Σύντομη Επεξήγηση μερικών Βιβλικών Όρων

Στην Παλαιά Διαθήκη: Όπως και οι άλλες θυσίες, η προσφορά της εξιλέωσης προσφερόταν στη Σκηνή του Μαρτυρίου. Ο αρχιερέας καθαριζόταν και φορούσε τα άγια λινά ενδύματα αντί για την συνήθη επίσημη ενδυμασία για τις τελετές, και επέλεγε έναν νεαρό ταύρο ως προσφορά περί αμαρτίας και έναν κριό ως ολοκαύτωμα για τον εαυτό του και την οικογένειά του (Λευιτικό 16:3-4).

Ο αρχιερέας έθετε τα χέρια του επάνω στο κεφάλι των προσφορών για να μεταβιβάσει την αμαρτία. Η επιθέσει τας χείρας ήταν ένα απαραίτητο μέρος της Ημέρας του Εξιλασμού. Αν δεν ήταν έτσι, χωρίς την επιθέσει τας χείρας, η εξιλέωση για την αμαρτία δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί και, επομένως, οι θυσίες δεν θα μπορούσαν να προσφερθούν, ούτε θα μπορούσαν οι ετήσιες αμαρτίες του Ισραήλ να εξιλεωθούν.

Στο Λευιτικό 16:21, «Και θέλει επιθέσει ο Ααρών τας δύο χείρας αυτού επί την κεφαλήν του τράγου του ζώντος και θέλει εξομολογηθή επ` αυτού πάσας τας ανομίας των υιών Ισραήλ και πάσας τας παραβάσεις αυτών καθ` όλας αυτών τας αμαρτίας· και θέλει επιθέσει αυτάς εις την κεφαλήν του τράγου· και θέλει αποστείλει αυτόν διά χειρός διωρισμένου ανθρώπου εις την έρημον».

Πήρε δύο τράγους ως προσφορά περί αμαρτίας και έναν κριό ως ολοκαύτωμα από τον λαό (Λευιτικό 16:5). Έπειτα παρουσίασε τους δύο τράγους ενώπιον του Κυρίου στην είσοδο της Σκηνής του Μαρτυρίου και έριξε κλήρους για να επιλέξει τον έναν για τον «Κύριος» και τον άλλον ως τον «τον τράγον τον απολυτέον».

Ο τράγος που προοριζόταν για τον Κύριο προσφερόταν ως προσφορά περί αμαρτίας, και ο τράγος τον απολυτέον προσφερόταν ζωντανός ενώπιον του Κυρίου για να εξιλεώσει τις ετήσιες αμαρτίες του λαού του Ισραήλ και στη συνέχεια απελευθερωνόταν στην έρημο (Λευιτικό 16:7-10).

Οι αμαρτίες των Ισραηλιτών έπρεπε να μεταβιβαστούν στον τράγο τον απολυτέον με την επιθέσει τας χείρας. Στη συνέχεια, ο τράγος τον απολυτέον, που πήρε πάνω του όλες τις αμαρτίες του Ισραήλ, απελευθερωνόταν στην έρημο για να υπάρξει ειρήνη μεταξύ του λαού και του Θεού. Έτσι οι ετήσιες αμαρτίες του Ισραήλ ξεπλύθηκαν.

Στην Καινή Διαθήκη: Με τον ίδιο τρόπο στην Καινή Διαθήκη, ο Ιησούς Χριστός βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή (η επιθέσει τας χείρας στην Παλαιά Διαθήκη) και πήρε πάνω Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου ως ο θυσιαστικός Αμνός για να εκπληρώσει τη σωτηρία του Θεού (Λευιτικό 20:22, Ματθαίος 3:15, Ιωάννης 1:29, 36).

Στην Παλαιά Διαθήκη, πριν από την ρίψη των κλήρων, ο Ααρών σκότωσε τον νεαρό ταύρο ως προσφορά περί αμαρτίας για τον εαυτό του και την οικογένειά του (Λευιτικό 16:11). Έπειτα πήρε ένα θυμιατήριο γεμάτο με αναμμένα κάρβουνα από το θυσιαστήριο ενώπιον του Κυρίου, με τα χέρια του γεμάτα με λεπτοτριμμένο γλυκό θυμίαμα και το πέρασε πέρα από το καταπέτασμα. Έπειτα έβαλε το θυμίαμα στη φωτιά ενώπιον του Κυρίου ώστε το σύννεφο του θυμιάματος να αιωρείται πάνω από το ιλαστήριο. Πήρε επίσης λίγο από το αίμα του ταύρου και το ράντισε με το δάχτυλό του πάνω και μπροστά από το ιλαστήριο επτά φορές (Λευιτικό 16:12-19).

Την Ημέρα του Εξιλασμού, η επιθέσει τας χείρας του Ααρών στο κεφάλι της προσφοράς δεν μπορούσε να παραλειφθεί. Ο Ααρών έθεσε τα χέρια του στον τράγο και να μεταβιβάσει όλες τις αμαρτίες και όλες τις ανομίες των Ισραηλιτών στο κεφάλι του. Στη συνέχεια, ένας κατάλληλος άνδρας πήρε τον τράγο στην έρημο και τον έστειλε έξω. Ο τράγος τον απολυτέον περιπλανήθηκε στην έρημο μαζί με τις αμαρτίες του Ισραήλ και στο τέλος πέθανε γι` αυτές. Αυτή ήταν η θυσία εξιλέωσης στην Παλαιά Διαθήκη. 

Είναι το ίδιο και στην Καινή Διαθήκη, εκτός από το ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός, ως ο τράγος αποπομπής, που πήρε πάνω Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου μέσω του βαπτίσματός Του και αιμορραγούσε και πέθανε στον Σταυρό για εμάς.

Επομένως, τώρα η σωτηρία από όλες τις αμαρτίες δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς το βάπτισμα και τη σταύρωση του ουράνιου αρχιερέα, Ιησού Χριστού. Αυτή είναι η εκπλήρωση της σωτηρίας του ἀναγεγεννημένου από το ύδατος και το Πνεύμα.

Το βάπτισμα σημαίνει ① να πλυθείς ② να θαφτείς (να βυθιστείς) και με πνευματική έννοια, ③ να μεταβιβάσεις την αμαρτία με την επιθέσει τας χείρας, όπως έγινε στην Παλαιά Διαθήκη.

Στην Καινή Διαθήκη, το βάπτισμα του Ιησού από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή ήταν για να καθαρίσει όλες τις αμαρτίες του κόσμου. «Το βάπτισμα του Ιησού» έχει την έννοια της αφαίρεσης των αμαρτιών του ανθρώπου, για να καθαρίσει τις αμαρτίες του κόσμου. 

Ο Ιησούς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τον αντιπρόσωπο όλων των ανθρώπων και τον αρχιερέα στην παράδοση του Ααρών, και πήρε όλες τις αμαρτίες του κόσμου πάνω Του. Αυτός ήταν ο σκοπός του βαπτίσματός Του.

Η πνευματική έννοια της λέξης «βάπτισμα» είναι ‘να μεταβιβαστεί, να θαφτεί’. Έτσι, το «βάπτισμα του Ιησού» σημαίνει ότι όλες οι αμαρτίες μεταβιβάστηκαν στον Ιησού και ότι Εκείνος κρίθηκε αντί για εμάς. Για να σώσει την ανθρωπότητα, ο Ιησούς έπρεπε να πάρει τις αμαρτίες μας και να πεθάνει για αυτές. 

Έτσι, ο θάνατός Του είναι επίσης ο θάνατος εσού και εμού, όλων των αμαρτωλών του κόσμου, και η ανάστασή Του είναι η ανάσταση όλων των ανθρώπων. Η θυσία Του είναι η σωτηρία των αμαρτωλών, και το βάπτισμά Του είναι η μαρτυρία για την απομάκρυνση όλων των αμαρτιών της ανθρωπότητας. 

Η Βίβλος μας λέει, «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα, σώζει και ημάς την σήμερον» (1 Πέτρου 3:21). Το βάπτισμα του Ιησού είναι ο δίκαιος τρόπος να σωθεί η ανθρωπότητα, καθαρίζοντας όλες τις αμαρτίες μας.

Όταν κάποιος που έχει απομακρυνθεί από τον Θεό συνειδητοποιεί τις αμαρτίες του, ευχαριστεί τον Ιησού που τις έπλυνε και επιστρέφει στον Θεό, αυτό ονομάζεται μετάνοια.

Είμαστε όλοι μια μάζα αμαρτίας. Η πραγματική μετάνοια είναι να συνειδητοποιήσουμε την παρακάτω αλήθεια. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι είμαστε αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού και ότι δεν μπορούμε παρά να αμαρτάνουμε σε όλη μας τη ζωή και όταν πεθάνουμε να πάμε στον άδη. Πρέπει επίσης να παραδεχτούμε ότι πρέπει να δεχτούμε τον Ιησού πιστεύοντας ότι ήρθε σε αυτόν τον κόσμο για να σώσει αμαρτωλούς σαν εμάς, ότι πήρε όλες τις αμαρτίες (μέσω του βαπτίσματός Του) και πέθανε και αναστήθηκε για να μας σώσει. Η αληθινή μετάνοια είναι να εγκαταλείψουμε τις δικές μας σκέψεις και να επιστρέψουμε στον Θεό (Πράξεις των Αποστόλων 2:38).

Η μετάνοια είναι να παραδεχτούμε τις αμαρτίες μας και να επιστρέψουμε στον λόγο του Θεού, να δεχτούμε τη σωτηρία του ύδατος και του αίματος με όλη μας την καρδιά (1 Ιωάννης 5:6).

Η αληθινή μετάνοια είναι να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας ως πλήρεις αμαρτωλούς και να πιστέψουμε στον Ιησού, τον Υιό του Θεού, ως τον Σωτήρα μας που μας έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας. Για να σωθούμε και να καθαριστούμε από όλες τις αμαρτίες, πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε να είμαστε καθαροί μέσω των δικών μας έργων και να παραδεχτούμε ότι είμαστε πλήρεις αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού και των Νόμων Του. Πρέπει στη συνέχεια να δεχτούμε την Αλήθεια της σωτηρίας Του, το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, τη σωτηρία που μας έδωσε ο Ιησούς με το βάπτισμά Του και το αίμα Του.

Ένας αμαρτωλός πρέπει να εγκαταλείψει όλες τις δικές του σκέψεις και τη θέλησή του και να επιστρέψει πλήρως στον Ιησού. Θα σωθούμε όταν πιστέψουμε ότι το βάπτισμα του Ιησού ήταν για να πάρει όλες τις αμαρτίες μας επάνω Του. 

Με άλλα λόγια, πιστέψτε στο γεγονός ότι το βάπτισμα του Ιησού, η σταύρωσή Του και η ανάστασή Του ήταν ο τρόπος να σωθούν οι αμαρτωλοί. Ο Ιησούς ήρθε στη σάρκα, βαπτίστηκε και σταυρώθηκε για να καθαρίσει όλες τις αμαρτίες μας. Έχοντας πλήρη πίστη σε όλα αυτά και πιστεύοντας ότι ο Ιησούς αναστήθηκε για να γίνει ο Σωτήρας όλων αυτών που πιστεύουν σε Αυτόν, είναι η αληθινή μετάνοια και η γνήσια πίστη.

Σημαίνει ‘να γεννηθείς για δεύτερη φορά’. Ένας αμαρτωλός αναγεννιέται όταν σωθεί πνευματικά πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού και στον Σταυρό Του.

Αναγεννιόμαστε πνευματικά πιστεύοντας στο βάπτισμα και το αίμα του Ιησού. Οι αναγεννημένοι είναι αυτοί που έχουν καθαριστεί από όλες τις αμαρτίες τους και είναι ‘χωρίς αμαρτία, περιμένοντας την έλευση του Ιησού’.

Αυτή η σημαντική έννοια είναι επίσης γνωστή ως «η αφαίρεση της αμαρτίας». Όταν καθαριζόμαστε μια για πάντα από όλες τις αμαρτίες μέσω του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος, οι αμαρτίες ξεπλένονται. Η πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι να πιστεύουμε στην ύπαρξη του Ιησού ως Υιού του Θεού, στην έλευσή Του σε αυτόν τον κόσμο με ανθρώπινη σάρκα, στο βάπτισμά Του και στη σταύρωσή Του για τη σωτηρία όλων μας.

Η λύτρωση που έδωσε ο Ιησούς στον άνθρωπο είναι μέσω της πίστης στο βάπτισμά Του και στο αίμα Του (όπως καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη) ότι ο ίδιος ο Ιησούς θα έσωζε όλους τους ανθρώπους από την αμαρτία. Η λύτρωση στη Βίβλο αναφέρεται στο ξέπλυμα των αμαρτιών διά της πίστης στο βάπτισμα του Ιησού και στο αίμα Του. Όλες οι αμαρτίες μεταφέρθηκαν στον Ιησού, έτσι δεν υπάρχει πλέον καμία αμαρτία στις καρδιές των ανθρώπων.

Μπορούμε να δηλώσουμε τους εαυτούς μας σωσμένους και δίκαιους μόνο όταν παραδώσουμε όλες τις αμαρτίες μας στον Ιησού διά του βαπτίσματος του Ιησού.

ΙΗΣΟΥΣ: «Διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθαίος 1:21). Ο Ιησούς αναφέρεται στον Σωτήρα, τον Ένα που έσωσε όλους τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους.

ΧΡΙΣΤΟΣ: ‘Ο Χρισμένος’. Υπήρχαν τρεις επίσημοι ρόλοι για τους οποίους οι άνθρωποι χρίστηκαν από τον Θεό. Ο Ιησούς εκπλήρωσε όλους αυτούς. 

① εκείνος του Βασιλιά

② εκείνος του Προφήτη

③ εκείνος του μεγάλου ιερέως της βασιλείας των ουρανών

Ο Ιησούς Χριστός ήταν όλες αυτές οι υπάρξεις. Πρέπει να πιστεύουμε στον Ιησού ως τον Βασιλιά, τον Προφήτη και τον Ιερέα που μας έφερε την εξιλέωση και την σωτηρία. Έτσι, Τον αποκαλούμε ‘Ιησού Χριστό’. Ήταν ο ουράνιος μεγάλος ιερέας που μας έσωσε από όλες τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμα και το αίμα Του. 

Επομένως, είναι ο Βασιλιάς όλων αυτών που πιστεύουν σε Αυτόν. Και μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε τις αμαρτίες μας όταν ερχόμαστε ενώπιον Του. Μας δίδαξε ότι είμαστε αμαρτωλοί από την εποχή των προγόνων μας, ότι ως απόγονοι αμαρτωλών, γεννηθήκαμε αμαρτωλοί και ως εκ τούτου, είμαστε υπό την κρίση του Θεού.

Μας δίδαξε επίσης ότι οι αμαρτίες μας καθαρίζονται μέσω του βαπτίσματος και του αίματός Του. Έκανε όλα αυτά τα έργα για εμάς τους αμαρτωλούς.

Υπάρχουν 613 άρθρα του νόμου στον Νόμο του Θεού που αφορούν την καθημερινή ζωή. Αλλά η ουσία του είναι τας δέκα εντολάς, τις οποίες πρέπει να τηρούμε ενώπιον του Θεού. Υπάρχουν εντολές και απαγορεύσεις όπως «Κάνε αυτό» και «Μην κάνεις εκείνο». Αυτές είναι οι κατευθυντήριες γραμμές για να ζούμε, και οι Εντολές του Θεού μας δόθηκαν για να συνειδητοποιήσουμε τις αμαρτίες μας. Μέσα από τις γραπτές εντολές του Θεού, μπορούμε να αναγνωρίσουμε πόσο αν υπακούμε στον Θεό (Ρωμαίους 3:19-20).

Ο λόγος που ο Θεός μας έδωσε τις εντολές Του είναι για να συνειδητοποιήσουμε τις αμαρτίες μας. Δεν μπορούμε ποτέ να τηρήσουμε όλες τις Εντολές Του, γι` αυτό πρέπει να αποδεχτούμε ταπεινά το γεγονός ότι είμαστε αμαρτωλοί πριν πιστέψουμε στον Ιησού. Ποτέ δεν πρέπει να διαπράξουμε το αμάρτημα της αλαζονείας προσπαθώντας να ζήσουμε σύμφωνα με τις εντολές Του. Είμαστε όλοι αμαρτωλοί και ο Θεός ξέρει ότι δεν μπορούμε ποτέ να ζήσουμε σύμφωνα με τον Νόμο Του. Έτσι, κατέβηκε σε αυτόν τον κόσμο ως άνθρωπος, βαπτίστηκε και κρίθηκε στον Σταυρό.

Ο Νόμος δείχνει πόσο τέλειος είναι ο νόμος του Θεού, καθώς και πόσο αδύναμοι είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Ταυτόχρονα, η αγιότητα και η τελειότητα του Θεού αποκαλύπτονται στον νόμο του Θεού.

Ο ποταμός Ιορδάνης ρέει γρήγορα προς την Νεκρά Θάλασσα, όπου δεν υπάρχει ζωντανό πράγμα. Η επιφάνεια της Νεκράς Θάλασσας είναι περίπου 400 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Επομένως, τα ύδατα της Νεκράς Θάλασσας δεν μπορούν να ρέουν πουθενά, καθώς είναι παγιδευμένα στη Νεκρά Θάλασσα.

Ο Ιησούς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στον ποταμό του θανάτου (τον ποταμό Ιορδάνη).

Αντιπροσωπεύει ότι όλοι οι άνθρωποι, εκτός από εκείνους που δεν έχουν αμαρτία στην καρδιά τους, αντιμετωπίζουν τελικά αιώνια κατάρα για τις αμαρτίες τους.

Επομένως, ο ποταμός Ιορδάνης είναι ο ποταμός του πλυσίματος των αμαρτιών, ο ποταμός όπου οι αμαρτωλοί πεθαίνουν. Με λίγα λόγια, είναι ο ποταμός της λύτρωσης, όπου όλες οι αμαρτίες του κόσμου ξεπλένονται μέσω του βαπτίσματός του, της μεταφοράς των αμαρτιών στον Ιησού.