Λόγωτης πανδημίαςτουιού COVID-19 και τηςδιακοπήςτηςδιεθνούς υπηρεσίας αλληλογραφίας,
έχουμε αναστείλει προσωρινάτην υπηρεσία μας "ΔωρεάνΤυπωμέναΒιβλία (Free Print Book)".
έχουμε αναστείλει προσωρινάτην υπηρεσία μας "ΔωρεάνΤυπωμέναΒιβλία (Free Print Book)".
Κάτω από αυτή την κατάσταση δεν μπορούμε να στείλουμε τα βιβλία αυτή τη στιγμή.
Προσεύχεστε ώστε αυτή η πανδημία να λήξει σύντομα και να αρχίσει ξανά η ταχυδρομική υπηρεσία.
Προσεύχεστε ώστε αυτή η πανδημία να λήξει σύντομα και να αρχίσει ξανά η ταχυδρομική υπηρεσία.
Σύντομη Επεξήγηση μερικών Βιβλικών Όρων
Σχετικά με το Ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος
-
1. ΛΥΤΡΟΗ τιμή που πληρώθηκε για την λύτρωση ενός αιχμάλωτου, μιας υποθηκευμένης ιδιοκτησίας ή ενός χρέους, η πράξη επίλυσης ενός προβλήματος με χρήματα. Χρησιμοποιείται συχνότερα για την αποδοχή της λύτρωσης (πρβλ. Έξοδος 21:30, ‘ποσό χρημάτων’ Αριθμοί 35:31-32, Ησαΐας 43:3, λύτρο’). Στην Καινή Διαθήκη, (Ματθαίος 20:28 και Μάρκος 10:45) τα λύτρα περιγράφονται ως «πληρωμή χρημάτων».
-
2. ΕΞΙΛΕΩΝΩ, ΕΞΙΛΕΩΣΗΤο τελετουργικό της μεταβίβασης όλων των αμαρτιών της ανθρωπότητας προς τον Ιησού. Στην Παλαιά Διαθήκη, εξιλέωση ήταν η μεταβίβαση της αμαρτίας σε ένα θύμα μέσω της τοποθέτησης των χεριών πάνω στο κεφάλι του. Στην Καινή Διαθήκη, σημαίνει το βάπτισμα του Ιησού από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή. Στα εβραϊκά και ελληνικά, αυτή η λέξη σημαίνει τη μεταβίβαση της αμαρτίας στον Ιησού Χριστό έτσι ώστε οι αμαρτωλοί να μπορούν να συνάψουν τη σωστή σχέση με τον Θεό. Η Καινή Διαθήκη επεξηγεί καλά την προσφορά για την εξιλέωση: το βάπτισμα του Ιησού και ο θάνατός Του στον Σταυρό.ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: Η λέξη ‘εξιλέωση’ χρησιμοποιείται σχεδόν 100 φορές στην Παλαιά Διαθήκη και πάντα εκφράζεται με τη λέξη ‘kaphar’ (πρβλ. Λευιτικόν 23:27, 25:9, Αριθμοί 5:8) που στα ελληνικά συνήθως μεταφράζεται ως «εξιλεώνω». Η εξιλέωση είναι μετάφραση μιας εβραϊκής λέξης που σημαίνει τη μεταβίβαση των αμαρτιών μέσω της τοποθέτησης των χεριών στο κεφάλι ενός ζωντανού τράγου και την εξομολόγηση επάνω του όλων των ανομιών του λαού Ισραήλ (Λευιτικόν 16:20-21).
ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ: Η εξιλέωση συσχετίζεται με τον αραμαϊκό ‘kpr’ που σημαίνει καλύπτω. Αυτό εννοεί το βάπτισμα της λύτρωσης του Ιησού στην Καινή Διαθήκη. Ο Ιησούς ήρθε σ’ αυτόν τον κόσμο και βαφτίστηκε στην ηλικία των 30 ετών για να εκπληρώσει τη σωτηρία όλης της ανθρωπότητας. -
3. Η ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΞΙΛΕΩΣΗΑ. Στην Παλαιά Διαθήκη, η εξιλέωση γινόταν συνήθως μέσω της θυσίας ενός ζώου (πρβλ. Έξοδος 30:10, Λευιτικόν 1:3-5, 4:20-21, 16:6-22).
Β. Στην Καινή Διαθήκη, η έννοια της θυσίας της εξιλέωσης της Παλαιάς Διαθήκης διατηρήθηκε, αλλά η λύτρωση της ανθρωπότητας συσχετίζεται με τον Ιησού Χριστό. Ο απόστολος Παύλος είπε ότι ο Ιησούς Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας (Κορινθίους Α΄ 15:3).
Η λέξη εξιλέωση χρησιμοποιήθηκε όχι μόνο με αναφορά στο θάνατο του Χριστού ως εξιλέωση από την προπατορική αμαρτία, αλλά για να αφαιρέσει όλες τις αμαρτίες των ανθρώπων. Και μετά από το βάπτισμα, μέσω του οποίου οι αμαρτίες του κόσμου μεταβιβάστηκαν στον Ιησού (Ματθαίος 3:15), Εκείνος έσωσε την ανθρωπότητα χύνοντας το αίμα Του στον Σταυρό (Λευιτικόν 1:1 5, Ιωάννης 19:30).
Ο απόστολος Παύλος εξηγεί στο Κορινθίους Β΄ 5:14 ‘εις απέθανεν υπέρ πάντων’, έπειτα στον στίχο 21, ‘υπέρ ημών’, στο Γαλάτας 3:13, ‘γενόμενος κατάρα υπέρ ημών’. Μεταξύ πολλών περικοπών στην Καινή Διαθήκη που αναφέρονται στον Ιησού ως τη Θυσία (πρβλ. Εφεσίους 5:2), είναι το Ιωάννης 1:29, 36 (Αμνός’ – Ιωάννης Βαφτιστής) και Κορινθίους Α΄ 5:7 (το Πάσχα ημών’ –απόστολος Παύλος).
Ωστόσο, ο Παύλος εξήγησε ότι το βάπτισμα του Ιησού στον Ιορδάνη ήταν η εξιλέωση για όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Στο κεφάλαιο 6 της Επιστολής προς Ρωμαίους εξηγεί ότι όλες οι αμαρτίες του κόσμου μεταβιβάστηκαν στον Ιησού μέσω του βαπτίσματός Του από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή.
Προχωρεί να εξηγήσει ότι η σταύρωση του Ιησού ήταν η κρίση και η πληρωμή για την αμαρτία, ότι η θυσία της εξιλέωσης προσφέρθηκε για τις ψυχές όλων των ανθρώπων.
Ο θάνατος του Ιησού εκφράζει σε μας τη θυσία της εξιλέωσης της Παλαιάς Διαθήκης. Η τοποθέτηση των χεριών στην Παλαιά Διαθήκη και το βάπτισμα του Ιησού στην Καινή Διαθήκη είναι σύμφωνα με το νόμο του Θεού (Ησαΐας 53:10, Ματθαίος 3:13-17, Εβραίους 7:1-10,18, Πέτρου Α΄ 3:21).
Η Καινή Διαθήκη δεν τελειώνει με το βάπτισμα και τον θάνατο του Ιησού αλλά προχωρεί να μας πει ότι η εκπλήρωση της σωτηρίας μας είναι το βάφτισμά μας στον Χριστό και ο θάνατός μας με Αυτόν (Ρωμαίους 6:3-7, Γαλάτας 2:19-20).
Μας λέει ότι ο Ιησούς Χριστός βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή για να αναλάβει όλες τις αμαρτίες του κόσμου και ότι σταυρώθηκε σαν συνέπεια. Ο Ιησούς Χριστός, μέσω του βαπτίσματός Του και του αίματός Του, όχι μόνο έπλυνε εντελώς τις αμαρτίες του κόσμου και υπόμεινε τον επακόλουθο πόνο, αλλά και μας έσωσε από τη δύναμη του Σατανά και μας έφερε πίσω στη εξουσία του Θεού αφού δέχτηκε Εκείνος την τιμωρία στη θέση της ανθρωπότητας.
Επομένως, η λύτρωση του Ιησού έλυσε το πρόβλημα της αμαρτίας που εμπόδιζε τους ανθρώπους να έρθουν κοντά στον Θεό. Αυτό το βαρυσήμαντο γεγονός αποκατέστησε την ειρήνη και την αρμονία μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού, φέρνοντας συγχρόνως σωτηρία, χαρά (Ρωμαίους 5:11), ζωή (Ρωμαίους 5:17-18) και λύτρωση (Ματθαίος 3:15, Ιωάννης 1:29, Εβραίους 10:1-20, Εφεσίους 1:7, Κολοσσαείς 1:14). -
4. Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΞΙΛΑΣΜΟΥΣτα εβραϊκά, αυτή η έννοια αντιστοιχεί με την ημέρα της κάλυψης, ή αρμονίας’. Η σημαντικότερη ημέρα για τους Ιουδαίους ήταν η Ημέρα της Εξιλέωσης, τη δέκατη ημέρα του έβδομου μήνα (Λευιτικόν 23:27, 25:9). Μπορούμε να δούμε στο 16 κεφάλαιο του Λευιτικού πως ούτε ο αρχιερέας δεν μπορούσε να μπει στα Άγια των Αγίων εκτός για τη συγκεκριμένη τελετή.
Τα ίδια τα Άγια των Αγίων είχαν ανάγκη εξιλέωσης όπως και ο λαός Ισραήλ, γι’ αυτό ο αρχιερέας έπρεπε να προσφέρει τη θυσία προκειμένου να μεταβιβάσει τις αμαρτίες μέσω της τοποθέτησης των χεριών του επάνω στο κεφάλι του θύματος. Την Ημέρα της Εξιλέωσης οι Ισραηλίτες σκέπτονταν την αγιότητα του Θεού και τις δικές τους αμαρτίες.
Εκείνη την περίοδο, έφερναν ενώπιον του Θεού τουλάχιστον 15 προσφορές (συμπεριλαμβανομένου του αποδιοπομπαίου τράγου), 12 ολοκαυτώματα και 3 προσφορές εξιλέωσης (Λευιτικόν 16:5-29, Αριθμοί 29:7-11). Εάν μετρήσουμε και τον άλλο αμνό’ που αναφέρεται στους Αριθμούς 28:8, τότε έχουμε 13 ολοκαυτώματα και 4 προσφορές εξιλέωσης.
Η ημέρα που ο Ισραήλ εξιλεωνόταν για τις αμαρτίες του έτους ήταν η δέκατη ημέρα του έβδομου μήνα. Για τον ίδιο λόγο, η Ημέρα της Εξιλέωσης για το σύνολο του κόσμου ήταν η ημέρα που βαφτίστηκε ο Ιησούς από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή. Ήταν η Ημέρα της Εξιλέωσης (Ματθαίος 3:13-17). Ήταν η ημέρα που ο Θεός έπλυνε εντελώς όλες τις αμαρτίες του κόσμου (Ματθαίος 3:13-17). Ήταν η Ημέρα της Εξιλέωσης στην οποία ο Θεός «εκπλήρωσε πάσαν δικαιοσύνη». -
5. Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΞΙΛΑΣΜΟΥΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: Ακριβώς όπως οι άλλες θυσίες, η θυσία της εξιλέωσης προσφερόταν στη Σκηνή του Μαρτυρίου. Ο αρχιερέας καθαριζόταν και φορούσε τα λινά άμφια αντί του συνηθισμένου αμφίου για τις τελετές, και διάλεγε έναν νέο ταύρο ως προσφορά για αμαρτία και έναν κριό ως ολοκαύτωμα γι' αυτόν και την οικογένειά του (Λευιτικόν 16:3-4). Ο αρχιερέας έβαζε τα χέρια του στο κεφάλι των θυμάτων για να μεταβιβάσει την αμαρτία.
Η τοποθέτηση των χεριών ήταν ένα ουσιαστικό μέρος της Ημέρας της Εξιλέωσης. Εάν δεν είχε κάνει έτσι, η προσφορά της θυσίας δε θα μπορούσε να έχει φτάσει σε πέρας επειδή η εξιλέωση για την αμαρτία δεν μπορούσε να ολοκληρωθεί χωρίς την τοποθέτηση των χεριών, μέσω της οποίας μεταβιβάζονταν οι ετήσιες αμαρτίες του Ισραήλ στο θύμα της προσφοράς για αμαρτία.
Στο Λευιτικόν 16:21 διαβάζουμε, «Και θέλει επιθέσει ο Ααρών τας δύο χείρας αυτού επί την κεφαλήν του τράγου του ζώντος, και θέλει εξομολογηθή επ' αυτού πάσας τας ανομίας των υιών Ισραήλ, και πάσας τας παραβάσεις αυτών καθ' όλας αυτών τας αμαρτίας. και θέλει επιθέσει αυτάς εις την κεφαλήν του τράγου. και θέλει αποστείλει αυτόν διά χειρός διωρισμένου ανθρώπου εις την έρημον».
Έπαιρνε δύο τράγους ως προσφορές για αμαρτία και έναν κριό ως ολοκαύτωμα από τον λαό (στίχος 5). Κατόπιν παρουσίαζε ενώπιον του Κυρίου στην πόρτα της σκηνής δύο τράγους και έριχνε κλήρους για να επιλεγεί ο ένας για τον «Κύριο» και ο άλλος για να χρησιμοποιηθεί ως αποδιοπομπαίος τράγος’.
Ο ένας για τον Κύριο προσφερόταν ως προσφορά για αμαρτία, και ο αποδιοπομπαίος τράγος προσφερόταν ζωντανός ενώπιον του Κυρίου για να εξιλεώσει τις ετήσιες αμαρτίες του λαού Ισραήλ και να διωχτεί έπειτα στην έρημο (Λευιτικόν 16:7-10).
Οι αμαρτίες του Ισραήλ έπρεπε να μεταβιβαστούν στον αποδιοπομπαίο τράγο μέσω της τοποθέτησης των χεριών επάνω του. Κατόπιν ο αποδιοπομπαίος τράγος, ο οποίος πήρε επάνω του όλες τις αμαρτίες του Ισραήλ, διωχνόταν στην έρημο για την ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού. Έτσι πλένονταν οι ετήσιες αμαρτίες του Ισραήλ.
ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ: Με τον ίδιο τρόπο στην Καινή Διαθήκη, ο Ιησούς Χριστός βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή (η τοποθέτηση των χεριών της Παλαιάς Διαθήκης) και ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του κόσμου ως ο Αμνός της θυσίας για να εκπληρώσει τη σωτηρία του Θεού (Λευιτικόν 20:22, Ματθαίος 3:15, Ιωάννης 1:29, 36).
Στην Παλαιά Διαθήκη, πριν από το ρίξιμο των κλήρων, ο Ααρών σκότωνε το νεαρό ταύρο ως προσφορά για αμαρτία για τον εαυτό του και την οικογένειά του (Λευιτικόν 16:11). Κατόπιν έπαιρνε ένα θυμιατήρι γεμάτο από αναμμένα κάρβουνα από το θυσιαστήριο ενώπιον του Κυρίου με τα χέρια του γεμάτα από λεπτοκοπανισμένο θυμίαμα και το έφερνε πίσω από το καταπέτασμα. Τότε έβαζε το θυμίαμα στην φωτιά ενώπιον του Κυρίου έτσι ώστε ο καπνός του θυμιάματος να σκεπάσει το ιλαστήριο. Έπαιρνε επίσης λίγο από το αίμα του ταύρου και το ψέκαζε με το δάχτυλό του επτά φορές προς τα επάνω και εμπρός του ιλαστήριου (Λευιτικόν 16:12-19).
Την Ημέρα της Εξιλέωσης, δε θα μπορούσε να παραλειφθεί η τοποθέτηση των χεριών του Ααρών στο κεφάλι του θύματος. Ο Ααρών έβαζε τα χέρια του στον τράγο και μεταβίβαζε όλες τις αμαρτίες και όλες τις ανομίες του Ισραήλ στο κεφάλι του θύματος. Κατόπιν ένας αρμόδιος άνθρωπος έπαιρνε τον τράγο και τον έδιωχνε στην έρημο. Ο αποδιοπομπαίος τράγος περιπλανιόταν στην έρημο με τις αμαρτίες του Ισραήλ και στο τέλος πέθαινε γι' αυτούς. Αυτή ήταν η θυσία της εξιλέωσης στην Παλαιά Διαθήκη.
Είναι το ίδιο στην Καινή Διαθήκη εκτός του ότι ως αποδιοπομπαίος τράγος ήταν ο Ιησούς Χριστός, που πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου μέσω του βαπτίσματός Του, έχυσε το αίμα Του και πέθανε στον Σταυρό για μας.
Επομένως τώρα, η σωτηρία από όλες τις αμαρτίες δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς το βάπτισμα και τη σταύρωση του ουράνιου αρχιερέα, Ιησού Χριστού. Αυτό είναι η εκπλήρωση της σωτηρίας της αναγέννησης εξ ύδατος και Πνεύματος. -
6. Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ, Η ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΑυτή ήταν η διαδικασία για τη μεταβίβαση της αμαρτίας στην προσφορά για αμαρτία στην Παλαιά Διαθήκη (Λευιτικόν 4:29, 16:21). Στις ημέρες της Παλαιάς Διαθήκης, ο Θεός επέτρεψε στους ανθρώπους να εξιλεώνουν τις αμαρτίες τους μέσω της τοποθέτησης των χεριών επάνω στο κεφάλι του θύματος μέσα στη Σκηνή του Μαρτυρίου. Αυτό αναφερόταν στο βάπτισμα του Ιησού που επρόκειτο να έρθει στην Καινή Διαθήκη.
-
7. ΒΑΠΤΙΣΜΑΒάφτισμα σημαίνει (1) πλένω (2) θάβω (βυθίζω) και με την πνευματική έννοια, (3) μεταβιβάζω την αμαρτία μέσω της τοποθέτησης των χεριών, όπως γινόταν στην Παλαιά Διαθήκη.
Στην Καινή Διαθήκη, το βάπτισμα του Ιησού από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή έγινε για να πλύνει και καθαρίσει εντελώς όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Το βάπτισμα του Ιησού’ σημαίνει ότι ανέλαβε τις αμαρτίες του ανθρώπου, για να πλύνει και καθαρίσει εντελώς τις αμαρτίες του κόσμου.
Ο Ιησούς βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή, τον αντιπρόσωπο όλων των ανθρώπινων όντων και τον αρχιερέα σύμφωνα με την παράδοση του Ααρών, και πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Αυτός ήταν ο σκοπός του βαπτίσματός Του.
Στις λέξεις το βάπτισμα του Ιησού’ υπάρχει η πνευματική σημασία του ‘μεταβιβάζω, θάβω’. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι αμαρτίες μεταβιβάστηκαν στον Ιησού και ότι Αυτός κρίθηκε αντί για μας. Προκειμένου να σώσει την ανθρωπότητα, ο Ιησούς έπρεπε να αναλάβει τις αμαρτίες μας και να πεθάνει γι' αυτές.
Έτσι ο θάνατός Του είναι επίσης ο δικός σου και ο δικός μου θάνατος, ο θάνατος όλων των αμαρτωλών του κόσμου, και η ανάστασή Του είναι η ανάσταση όλων των ανθρώπων. Η θυσία Του είναι η σωτηρία των αμαρτωλών, και το βάφτισμά Του είναι η μαρτυρία του καθαρισμού όλων των αμαρτιών της ανθρωπότητας.
Η Βίβλος μας λέει, «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς την σήμερον» (Πέτρου Α΄ 3:21). Το βάφτισμα του Ιησού είναι ο δίκαιος τρόπος για τη σωτηρία της ανθρωπότητας με το πλύσιμο όλων των αμαρτιών μας. -
8. ΑΜΑΡΤΙΑΑμαρτία είναι κάθε τι που είναι αντίθετο με τον Θεό. Αυτό αναφέρεται σε όλες τις αμαρτίες συμπεριλαμβανομένης της προπατορικής αμαρτίας και των παραβάσεων που διαπράττουμε εμείς οι ίδιοι σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Η λέξη ‘αμαρτία’ στα αρχαία ελληνικά και το ρήμα αμαρτάνω’ σημαίνουν χάνω το στόχο’, με άλλα λόγια, ότι πιστεύω στον Ιησού αλλά στερούμαι τη δυνατότητα να σωθώ. Όταν δεν γνωρίζεις και δεν πιστεύεις στην αλήθεια διαπράττεις την αμαρτία της ανυπακοής και έχεις περιφρόνηση για τον Θεό.
Εάν αληθινά δε θέλουμε να αμαρτάνουμε ενώπιον του Θεού, πρέπει να καταλάβουμε σωστά τους λόγους του Θεού και να αναγνωρίσουμε την αλήθεια ότι ο Ιησούς έχει γίνει ο Σωτήρας μας.
Πρέπει να πιστέψουμε στο βάπτισμα του Ιησού και τη σταύρωσή Του μέσα από τους λόγους του Θεού. Είναι αμαρτία να μην αποδέχεσαι το λόγο του Θεού, το να αποκλίνεις από την αλήθεια και να πιστεύεις σε ψεύτικες θεωρίες.
Η Βίβλος μας λέει ότι η σοβαρότερη αμαρτία είναι να μη πιστεύεις ότι ο Θεός έπλυνε εντελώς όλες τις αμαρτίες του κόσμου. (Πέτρου Α΄ 5:16) Πρέπει να πιστέψουμε στη γέννηση του Ιησού, στον καθαρισμό της αμαρτίας μέσω του βαπτίσματός Του και στην προσφορά σε μας της ζωής με το αίμα Του στον Σταυρό. Είναι αμαρτία εάν κάποιος δεν πιστεύει στο γραπτό λόγο ότι ο Ιησούς βαφτίστηκε και πέθανε στον Σταυρό και αναστήθηκε για να μας ελευθερώσει από τις αμαρτίες μας. -
9. ΜΕΤΑΝΟΙΑΌταν κάποιος που είχε παρασυρθεί μακριά από τον Θεό, αντιλαμβάνεται τις αμαρτίες του, ευχαριστεί τον Ιησού για τον καθαρισμό τους και επιστρέφει στον Θεό, αυτό καλείται μετάνοια.
Όλοι μας είμαστε μάζες από αμαρτία. Η αληθινή μετάνοια είναι να αναγνωρίσουμε την παρακάτω αλήθεια. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι είμαστε αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού και ότι δεν μπορούμε παρά να αμαρτάνουμε σε όλη μας τη ζωή και όταν πεθάνουμε να πάμε στον άδη. Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι πρέπει να δεχτούμε τον Ιησού πιστεύοντας ότι ήρθε σ’ αυτόν τον κόσμο για να σώσει αμαρτωλούς όπως εμάς, και ότι ανέλαβε όλες τις αμαρτίες (μέσω του βαπτίσματός Του) και πέθανε και αναστήθηκε για να μας σώσει. Η αληθινή μετάνοια είναι να εγκαταλείψουμε τις δικές μας σκέψεις και να επιστρέψουμε στον Θεό (Πράξεις 2:38).
Μετάνοια είναι να αναγνωρίσουμε τις αμαρτίες μας και να επιστρέψουμε στο λόγο του Θεού, να αποδεχτούμε τη σωτηρία του ύδατος και του αίματος με όλη την καρδιά μας (Ιωάννου Α΄ 5:6).
Αληθινή μετάνοια είναι να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας ως εντελώς αμαρτωλούς και να πιστέψουμε στον Ιησού, τον Υιό του Θεού, ως τον Σωτήρα μας, που μας έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας. Προκειμένου να σωθούμε και να πλυθούμε από όλες τις αμαρτίες, πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε να είμαστε καθαροί μέσω των δικών μας έργων και να παραδεχτούμε ότι είμαστε ολοκληρωτικά αμαρτωλοί απέναντι στον Θεό και τους Νόμους Του. Πρέπει έπειτα να αποδεχθούμε την αλήθεια, τη σωτηρία εξ ύδατος και Πνεύματος, τη σωτηρία που μας έδωσε ο Ιησούς με το βάπτισμά Του και το αίμα Του.
Ο αμαρτωλός πρέπει να εγκαταλείψει όλες τις σκέψεις του και να επιστρέψει απόλυτα στον Ιησού. Θα σωθούμε όταν φτάσουμε να πιστεύουμε ότι το βάπτισμα του Ιησού έγινε για να πάρει επάνω Του όλες τις αμαρτίες μας.
Με άλλα λόγια, πίστεψε στο γεγονός ότι το βάπτισμα του Ιησού, η σταύρωσή Του, και η ανάστασή Του ήταν ο τρόπος για να σωθούν οι αμαρτωλοί. Ο Ιησούς ήρθε με ανθρώπινη σάρκα, βαφτίστηκε και σταυρώθηκε για να πλύνει και καθαρίσει εντελώς όλες τις αμαρτίες μας. Αληθινή μετάνοια και γνήσια πίστη είναι να έχεις απόλυτη πίστη σε όλα αυτά και ότι ο Ιησούς αναστήθηκε για να γίνει ο Σωτήρας όλων όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν. -
10. ΣΩΤΗΡΙΑΣωτηρία σημαίνει να σωθώ από το πνίξιμο’. Δεχόμαστε τη σωτηρία όταν παραδεχτούμε ότι δεν μπορούμε παρά να πάμε στον άδη για τις αμαρτίες μας και πιστέψουμε ότι ο Ιησούς μας έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας μέσω της γέννησης και του βαπτίσματός Του και με το αίμα στον Σταυρό.
Εκείνοι που καθαρίζονται από τις αμαρτίες τους μέσω της πίστης στη σωτηρία του Ιησού, στο βάπτισμά Του και στο αίμα Του, ονομάζονται σωσμένοι, αναγεννημένοι, δίκαιοι’.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη σωτηρία’ για εκείνους που έχουν σωθεί από όλες τις αμαρτίες τους, που συμπεριλαμβάνει την προπατορική αμαρτία και τις καθημερινές τους αμαρτίες, πιστεύοντας στον Ιησού. Όπως ακριβώς στην περίπτωση που σώζεται κάποιος που πνίγεται, ο άνθρωπος που πνίγεται στην αμαρτία του κόσμου μπορεί να σωθεί πιστεύοντας στον Ιησού ως Σωτήρα του, πιστεύοντας στο βάπτισμά Του και το αίμα Του, πιστεύοντας στους λόγους της πνευματικής αλήθειας. -
11. ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ‘Να αναγεννηθείτε’. Ένας αμαρτωλός αναγεννιέται όταν σώζεται πνευματικά πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού και στον Σταυρό Του.
Αναγεννιόμαστε πνευματικά μέσω της πίστης στο βάπτισμα και το αίμα Του Ιησού. Αναγεννημένοι είναι όσοι έχουν πλυθεί από όλες τις αμαρτίες τους και περιμένουν τον ερχομό του Ιησού «χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας αυτόν διά σωτηρίαν.» (Εβρ. 9:28). -
12. ΕΞΙΛΕΩΣΗ ΓΙΑ ΑΜΑΡΤΙΕΣΑυτή η σημαντική έννοια είναι επίσης γνωστή ως συγχώρεση των αμαρτιών. Οι αμαρτίες συγχωρούνται όταν καθαριζόμαστε από όλες τις αμαρτίες μια για πάντα μέσω του ευαγγέλιου του ύδατος και του Πνεύματος. Η πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι να πιστέψουμε στην ύπαρξη του Ιησού ως Υιού του Θεού, την κάθοδό Του στον κόσμο ως ανθρώπου, το βάφτισμα και τη σταύρωσή Του για τη σωτηρία όλων μας.
Η λύτρωση που έδωσε ο Ιησούς στον άνθρωπο είναι μέσω της πίστης στο βάπτισμά Του και το αίμα Του (όπως καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη) ότι ο ίδιος ο Ιησούς θα έσωζε όλους τους ανθρώπους από την αμαρτία. Η λύτρωση στη Βίβλο δείχνει τον καθαρισμό των αμαρτιών μέσω της πίστης στο βάπτισμα του Ιησού και στο αίμα Του. Όλες οι αμαρτίες μεταβιβάστηκαν στον Ιησού, έτσι δεν υπάρχει πλέον οποιαδήποτε αμαρτία στις καρδιές της ανθρωπότητας.
Μπορούμε να ονομαζόμαστε λυτρωμένοι και δίκαιοι μόνο ύστερα από τη μεταβίβαση όλων των αμαρτιών μας στον Ιησού μέσω του βαπτίσματός Του. -
13. ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣΙΗΣΟΥΣ: Ο Σωτήρας που έσωσε όλους τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους και από την τιμωρία της αμαρτίας’. Ιησούς σημαίνει Σωτήρας, αυτός που θα σώσει όλους τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους.
ΧΡΙΣΤΟΣ: «Ο Χρισμένος’». Υπήρχαν τρία αξιώματα για τα οποία οι άνθρωποι χρίονταν από τον Θεό. Ο Ιησούς εκπλήρωσε και τα τρία.
(1) αυτό του Βασιλιά,
(2) αυτό του Προφήτη
(3) αυτό του Ιερέα
Ο Ιησούς Χριστός ήταν όλα αυτά. Έκανε το έργο όλων αυτών. Πρέπει να πιστέψουμε στον Ιησού ως τον Βασιλιά, τον Προφήτη και τον Ιερέα που μας δίδαξε για την λύτρωση και τη σωτηρία, γι’ αυτό και Τον ονομάζουμε Ιησού Χριστό’. Ήταν ο ουράνιος αρχιερέας που μας έσωσε από όλες τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμά Του και το αίμα Του.
Επομένως είναι ο Βασιλιάς όλων όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν. Και μας κάνει να αναγνωρίσουμε τις αμαρτίες μας όταν ερχόμαστε ενώπιόν Του. Μας δίδαξε ότι είμαστε αμαρτωλοί από τους καιρούς των προγόνων μας, ότι ως απόγονοι αμαρτωλών είμαστε γεννημένοι αμαρτωλοί, και ότι, κατά συνέπεια, είμαστε κάτω από την κρίση του Θεού.
Μας δίδαξε επίσης ότι πλενόμαστε από τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του και του αίματός Του. Εκείνος έκανε όλα αυτά τα έργα για μας τους αμαρτωλούς. -
14. Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (ΟΙ ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ)Η ουσία όλων εκείνων που πρέπει να τηρούμε ενώπιον του Θεού είναι οι Δέκα Εντολές, και υπάρχουν 613 άρθρα που αφορούν την καθημερινή ζωή. Υπάρχουν διατάξεις και απαγορεύσεις όπως «Κάνε αυτό» και «Μην κάνεις εκείνο». Αυτές είναι οι οδηγίες σύμφωνα με τις οποίες πρέπει να ζήσουμε, και οι Εντολές του Θεού μας δόθηκαν έτσι ώστε να αναγνωρίσουμε τις αμαρτίες μας. Μέσω των γραπτών εντολών του Θεού, μπορούμε να αναγνωρίσουμε πόσο πολύ παρακούμε τον Θεό (Ρωμαίους 3:19-20).
Ο λόγος που ο Θεός μας έδωσε τις εντολές Του ήταν για να μας κάνει να αναγνωρίσουμε τις αμαρτίες μας. Δεν μπορούμε ποτέ να τηρήσουμε όλες τις Εντολές Του, έτσι πρέπει ταπεινά να αποδεχθούμε το γεγονός ότι πριν πιστέψουμε στον Ιησού είμαστε αμαρτωλοί. Δεν πρέπει ποτέ να διαπράξουμε την αμαρτία της υπεροψίας προσπαθώντας να ζήσουμε εκτελώντας τις εντολές Του. Είμαστε όλοι αμαρτωλοί και ο Θεός ξέρει ότι δεν μπορούμε ποτέ να ζήσουμε σύμφωνα με το Νόμο Του. Γι’ αυτό ήρθε Εκείνος κάτω σ’ αυτόν τον κόσμο ως άνθρωπος και βαφτίστηκε και κρίθηκε στον Σταυρό.
Αυτό έγινε για να δείξει πόσο τέλειος είναι ο νόμος του Θεού, αλλά επίσης και πόσο αδύνατοι είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Συγχρόνως, στο νόμο του Θεού αποκαλύπτεται η αγιότητα και η τελειότητα του Θεού. -
15. Ο ΔίκαιοςΕκείνοι που, με πίστη στο Ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, έχουν λάβει την άφεση όλων των αμαρτιών και έχουν γίνει αναμάρτητοι ενώπιον του Θεού ονομάζονται δίκαιοι. Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 4:7-8 λέει, "Μακάριοι εκείνοι των οποίων συνεχωρήθησαν αι ανομίαι, και των οποίων εσκεπάσθησαν αι αμαρτίαι. Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν". Ως μακάριος εδώ δεν αναφέρεται κανένας άλλος εκτός από τον δίκαιο που έχει λάβει την άφεση από την αμαρτία. Επειδή ο Θεός είναι άγιος και δίκαιος, δεν αποδέχεται ως δίκαιους εκείνους που έχουν αμαρτία στις καρδιές τους. Για να συγχωρεθούμε από τις άνομες πράξεις μας και να καλύψουμε τις αμαρτίες μας πρέπει να γίνουμε χωρίς αμαρτία και άγιοι πιστεύοντας πραγματικά στον Ιησού Χριστό -δηλαδή με την πίστη ότι μεταβιβάσαμε τις αμαρτίες μας στον Ιησού μέσω του βαπτίσματός Του, και ότι με το θάνατό Του στον Σταυρό ο Ιησούς πλήρωσε αντιπροσωπευτικά την ποινή των αμαρτιών μας στον Σταυρό για μας.
Επειδή ο Θεός δεν μπορεί να ψευσθεί, δεν αναγνωρίζει ποτέ ως δίκαιους εκείνους που έχουν αμαρτία. Αντίθετα, τους καταδικάζει και τους ρίχνει στη φωτιά του άδη. Για να γίνουμε χωρίς αμαρτία ενώπιον του Θεού, πρέπει να πιστέψουμε με τις καρδιές μας ότι όλες οι αμαρτίες μας του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, μεταβιβάστηκαν στον Ιησού μια για πάντα όταν Εκείνος βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, και πρέπει με αυτόν τον τρόπο να πετάξουμε τις αμαρτίες μας από τις καρδιές μας. Με αυτή την έννοια, ως δίκαιοι ενώπιον του Θεού αναφέρονται εκείνοι που έχουν γίνει αναμάρτητοι στις καρδιές τους με πίστη στο βάπτισμα του Ιησού και τον Σταυρό. Εάν μερικοί άνθρωποι έχουν ακόμα αμαρτία στις καρδιές τους παρ' όλο που πιστεύουν στον Ιησού και λένε ακόμα προσευχές μετάνοιας, τότε αυτοί οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί, και όχι παιδιά του Θεού.
Ο Θεός δεν δικαιώνει τον κακό (Έξοδος 23:7), επειδή δεν μπορεί να ψευσθεί. Επομένως, εκείνοι που αφήνουν έξω το βάπτισμα του Ιησού και πιστεύουν μόνο στο αίμα του Σταυρού δεν μπορούν ποτέ να γίνουν δίκαιοι. -
16. Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΒΑΦΤΙΣΤΗΚΕ Ο ΙΗΣΟΥΣΟ ποταμός Ιορδάνης ρέει με ορμή στη Νεκρή Θάλασσα, όπου δεν υπάρχει κανένα ίχνος ζωής. Η επιφάνεια της Νεκρής Θάλασσας βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από τη στάθμη της θάλασσας. Επομένως, το νερό της Νεκρής Θάλασσας δε μπορεί να ρεύσει πουθενά, αλλά μένει κλειδωμένο στη Νεκρή Θάλασσα.
Ο Ιησούς βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή στον ποταμό του θανάτου (τον ποταμό Ιορδάνη).
Αυτό παριστά ότι όλοι οι άνθρωποι, εκτός από εκείνους που δεν έχουν αμαρτία στις καρδιές τους, αντιμετωπίζουν τελικά αιώνια καταδίκη για τις αμαρτίες τους.
Επομένως, ο ποταμός Ιορδάνης είναι ο ποταμός που πλένει εντελώς τις αμαρτίες, ο ποταμός όπου οι αμαρτωλοί πεθαίνουν. Με λίγα λόγια, είναι ο ποταμός της λύτρωσης, όπου πλύθηκαν όλες οι αμαρτίες του κόσμου μέσω του βαπτίσματός Του, της μεταβίβασης των αμαρτιών στον Ιησού.
Copyright © 2021 by The New Life Mission