- All e-books and audiobooks on The New Life Mission website are free
- Explore multilingual sermons in global languages
- Two new revised editions in English have been released
- Check out our website translated into 27 languages
Due to COVID-19 and disruption to international mail service
we have temporally suspended our ‘Free Print Book service’.
we have temporally suspended our ‘Free Print Book service’.
In the light of this situation we are not able to mail you the books at this time.
Pray that this pandemic will end soon and the resumption of the postal service.
Pray that this pandemic will end soon and the resumption of the postal service.
Subject 1: Being born again of water and the Spirit
1-24. Czym jest chrzest pokuty Jana?
Jan Chrzciciel był sługą Bożym, który urodził się 6 miesięcy przed Jezusem i został zapowiedziany w Księdze Malachiasza jako ostatni prorok Starego Testamentu.
„Pamiętajcie o Zakonie Mojżesza, mojego sługi, któremu przekazałem na Horebie ustawy i sądy dla całego Izraela. Oto Ja poślę wam proroka Eliasza, zanim przyjdzie wielki i straszny dzień Pański. On zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poraził ziemi przekleństwem” (Malachyjasz 4:4-6).
Nawet gdy Jezus się urodził, lud Izraela porzucił słowa Przymierza Bożego i czcił obcych bogów. Składali w ofierze zwierzęta ślepe i z skazą, a świątynię Bożą uczynili miejscem handlu. Jezus Chrystus również jest zapowiedziany w Zakonie Mojżeszowym i u Proroków. Zakon daje ludzkości poznanie grzechu, ukazując, jak są grzeszni (Rzymian 3:20). Grzechem jest nieprzestrzeganie choćby jednego przykazania zapisanego w księgach Zakonu.
W Starym Testamencie grzesznik, który nie przestrzegał któregokolwiek z przepisów Zakonu, przynosił ofiarę za grzech przed przybytek. Kładł swoje ręce na głowie ofiary za grzech, aby przekazać na nią swój grzech, a przez zabicie tej ofiary za grzech ponownie jednoczył się z Bogiem jako osoba bez grzechu.
Następnie kapłan brał trochę jej krwi, nakładał ją na rogi ołtarza całopalenia i wylewał resztę krwi u podstawy ołtarza.
Jednak lud Izraela nie mógł zostać uwolniony od wszystkich swoich grzechów, niezależnie od niezliczonych codziennych ofiar. Dlatego Bóg ustanowił dla nich stałe prawo, Dzień Pojednania. W tym czasie, Bóg całkowicie usuwał ich grzechy na rok, dziesiątego dnia siódmego miesiąca. Tego dnia Aaron, Najwyższy Kapłan, brał dwa kozły i rzucał o nie losy: jeden los dla Jehowy, a drugi dla Azazela. Następnie Aaron kładł ręce na głowie kozła dla Jehowy, aby złożyć na niego wszystkie roczne grzechy ludu Izraela. Aaron następnie zabijał go i brał jego krew, aby pokropić nią siedem razy na przebłagalnię i przed nią.
Gdy zakończył przebłaganie za Świątnicę, złożył drugie zwierzę. Kładł ręce na głowie żywego kozła i wyznawał nad nim wszystkie roczne grzechy Izraelitów. W ten sposób wszystkie ich roczne grzechy były przekazywane na niego, a następnie był wypędzany na pustynię ręką odpowiedniego człowieka. Izraelici byli w ten sposób odkupieni z ich rocznych grzechów.
Jednak ofiary składane zgodnie z Zakonem Starego Testamentu nie mogły uczynić doskonałymi tych, którzy rok po roku je składali. Były one jedynie cieniem przyszłych dóbr (sprawiedliwych czynów Mesjasza), które miały nadejść (Hebrajczyków 10:1). Lud Izraela nie czekał na Jezusa Chrystusa, Zbawiciela. Zamiast tego czcili obcych bogów grzesznego świata, porzucając słowa Proroków zawarte w Starym Testamencie.
Tak więc Bóg przepowiedział, że pośle Jana Chrzciciela, aby przywrócić serca Izraelitów, zwrócić je ku Niemu i przygotować ich serca na przyjęcie Jezusa Chrystusa. Zanim Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa, udzielał chrztu pokuty ludowi Izraela na pustyni Judei.
Celem Jana Chrzciciela w chrzczeniu ich wodą było prowadzenie ich do oczekiwania na Jezusa i wiary w Niego. Nauczał, że Zbawiciel zostanie ochrzczony przez niego w sposób nałożenia rąk, aby zabrać wszystkie grzechy świata, a następnie zostanie ukrzyżowany, aby wybawić ich od wszystkich grzechów. Mówił, że Jezus przyjdzie, aby usunąć niedoskonałe ofiary z przeszłości i złożyć wieczną ofiarę swoim ciałem; weźmie na siebie wszystkie nasze grzechy poprzez chrzest, tak jak lud Izraela był odkupiony przez przynoszenie ofiary za grzech bez skazy, kładzenie na nią rąk i zabijanie jej zgodnie z systemem ofiarnym Starego Testamentu.
Wielu Izraelitów wyznawało swoje grzechy, pokutowało i było przez niego chrzczonych. „Pokuta” oznacza „zwrócenie swojego umysłu ku Panu”. Pamiętając Zakon Starego Testamentu, przyszli do Jana i wyznali, że są beznadziejnymi grzesznikami, którzy aż do śmierci nie mogą nie grzeszyć. Wyznawali również, że nie mogą wejść do Królestwa Niebieskiego dzięki swoim dobrym uczynkom zgodnie z Zakonem, i zwracali swoje umysły ku Jezusowi Chrystusowi, który zgładzi wszystkie ich grzechy raz na zawsze, otwierając bramę do Królestwa Niebieskiego.
Chrzest, którego Jan Chrzciciel udzielał ludowi Izraela, był następujący: pozwalał im wyznać, jak bardzo zgrzeszyli w swoim życiu, pokutować i spojrzeć na Jezusa Chrystusa, który zbawił ich od wszystkich grzechów. To jest prawdziwa biblijna pokuta.
Dlatego Jan zawołał do ludzi: „Ja was chrzczę wodą ku pokucie, lecz Ten, który idzie za mną, jest mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien nosić sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem” (Mateusza 3:11).
Jan Chrzciciel zwrócił umysły ludzi ku Jezusowi, świadczył im, że Jezus zabierze wszystkie grzechy świata (Jana 1:29) i umrze za nich jako zastępca. Tak więc sam Jezus zaświadczył, że Jan przyszedł, aby pokazać nam drogę sprawiedliwości (Mateusza 21:32).
Copyright © 2021 by The New Life Mission
