۔ پئی ویکھو خُدا دا تنبُو بندیاں دے وِچ اے۔ اوہ اوہناں دے نال تنبُو لائے گا۔ تے اوہ اوہدے لوک ہون گے۔ تے اوہ آپ اوہناں دے نال رہے گا۔ تے اوہناں دا خُدا ہوئے گا۔تے اوہ اوہناں دِیاں اَکھّیاں دے سارے اتھرُو پُونجھے گا۔ ایہدے پِچّھوں مَوت نا رہے گی تے نا ماتم رہے گا۔ تے نا رونا۔ نا پِیڑ۔ پہلیاں شیواں جاندِیاں رہیاں۔تے جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا ہویا سی۔ اوس آکھیا ویکھ مَیں سارِیاں شیواں نَوِیاں بنا دینا آں۔ فیر اوس آکھیا۔ پئی لِکھ لے۔ کیوں جو ایہہ گلّاں سَچ تے برحق نیں۔فیر اوس مَینُوں آکھیا۔ پئی ایہہ گلّاں پُوریاں ہوگِئیاں۔ مَیں الفا تے اومیگا شُروع تے اخِیر ہاں۔ مَیں تریہائے نُوں زِندگی دے پانی دے چشمے وِچوں مُفت پیاواں گا۔جیہڑا جتے اوہ ای ایہناں شیواں دا وارث ہوئے گا۔ تے مَیں اوہدا خُدا ہوواں گا۔ تے اوہ میرا پُتر ہوئے گا۔پر ڈرپوکاں تے بے اِیماناں تے پلِیت لوکاں تے خُونِیاں تے حرامکاراں تے جادُوگراں تے بُت پرستاں تے سارے جُھوٹھیاں دا حِصّہ اَگ تے گندھک دی بلن والی جِھیل وِچ ہوئے گا ایہہ دُوجی مَوت اے۔فیر اوہناں ستّاں فرِشتیاں وِچوں جِنہاں کول سَتّ پیالے سن تے اوہ پِچّھلیاں ستّاں آفتاں نال بھرے ہوئے سن اِک آ کے مَینُوں آکھیا۔ پئی ایدھر آئیں تینُوں وَوہٹی یعنی لیلے دی بیوی وکھاواں۔تے اوہ مَینُوں رُوح وِچ اِک وڈّے تے اُچّے پہاڑ اُتّے لے گیا۔ تے پاک شہر یرُوشلِیم نُوں اسمانوں خُدا کولوں اُتر دیاں وکھایا۔اوہدے وِچ خُدا دا جلال سی۔ تے اوہدی چمک بڑے قِیمتی پتّھر یعنی اوس یشب وانگر سی۔ جیہڑا بلّور وانگر چمکدا ہوئے۔تے اوہدی چوفیری کندھ وڈّی تے اُچّی سی تے اوہدے باراں پھاٹک تے پھاٹکاں اُتّے باراں فرِشتے سن تے اوہناں اُتّے بنی اِسرائیل دے باراں گھرانیاں دے ناں لِکھے ہوئے سن۔تَرے پھاٹک چڑھدے ولّ سن تَرے پھاٹک پہاڑ ولّ تَرے پھاٹک دَکھّن ولّ تے تَرے پھاٹک لہندے ولّ۔تے اوس شہر دی چوفیری کندھ دِیاں باراں نِیہیاں سن تے اوہناں اُتّے لیلے دیاں باراں رسُولاں دے باراں ناں لِکھے ہوئے سن۔تے جیہڑا مَینُوں پیا آکھدا سی۔ اوہدے کول شہر تے اوہدیاں پھاٹکاں تے اوہدی چوفیری کندھ دے کچّھن لئی اِک کاچھ یعنی سونے دا گز سی۔تے اوہ شہر چَوکُٹھا پیا ہویا سی تے اوہدی لمبائی چوڑائی دے برابر سی۔ اوہنے شہر نُوں اوس گز نال کچھّیا تے اوہ باراں ہزار فرلانگ ہویا اوہدی لمبائی۔ چوڑائی تے اُچیائی اِکّو جِہی سی۔تے اوس اوہدی چوفیری کندھ نُوں بندے دے یعنی فرِشتے دی کاچھ دے سببّوں کچھّیا تے اوہ اِک سَو چتالی ہتّھ ہوئی۔تے اوہدی چوفیر کندھ وی اُساری یشب دی سی۔ تے شہر اجیہے سُچے سونے دا سی۔ جیہڑا سُچے شیشے وانگر ہوئے۔تے اوس شہر دی چوفیری کندھ دِیاں نِیہیاں ہر طرح دے جواہر نال شنگارِیاں ہویاں سن۔ پہلی نِیہہ یشب دی سی دُوجی نیلّم دی ترِیجی شب چراغ دی۔ چَوتھی زمُرّد دی۔پن جیویں عقِیق دی چھیویں لعل دی ستویں سُنہلے پتّھر دی اٹھویں فیروزے دی نَوِیں زبرجد دی دسویں یمنی دی یاروِیں سنگِ سُنبلی دی۔ بارویں یاقُوت دی۔تے باراں پھاٹک باراں موتِیاں دے سن۔ اِک اِک پھاٹک اِک اِک موتی دا سی۔ تے شہر دی سڑک شفاف شیشے وانگر سُچے سونے دی سی۔تے مَیں اوہدے وِچ کوئی ہیکل نا ویکھی ایس لئی پئی خُداوند خُدا قادرِ مُطلق تے لیلا اوہدی ہیکل نیں۔تے اوس شہر وِچ سُورج یا چَنّ دی روشنی دی کوئی لوڑ نئیں۔ کیوں جو خُدا دے جلال اوہنوں روشن کِیتا اے۔ تے لیلا اوہدا دِیوا اے۔تے قوماں اوہدی روشنی وِچ ٹُرن پِھرن گِیاں۔ تے زمین دے بادشاہ اپنی شان شوکت دا سامان اوہدے وِچ لیاؤن گے۔تے اوہدے پھاٹک دِنے کدی بند نا ہون گے۔ (تے اوتھے رات نا ہوئے گی)۔تے لوک قوماں دی شان و شوکت دا سامان اوہدے وِچ لیاؤن گے۔تے اوہدے وِچ کوئی پلِیت شے یا کوئی جَنا جیہڑا گندا کمّ کر دا یا جُھوٹھیاں گلّاں گھڑدا اے۔ کدی داخل نا ہوئے گا۔ سگوں اوہ ای داخل ہون گے جِنہاں دے ناں لیلے دی زِندگی دی کتاب وِچ لِکھے ہوئے نیں۔ “
 
 

تفسیر

 
آیت ۱: فیر مَیں اِک نَوِیں اسمان تے نَوِیں زمین نُوں ویکھیا کیوں جو پہلا اسمان
تے پہلی زمین جاندے رہے۔ تے سمُندر وی نا رہیا۔
ایس کلام دا مطلب ہیگا اے پئی ساڈا خُداوند خُدا اپنا نواں اسمان تے نویں زمین پا ک لوکاں نوں اپنے انعام وانگر دیوے گا جیہڑے پہلی قیامت وچ شامل ہوئے سن ۔ ایس ویلے توں اگے ، پا ک لوکاں پہلے اسمان تے زمین اُتے زندہ نئیں رہن گے ، سگوں نویں ، یعنی دوجے اسمان تے دوجی زمین اُتے زندہ رہن گے ۔ ایہہ برکت خُدا دا انعام اے جیہڑا اوہ اپنے پا ک لوکاں نوں دیوے گا ۔ خُدا ایہو جیہی برکت صرف اوہناں پا ک لوکاں نوں دیوے گا جیہڑے پہلی قیامت وچ شامل ہوئے سن ۔
اوہ لوک جنہاں نے ایس برکت توں سواد لینا اے ، دوجے اکھراں وچ ، پا ک لوک نیں جیہڑے مسیح ولوں دتی گئی پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے سبب پاپ توں معافی پا چُکے سن ۔ ساڈا خُداوندپا ک لوکاں دا لاڑا اے ۔ ہُن توں اگے ، سارے جیہڑے ووہٹی نوں اڈیکدے نیں اپنے لاڑے لیلے دی ووہٹی وانگر لاڑے دی راکھی ، برکت تے قدرت دے کپڑے پاؤنا ، تے اوہدی جلالی بادشاہی وچ جلال نال زندہ رہنا اے ۔
 
آیت ۲: فیر مَیں پاک شہر نُوں یرُوشلِیم نُوں اسمانوں خُدا دے کولوں اُتر دیاں ویکھیا۔ تے اوہ اوس وَوہٹی وانگر شنگاری ہوئی سی۔ جِس اپنے بندے واسطے شنگار کِیتا ہوئے۔
خُدا پاک لوکاں لئی پاک شہر بنا چُکیا اے ۔ ایہہ شہر نویں یروشلیم دا شہر ، خُدا دا پاک محل اے ۔ ایہہ محل خاص کر کے خُدا دے پاک لوکاں لئی بنایا گیا اے ۔تے ایس سب دا پاک لوکاں لئی یسوع مسیح وچ ، ایتھوں تیکر پئی ساڈے خُداوند خُدادےدنیا نوں بناؤن توں پہلوں ارادہ بنا چُکیا اے ۔ ایس لئی پاک لوک رہ نئیں سکدے سگوں اوہدے فضل دے ملن لئی خُداوند خُدادا شکر کردے نیں تے اپنے ایمان نال اوہنوں سارا جلال دیندے نیں ۔
 
آیت ۳:فیر مَیں کِسے نُوں تخت وِچوں اُچّی اواز نال ایہہ آکھدیاں سُنیا۔ پئی ویکھو خُدا دا تنبُو بندیاں دے وِچ اے۔ اوہ اوہناں دے نال تنبُو لائے گا۔ تے اوہ اوہدے لوک ہون گے۔ تے اوہ آپ اوہناں دے نال رہے گا۔ تے اوہناں دا خُدا ہوئے گا۔
ہُن توں اگے ، پاک لوکاں نوں سدا تیکر خُدا دی ہیکل وچ خُداوند نال زندہ رہنا اے ۔ ایہہ سارا
خُداوند خُدا دے فضل دے راہیں اے ، ایہہ اک انعام اے جیہڑا پاک لوک پانی تے رُوح دی مکتی دے کلام اُتے اپنے ایمان دے سبب پاؤن گے ۔ اوہ سارے جنہاں خُدا دی ہیکل وچ جان دی برکت تے اوہدے نال زندہ رہن دے برکت دےکپڑے پائے نیں ایس سببوں شکر کرن گےتے خُداوند خُدا نوں ہمیش تیکر جلال دین گے ۔
 
آیت ۴: تے اوہ اوہناں دِیاں اَکھّیاں دے سارے اتھرُو پُونجھے گا۔ ایہدے پِچّھوں مَوت نا رہے گی تے نا ماتم رہے گا۔ تے نا رونا۔ نا پِیڑ۔ پہلیاں شیواں جاندِیاں رہیاں۔
ہُن یعنی خُدا پاک لوکاں نال رہندا اے ، کوئی دکھ دے اتھرُو ہور نئیں ہون گے ، نا ای پیاریاں توں وکھ ہون دا دکھ ، نا ای دکھی ہوکے ہاڑے پاؤنا ہوئے گا ۔
پہلے اسمان تے زمین دا سارا دکھ پاک لوکاں دیاں زندگیاں وچوں غائب ہو جائے گا تے سارا جیہڑا پاک لوکاں نوں اڈیکے گا اوہدےنویں اسمان تے نویں زمین اُتے اپنے خُداوند خُدا نال اپنیاں برکتاں والیاں تے جلالی زندگیاں بسر کرنا اے ۔ ساڈا خُداوند خُدا،پاک لوکاں دا اپنا خُدا بنن دےبعدوں ، ساریاں شیواں تے سارے آلے دوالے نوں نواں بنادیوے گا ، تاں پئی دکھ دے ہور ہنجُو نا ہون ، نا ای رونا ، نا ای موت ، نا ای ہاڑے ، نا ای روگ ، نا ای کوئی دوجی شے جیہڑی اوہناں نوں پہلی زمین اُتے دکھاں وچ پا چُکیا ں سن ۔
 
آیت ۵: تے جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا ہویا سی۔ اوس آکھیا ویکھ مَیں سارِیاں شیواں نَوِیاں بنا دینا آں۔ فیر اوس آکھیا۔ پئی لِکھ لے۔ کیوں جو ایہہ گلّاں سَچ تے برحق نیں۔
ہُن خُداوند ساریاں شیواں نوں نواں بنائے گا ، تے نویں اسمان تے نویں زمین نوں بنائے گا ۔ اپنے پہلے اسمان تےپہلی زمین اُتے بنائیاں شیواں نوں غائب کرن دے بعد وں، اوہ نواں ، دوجا اسمان تےدوجی زمین بنائے گا ۔ ایہہ آیت سانوں کیہ دسدی اے ایہہ نئیں اے پئی خُدا پُرانی نوں دوبارہ ورتے گا ، سگوں ایہدی بجائے اوہ بالکل نویں دنیا نوں بنائے گا ۔ خُدا اِنج نواں اسمان تے نویں زمین بنائے گا تے پاک لوکاں نال زندہ رہوے گا ۔ پاک لوک جیہڑے پہلی قیامت وچ شامل ہوئے سن ای ایس برکت وچ حصہ لین والے ہون گے ۔ ایہہ ایہو جیہی شے اے جیہدا لوک ایتھوں تیکر پئی اپنے دلی خیالاں نال سوچ وی نئیں سکدے ،سگوں ایہہ خُدا اپنے پاک لوکاں لئی تیار کر چُکیا اے ۔ ایس لئی پاک لوک تے ساریاں
شیواں خُدا نوں سارا جلال ، شکر ،عزت تے وڈیائی ایس وڈے کم لئی دیندے نیں ۔
 
آیت ۶: فیر اوس مَینُوں آکھیا۔ پئی ایہہ گلّاں پُوریاں ہوگِئیاں۔ مَیں الفا تے اومیگا شُروع تے اخِیر ہاں۔ مَیں تریہائے نُوں زِندگی دے پانی دے چشمے وِچوں مُفت پیاواں گا۔
ساڈا خُداوند خُداارادہ بنا چُکیا تے ایہناں ساریاں شیواں نوں ، بالکل شروع توں لے کے اخیر تیکر پورا کر چُکیا اے ۔سارے کم جیہڑے خُداوند کر چُکیا اے ،اوہنے اپنے آپ لئی تے اپنے پاک لوکاں لئی کیتے ۔ پاک لوک ہُن ”مسیح دے، “ لوک اکھواؤندے نیں تے خُدا دے لوک بن گئے نیں ۔ اوہ جیہڑے پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے راہیں خُدا دے پاک لوک بن گئے نیں ہُن احساس کردے نیں پئی بھاویں اوہ ہمیش تیکر خُدا دا شکر تے وڈیائی کردے نیں ، اوہ فیر وی خُداوند خُدا دی محبت تے کماں لئی اوہدا چوکھا شکر ادا نئیں کر سکدے ۔
” مَیں تریہائے نُوں زِندگی دے پانی دے چشمے وِچوں مُفت پیاواں گا۔ “ نویں اسمان تے نویں زمین اُتے ، ساڈا خُداوند پاک لوکاں نوں زندگی دے پانی دے چشمہ دے چُکیا اے ۔ ایہہ ساریاں توں ودھیا وڈا انعام اے جیہڑا خُدا اپنے پاک لوکاں نوں دے چُکیا اے ۔ ہُن پاک لوکاں نیں نویں اسمان تے نویں زمین اُتے ہمیش تیکر رہنا اے تے زندگی دے پانی دے چشمے وچوں پینا اے ، جیہدے نال اوہ فیر کدی ہمیش تیکر تریہائے نا ہون گے ۔ دوجے اکھراں وچ ، پاک لوک ہُن خُدا دے پُتر بن گئے نیں جیہڑے ہمیش دی زندگی پاؤن گے ، یعنی خُداوند خُداوانگر ، تے اوہدے جلال وچ زندہ رہن گے ۔ میں سانوں ایہہ وڈی برکت دین لئی اک واری فیر اپنے خُداوند خُدا دا شکر کردا ہاں تے اوہدی وڈیائی کردا ہاں ۔ ہیلیلویاہ !
 
آیت ۷: جیہڑا جتے اوہ ای ایہناں شیواں دا وارث ہوئے گا۔ تے مَیں اوہدا خُدا ہوواں گا۔ تے اوہ میرا پُتر ہوئے گا۔
” جیہڑا جتے “ ایتھے اوہناں بارے دسدا اے جیہڑے خُدوند ولوں دتے گئے اپنے ایمان دی راکھی کر چُکے نیں ۔ ایہہ ایمان سارے پاک لوکاں نوں دنیا تے خُدا دے ویریاں اُتے فتح پاؤن دی اجازت دیندا اے ۔ ساڈا خُداوند خُدا اُتے تے اوہدے ولوں دتی گئی پانی تے رُوح دی اصل محبت اُتے ایمان ایہہ ہیگا جیہڑا سانوں دنیا دے سارے پاپاں اُتے ، خُدا دی عدالت اُتے ، اپنے ویریاں اُتے، ساڈی دلی کمیاں اُتے، تے مخالفِ مسیح دے دکھاں اُتے فتح دیندا اے ۔
میَں سانوں ساریاں شیواں اُتے فتح دین لئی اپنے خُداوند خُدا دا شکر کردا ہاں تے اوہدی وڈیائی کردا ہاں ۔ پاک لوک جیہڑے خُداوند خُدا اُتے ایمان رکھدے نیں اپنے ایمان نال مخالفِ مسیح اُتے سارے دے سارے فتح پاؤندےنیں ۔ ہر اک بندہ تے پاک لوکاں وچوں ہر کسے نوں ، ساڈا خُداوند خُدا ایمان دے چُکیا اے جیہدے نال اوہ اپنے سارے ویریاں دے خلاف اپنی لڑائی وچ ساری فتح پا سکدے نیں ۔
خُداہُن پاک لوکاں نوں اجازت دے چُکیا اے ،جیہڑے اِنج دنیا اُتے تے اپنے ایمان نال مخالفِ مسیح اُتے ، یعنی اوہدے نویں اسمان تے نویں زمین نوں مالکی وچ لین لئی فتح پا چُکے نیں ۔ساڈا خُداوند خُدا اپنے پاک لوکاں نوں فتح دا ایمان دے چُکیا اے تاں پئی اوہدی بادشاہت مالکی وچ لے سکن ۔ ایس لئی پئی خُدا سانوں ایمان دے چُکیا اے جیہڑا مخالفِ مسیح اُتے فتح پاندااے ، خُدا ہُن ساڈا خُدا بن گیا اے ، تے اسیں اوہدے پُتر بن گئے آں ۔ میَں اپنے خُداوند خُدا دا ساڈے سارے ویریاں اُتے فتح والا ایہہ ایمان سانوں دین لئی شکر ادا کردا ہاں تے اوہدی وڈیائی کردا ہاں ۔
 
آیت ۸: پر ڈرپوکاں تے بے اِیماناں تے پلِیت لوکاں تے خُونِیاں تے حرامکاراں تے جادُوگراں تے بُت پرستاں تے سارے جُھوٹھیاں دا حِصّہ اَگ تے گندھک دی بلن والی جِھیل وِچ ہوئے گا ایہہ دُوجی مَوت اے۔
اپنی اصلیت وچ ، ساڈا خُداوند خُدا سچیائی دا خُدا تے محبت دا خُدا اے ۔فیر ، کون ایہہ لوک نیں جیہڑے خُدا دے اگے بالکل ڈرپوک نیں ؟ ایہہ اوہ لوک نیں جیہڑے نسلی پاپ وچ جمے تے جیہڑے خُداوند ولوں دتے گئے پانی تے رُوح دی خوشخبری دے کلام نال اپنے سارے دلی پاپاں نوں مکا نئیں چُکے ۔ ایس لئی پئی اپنی اصلیت وچ اوہ شیطان دی خُدا توں بوہتی بھگتی کردے نیں،اوہ خاص کر کے شیطان دے چیلے بن گئے نیں ۔ ایس لئی پئی اوہ خُداوند خُدا دے وانگر شیطان دی بھگتی کردے نیں ، تے ایس لئی اوہ روشنی توں بوہت چوکھی ہنیرے نال محبت تے اوہدے پِچھے چلدےنیں ، یعنی اوہ کجھ ہور نئیں ہو سکدے سگوں خُداوند خُدا دے اگے ڈرپوک نیں ۔
خُدا اپنی اصلیت وچ روشنی اے ۔ ایس لئی ایہہ اک پکی سچیائی اے پئی ایہہ لوک جیہڑے آپ اپنے آپ وچ ہنیرا نیں خُدا کولوں ڈرن گے ۔ جویں اوہناں دیاں جاناں جیہڑیاں شیطان نال میل جول رکھدیاں نیں ہنیرے نال محبت کردیاں نیں، اوہ خُدا دے اگے ڈرپوک نیں جیہڑا آپ روشنی اے ۔ ایس لئی اوہناں نوں لازمی اپنے پاپ تے کمیاں خُدا کول لے جانے چاہی دے نیں تے اوس توں اپنے پاپاں دی معافی پاؤنی چاہی دی اے ۔
اوہ ”ایمان نا رکھن والے ،“ لوک جنہاں دے دل بنیادی طور اُتے ساڈے خُداوند خُدا دی محبت اُتے تے اوہدی پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان نئیں رکھدے ، اوہدے ویری نیں تے خُدا دے اگے سب توں وڈے پاپی نیں ۔ اوہناں دے دل گندے کماں نال میل جول رکھدے نیں تے اوہ خُدا ، محبت دے خلاف کھلوندے نیں تے ہر پاپ کردے نیں ، جھوٹھیاں نشاناں پِچھے چلدے نیں ۔ ہرطرح دے بُتاں دی پوجا کردے نیں، تے ہر طرح دے جھوٹ بولدے نیں ۔ سو ، خُدا دے کھری کچہری دے راہیں اوہ سارے اگ تے گندھک نال بلن والی جھیل وچ سُٹے جان گے ۔ ایہہ اوہناں دی دوجی موت دی سزا اے ۔
خُدانے ایہناں لوکاں نوں اپنے نویں اسمان تے نویں زمین دی اجازت نئیں دتی اے جیہڑے اوہدے اگے ڈرپوک نیں ، جیہڑے اوہدے پانی تے رُوح دے کلام دی خوشخبری اُتے ایمان نئیں رکھدے ، تے جیہڑے ، شیطان دے چیلے بنن دے بعدوں ، گندے لوک نیں ۔ایہدی بجائے ساڈا خُداوند اوہناں لئی صرف اپنی ہمیش دی سزا ، اوہناں ساریاں نوں (جنہاں وچ خونی ، حرامکار ،جادوگر ، بُت پرست تے سارے جھوٹے لوک شامل نیں )اگ تے گندھک دی جھیل وچ سُٹن دی اجازت دے چُکیا اے ۔دوزخ ، جنہوں خدا اوہناں نوں اِنج دیوے گا ، اوہناں دی دوجی موت اے ۔
 
آیت ۹: فیر اوہناں ستّاں فرِشتیاں وِچوں جِنہاں کول سَتّ پیالے سن تے اوہ پِچّھلیاں ستّاں آفتاں نال بھرے ہوئے سن اِک آ کے مَینُوں آکھیا۔ پئی ایدھر آئیں تینُوں وَوہٹی یعنی لیلے دی بیوی وکھاواں۔
فرشتیاں وچوں اک نے جیہڑا ست پیالیاں دیاں آفتاں وچوں اک لیا چُکیا سی یوحنا نوں آکھیا ، ” ایدھر آئیں تینُوں وَوہٹی یعنی لیلے دی بیوی وکھاواں۔“ ایتھے ، ” لیلے دی وَوہٹی “ اوہناں بارے دسدی اے جیہڑے اوہدے ولوں دتی گئی پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے اپنے سچے دلوں ایمان رکھن دے راہیں یسوع مسیح دی ووہٹی بن گئے نیں ۔
 
آیتاں ۱۰ ۔ ۱۱: تے اوہ مَینُوں رُوح وِچ اِک وڈّے تے اُچّے پہاڑ اُتّے لے گیا۔ تے پاک شہر یرُوشلِیم نُوں اسمانوں خُدا کولوں اُتر دیاں وکھایا۔اوہدے وِچ خُدا دا جلال سی۔ تے اوہدی چمک بڑے قِیمتی پتّھر یعنی اوس یشب وانگر سی۔ جیہڑا بلّور وانگر چمکدا ہوئے۔
”پاک شہر یروشلیم “ پاک شہر بارے دسدااے جتھے پاک لوکاں نیں اپنے لاڑے نال رہنا اے ۔ ایہہ شہر جیہڑایوحنا نے ویکھیا بناں شک سوہنا تے شان والا سی ۔ ایہہ شہر کاچھ وچ بوہت وڈا ، اندروں مہنگیاں پتھراں نال شنگاریا، صاف تے شفاف سی ۔ فرشتے نے یوحنا نوں وکھایا کِتھے یسوع مسیح دی ووہٹی اپنے لاڑے نال زندہ رہوے گی ۔ ایہہ یروشلیم دا پاک شہر اسمانوں ہیٹھاں اُترن والا خُدا دا انعام اے جیہڑ ا اوہ لیلے دی وَوہٹی نوں دیوےگا ۔
یروشلیم دا شہر آب تاب نال چمکدا اے تے ایہدی روشنی بوہت مہنگے پتھروانگر، یعنی یشب دے پتھروانگر ،شیشے وانگر شفاف ا ے ۔ ایس لئی ، اوہناں ساریاں اُتے جیہڑے ایس وچ رہندے نیں ، خُدا دا جلال اوہناں نال سدا لئی ہمیشہ تیکر اے ۔ خُدا دی بادشاہت روشنی نال بنی اے ، تے ایس طرح صرف اوہ جیہڑے اپنے سارے ہنیرے ، کمیاں تے پاپاں توں پاک ہو گئے نیں ایس شہر وچ جا سکدے نیں۔ ایسے طرح ، سانوں ساریاں نوں لازمی ایمان رکھنا چاہی دا اے پئی ساڈے لئی ایس پاک شہر وچ جان دے واسطے ، سانوں پانی تے رُوح دی خوشخبری دے اصل کلام نوں سکھنا ، جاننا تے ایس اُتے ایمان رکھنا اے جیہڑا ساڈا خُداوند سانوں دے چُکیا اے ۔
 
آیت ۱۲: تے اوہدی چوفیری کندھ وڈّی تے اُچّی سی تے اوہدے باراں پھاٹک تے پھاٹکاں اُتّے باراں فرِشتے سن تے اوہناں اُتّے بنی اِسرائیل دے باراں گھرانیاں دے ناں لِکھے ہوئے سن۔
ایس شہر دے پھاٹکاں دی ویکھ بھال باراں فرشتے کردے سن ، تے اوہناں اُتے بنی اسرائیل دے باراں گھرانیاں دے ناں لکھے ہوئے سن ۔ پاک شہر ، ” چوفیری کندھ وڈّی تے اُچّی “رکھدا سی ، سانوں دسدا پیا اے پئی ایس پاک شہر وچ جان دا راہ بوہت اوکھا اے ۔ دوجے اکھراں وچ ، خُدا دے اگے اپنے سارے پاپاں توں ،بندیاں دیاں کوششاں نال تے خُدا دی مخلوق دے پیسے دھیلے نال مکتی یافتہ ہونا ناممکن اے ۔
اپنے سارے پاپاں توں چھٹ جان تے خُدا دےپاک شہر وچ جان لئی ، ایہہ بالکل ضروری اے پئی اسیں یسوع دے باراں چیلیاں وانگر ایمان رکھیے ،یعنی ایہو جیہا ایمان جیہڑا پانی تے رُوح دی خوشخبری دی سچیائی اُتے بھروسہ رکھدا اے ۔ ایسے طرح اوہ بندہ جیہڑا پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایہو ای ایمان نئیں رکھدا کدی ایس پاک شہر وچ جانئیں سکدا ۔ ایس لئی پئی خُداوند خُدا دے مقرر کیتے ہوئے باراں فرشتے ایس شہر دے پھاٹکاں دی ویکھ بھال کردے نیں ۔
دوجے پاسے ، جملہ ، ”ناں لکھے ہوئے “ سانوں دسدا اے پئی ایس شہر دے مالک پہلوں ای چُنے گئے نیں ۔ ایس شہر دے مالک آپ خُدا تے اوہدے لوکاں دے علاوہ دوجے نئیں ہیگے ، ایس لئی پئی شہر دا تعلق خُدا دے لوکاں نال اے جیہڑے ہُن اوہدے پُتر بن گئے نیں ۔
 
آیت ۱۳: تَرے پھاٹک چڑھدے ولّ سن تَرے پھاٹک پہاڑ ولّ تَرے پھاٹک دَکھّن ولّ تے تَرے پھاٹک لہندے ولّ۔
جویں تِن پھاٹک شہر دے چڑھدے پاسے رکھے گئے سن ، ایہدے پہاڑ ، دکھن تے لِہندے پاسے وی تِن تِن پھاٹک رکھے گئے سن ۔ ایہہ ساڈے اُتے ظاہر کردا اے پئی صرف اوہ جیہڑے اپنے سچے دلوں پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے راہیں پاپ توں معافی پا چُکے نیں ایس شہر وچ جا سکدے نیں ۔
 
آیت۱۴: تے اوس شہر دی چوفیری کندھ دِیاں باراں نِیہیاں سن تے اوہناں اُتّے لیلے دیاں باراں رسُولاں دے باراں ناں لِکھے ہوئے سن۔
وڈیاں چٹاناں عمارتاں یا عجوبیاں دی بنیاد وانگر بوہت ورتیاں جاندیاں نیں۔ اکھر ، ”چٹان“ پاک کلام وچ ساڈے خُداوندخُدا اُتے ایمان بارے دسدا اے ۔ ایہہ آیت سانوں دسدی اے پئی خُداوند خُدا دے پاک شہر وچ جان لئی ، سانوں لازمی ایمان رکھنا چاہی دا اے جیہڑا اوہ لوکاں نوں دے چُکیا اے ، ایہو جیہا ایمان جیہڑا ساڈے سارے پاپاں توں ،اوہدی کامل مکتی اُتے ایمان رکھدا اے ۔ پاک لوکاں دا ایمان ایتھوں تیکر پئی پاک شہر دے مہنگیاں پتھراں نالوں بوہت مہنگا اے ۔ایہہ آیت سانوں دسدی اے پئی شہر پناہ باراں نیہیاں اُتے بنائی گئی سی ، تے اوہناں اُتے لیلے دے باراں چیلیاں دے ناں لکھے ہوئے سن ۔ ایہہ آیت سانوں دسدی اے پئی خُدا دے شہر وچ صرف اوہناں نوں جان دی اجازت اے جیہڑے اوہو ای ایمان رکھدے نیں جیہڑا یسوع مسیح دے باراں چیلے رکھدے سن ۔
 
آیت ۱۵: تے جیہڑا مَینُوں پیا آکھدا سی۔ اوہدے کول شہر تے اوہدیاں پھاٹکاں تے اوہدی چوفیری کندھ دے کچّھن لئی اِک کاچھ یعنی سونے دا گز سی۔
ایس کلام دا مطلب اے پئی خُدا دے بنائے ہوئے شہر وچ جان لئی ، کسے نوں لازمی ایس طرح دا ایمان رکھنا چاہی داجیہڑا اوہدے دل نوں چنگا لگدا اے ، یعنی ایہو جیہی قِسم جیہڑی اوہنوں پاپ توں معافی دلوائے گی ۔ ایہہ آیت ایتھے فرماندی اے پئی فرشتے کول جنہے یوحنا نال کلام کیتا شہر نوں کچھن لئی سونے دا گز سی ۔ ایہدا مطلب ہیگا اے پئی سانوں لازمی ایمان رکھنا چاہی دا اے پئی ساڈا خُداوند سانوں ساریاں نوں پانی تے رُوح دی خوشخبری اندر ایہہ ساریاں برکتاں دے چُکیا اے ۔ جویں ،”ہُن ایمان آس کیتیاں ہویاں شیواں دا پک تے اَن ڈِٹھ شیواں دا ثبُوت اے۔(عبرانیوں ۱۱ :۱)“ خُدابناں شک سانوں پا ک شہر تے نویں اسمان تے نویں زمین ، اوہ شیواں جیہڑیاں ایتھوں تیکر پئی اوہناں توں وڈیاں نیں جنہاں دی اسیں آس رکھدے ساں دے چُکیا اے ۔
 
آیت ۱۶: تے اوہ شہر چَوکُٹھا پیا ہویا سی تے اوہدی لمبائی چوڑائی دے برابر سی۔ اوہنے شہر نُوں اوس گز نال کچھّیا تے اوہ باراں ہزار فرلانگ ہویا اوہدی لمبائی۔ چوڑائی تے اُچیائی اِکّو جِہی سی۔
شہر چوکُٹھی شکل دا بنیا ہویا سی ، اوہدی لمبائی ، چوڑائی تے اُچیائی دی کا چھ اکو جیہی سی ۔ ایہہ آیت سانوں دسدی اے پئی سانوں ساریاں نوں لازمی پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے راہیں خُدا دے لوکاں وانگر نویں سریوں جمن دے ایمان نوں رکھنا چاہی دا اے ۔ اصل معاملے وانگر ، ساڈا خُداوند کسے نوں خُدا دی بادشاہی وچ جان دی اجازت نئیں دیوے گا جیہڑا پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے
ٹھیک ایمان نئیں رکھدا ۔
بوہت سارے لوک ہیگے نیں جیہڑے اجیہی بے ٹکانہ منزل رکھدے نیں پئی اوہ صرف مسیحی ہون دے سببوں پاک شہر وچ چلے جان گے ، ایتھوں تیکر پئی جے اوہ حالے تیکر پاپ رکھدے نیں ۔ پر ساڈا خُداوند پاپ توں مکتی تے پاک رُوح دے چُکیا اے تےصرف اوہنا ں نوں اپنے لوک بنا چُکیا اے جیہڑے سچیائی اُتے ایمان رکھدے نیں پئی اوہ اوہناں نوں اوہناں دے سارے پاپاں توں ایس زمین اُتے اپنے بپتسمے تے سولی اُتے اپنے لہو دے راہیں معاف کر چُکیا اے ۔ ایہہ اوہو ای ایمان اے جیہڑا ساڈا خُداوند ساڈے کولوں چاؤہندا اے ۔
 
آیت ۱۷: تے اوس اوہدی چوفیری کندھ نُوں بندے دے یعنی فرِشتے دی کاچھ دے سببّوں کچھّیا تے اوہ اِک سَو چتالی ہتّھ ہوئی۔
پاک کلام دے مطابق عدد چار دا مطلب دکھ اے ۔ ایمان جیہڑا خُداوند ساڈے توں چاؤہندا اے ایہو جیہی شے نئیں اے جیہڑا صرف ہر کوئی پا سکدا اے ، سگوں ایہہ ایمان صرف اوہ رکھ سکدے نیں جیہڑے خُدا دے کلام نوں قبول کردے نیں ، تے ایتھوں تیکر پئی بھاویں اوہ ایہنوں اپنے دلی خیالاں نال سارے دا سارا نئیں سمجھ سکدے ۔ اک مسیحی وانگر ، خُدا دے پاک شہر وچ جانا صرف یسوع دی سولی اُتے ، تے یعنی اوہ خُداوند خُدا تے مکتی داتا اے اُتے ایمان رکھن دے راہیں اوکھا اے ۔ کیہ تُسیں سمجھدے او خُداوند دا کیہ مطلب سی جد اوہنے یوحنا ۳ : ۵ وچ ایہہ فرمایا ،”میَں تینوں سچ سچ آکھنا آں جے کوئی پانی تے رُوح تھوں ناجمے اوہ خُدا دی بادشاہی وِچ وڑ نئیں سکدا ۔“ کیہ تُسیں ساڈے خُداوند دے ایس زمین اُتے آؤن ، یوحنا کولوں بپتسمہ لین ، سولی اُتے دنیا دے پاپاں نوں لے جان ، تے ایہدے اُتے اپنے لہو نوں وگان دے مطلب نوں جان دے او ؟ جے تُسیں ایس سوال دا جواب دے سکدے او، تُسیں سمجھ جاؤ گے میَں ایتھے کیہ گل کرنا پیا واں ۔
 
آیت ۱۸: تے اوہدی چوفیر کندھ وی اُساری یشب دی سی۔ تے شہر اجیہے سُچے سونے دا سی۔ جیہڑا سُچے شیشے وانگر ہوئے۔
ایہہ آیت سانوں دسدی اے پئی ایمان جیہڑا سانوں خُدا دے پاک شہر وچ جان دی اجازت
دیندا اے کھرا اے تے بالکل دنیا دی کوئی شے نئیں رکھدا ۔
 
آیتاں ۱۹۔ ۲۰: تے اوس شہر دی چوفیری کندھ دِیاں نِیہیاں ہر طرح دے جواہر نال شنگارِیاں ہویاں سن۔ پہلی نِیہہ یشب دی سی دُوجی نیلّم دی ترِیجی شب چراغ دی۔ چَوتھی زمُرّد دی۔ پن جیویں عقِیق دی چھیویں لعل دی ستویں سُنہلے پتّھر دی اٹھویں فیروزے دی نَوِیں زبرجد دی دسویں یمنی دی یاروِیں سنگِ سُنبلی دی۔ بارویں یاقُوت دی۔
شہر پناہ دیاں نیہیاں ہرطرح دے مہنگیاں پتھراں نال شنگاریاں سن ۔ ایہہ کلام سانوں دسدا اے پئی اسیں اپنے خُداوند دے کلام اُتے ایمان دے وکھ وکھ طریقیاں نال رَج سکدے آں ۔ تے مہنگے پتھر سانوں اوہ برکتاں دیاں قِسماں وکھاندے نیں جیہڑیاں ساڈا خُداوند اپنے پاک لوکاں نوں دیوے گا ۔
 
آیت ۲۱: تے باراں پھاٹک باراں موتِیاں دے سن۔ اِک اِک پھاٹک اِک اِک موتی دا سی۔ تے شہر دی سڑک شفاف شیشے وانگر سُچے سونے دی سی۔
پاک کلام وچ موتی ”سچیائی “ نوں ظاہر کردا اے (متی ۱۳ : ۴۶)۔ اصل سچیائی نوں لبھن والا خوشی نال اوہ سچیائی پاؤن لئی جیہڑی اوہنوں ہمیش دی زندگی دیندی اےاپنی ساری جائیداد نوں چھڈ دیوے گا ۔ایہہ آیت سانوں دسدی اے پئی پا ک لوکاں نوں جیہڑے پاک شہر وچ جان گے اوہناں نوں جد پئی ایس زمین اُتے ، یعنی سچیائی اُتے اپنے ایمان دے مرکز اُتے ڈٹ کے کھلو کے بوہتا صبر رکھن دی لوڑ اے ۔دوجے اکھراں وچ ، اوہ جیہڑے خُداوند خُدا ولوں فرمائے گئے سچیائی دے کلام اُتے ایمان رکھدے نیں ، نوں اپنے ایمان دی راکھی کرن لئی وڈی پکیائی دی ضرورت اے ۔
 
آیتاں۲۲ ۔۲۳: تے مَیں اوہدے وِچ کوئی ہیکل نا ویکھی ایس لئی پئی خُداوند خُدا قادرِ مُطلق تے لیلا اوہدی ہیکل نیں۔تے اوس شہر وِچ سُورج یا چَنّ دی روشنی دی کوئی لوڑ نئیں۔ کیوں جو خُدا دے جلال اوہنوں روشن کِیتا اے۔ تے لیلا اوہدا دِیوا اے۔
ایس حوالے دا ایہہ مطلب اے پئی سارے پاک لوک یسوع مسیح ، بادشاہاں دے بادشاہ دی بانہواں وچ لَئے جان گے ۔ تے یروشلیم دا پاک شہر پہلے سورج یا چن دی روشنی دی ضرورت نئیں رکھدا ،
ایس لئی پئی یسوع مسیح ،دنیا دا نور ، ایہنوں روشن کرے گا ۔
 
آیت ۲۴: تے قوماں اوہدی روشنی وِچ ٹُرن پِھرن گِیاں۔ تے زمین دے بادشاہ اپنی شان شوکت دا سامان اوہدے وِچ لیاؤن گے۔
ایہہ حوالہ سانوں دسدا اے پئی لوک جیہڑے ہزار ورہیاں دی بادشاہی وچ رہ چُکے سن ہُن نویں اسمان تے زمین وچ جان گے ۔ ”زمین دے بادشاہ “ ایتھے اوہناں پاک لوکاں بارے دسدے نیں جیہڑے ہزار ورہیاں دی بادشاہی وچ رہندے سن ۔ زمین دے ایہہ بادشاہ ، ایہہ آیت ایس گل نوں جاری رکھدی اے ، ” اپنی شان شوکت دا سامان اوہدے وچ لیاؤن گے ۔ “ ایہہ آیت سانوں دسدی اے پئی پاک لوک جیہڑے پہلوں ای اپنے جلالی بدناں وچ زندہ رہندے پئے سن ۔ ہُن ہزار ورہیاں دی بادشاہی نال خُدا دے نویں بنائے ہوئے نویں اسمان تے نویں زمین دی بادشاہت وچ چلےجان گے ۔
ایسے طرح ، صرف اوہ جیہڑے جد پئی ایس زمین اُتے پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے راہیں نویں سریوں جمے سن تے اِنج ہزار ورہے تیکر مسیح دی بادشاہت وچ زندہ رہن لئی چُکےگئے سن پاک شہر یروشلیم وچ جان دے لائق ہون گے ۔
 
آیت ۲۵: تے اوہدے پھاٹک دِنے کدی بند نا ہون گے۔ (تے اوتھے رات نا ہوئے گی)۔
ایس لئی پئی نواں اسمان تے نویں زمین ، جتھے پاک شہر ہیگا اے ، پہلوں ای پاک نور نال بھرے ہوئے نیں ، ایس وچ کوئی رات نئیں ہو سکدی ، نا ای کوئی پاپی ہو سکدا اے ۔
 
آیت ۲۶: تے لوک قوماں دی شان و شوکت دا سامان اوہدے وِچ لیاؤن گے۔
ایہہ آیت سانوں دسدی اے پئی خُداوند خُدا دی اچرج قدرت دے راہیں ، اوہ جیہڑے ہزار ورہیاں تیکر مسیح دی بادشاہی وچ زندہ رہندے پئے سن ہُن نویں اسمان تے نویں زمین دی بادشاہت وچ ، ایہو جیہی بادشاہت وچ جتھے پاک شہر کھلوتا اے جان دے لائق ہو گئے نیں ۔
آیت ۲۷: تے اوہدے وِچ کوئی پلِیت شے یا کوئی جَنا جیہڑا گندا کمّ کر دا یا جُھوٹھیاں گلّاں گھڑدا اے۔ کدی داخل نا ہوئے گا۔ سگوں اوہ ای داخل ہون گے جِنہاں دے ناں لیلے دی زِندگی دی کتاب وِچ لِکھے ہوئے نیں۔
ایس دنیا دے دونویں مسیحیاں تے غیر مسیحیاں وچکار اکو جیہے ، اوہ سارے جیہڑے پانی تےروح دی خوشخبری دے سچ نوں نئیں جان دے پلیت ، گندے کم کرن والے ، تے جھوٹے لوک نیں ۔ ایس لئی اوہ پاک شہر وچ جا نئیں سکدے ۔
ایتھے خُدا دا کلام سانوں پک کرن دی اجازت دیندا اے پانی تےروح دی خوشخبری دی قدرت صرف بوہت وڈی اے جیہڑی خُدا سانوں ایس زمین اُتے دے چُکیا اے ۔ بھاویں پانی تےروح دی خوشخبری دی منادی ، ایس زمین اُتے بوہت سارے لوکاں تیکر ہو گئی اے ، ایہو جیہا زمانہ وی سی جد ایہہ خوشخبری ردّ کیتی گئی تے ایتھوں تیکر پئی ناں دے مسیحیاں نیں ایہدی بے عزتی کیتی ۔ پر صرف خُداوند ولوں دتی گئی پانی تےروح دی خوشخبری اُتے ایمان ای اسمان دی کُنجی اے ۔
بوہت سارے لوک ہُن تیکر ایس سچیائی نوں نئیں جان دے ،پر تہانوں لازمی جاننا چاہی دا اے پئی ہر کوئی جیہڑا احساس کردا تے ایمان رکھدا پئی خُداوند دی اوہنوں دتی ہوئی پانی تےروح دی خوشخبری اسمانی کُنجی تے پاپ دی معافی اے ، اپناناں حیاتی دی کتاب وچ لکھوائے گا ۔
جے تُسیں پانی تےروح دی خوشخبری دی سچیائی نوں قبول کردے تے ایمان رکھدے او ، تُسیں پاک شہر وچ جان دی برکت دے کپڑے پاؤ گے ۔