Search
Ελληνικά
Ελληνικά
Λόγωτης πανδημίαςτουιού COVID-19 και τηςδιακοπήςτηςδιεθνούς υπηρεσίας αλληλογραφίας,
έχουμε αναστείλει προσωρινάτην υπηρεσία μας "ΔωρεάνΤυπωμέναΒιβλία (Free Print Book)".
Κάτω από αυτή την κατάσταση δεν μπορούμε να στείλουμε τα βιβλία αυτή τη στιγμή.
Προσεύχεστε ώστε αυτή η πανδημία να λήξει σύντομα και να αρχίσει ξανά η ταχυδρομική υπηρεσία.

Κηρύγματα

Θέμα 9: Ρωμαίους (Σχόλια στο Βιβλίο των Ρωμαίων)

[Κεφάλαιο 5-2] Δι’ Ενός Ανθρώπου (Επιστολή προς Ρωμαίους 5:14)

(Επιστολή προς Ρωμαίους 5:14) 
«Αλλ’ εβασίλευσεν ο θάνατος από Αδάμ μέχρι Μωϋσέως και επί τους μη αμαρτήσαντας κατά την μορφή της παραβάσεως του Αδάμ, όστις είναι τύπος του μέλλοντος.»
 


Οι αμαρτωλοί πρέπει πρώτα από όλα να έχουν την γνώση της αμαρτίας


Σήμερα, θέλω να μιλήσω για την προέλευση της αμαρτίας. Μην σκεφτείτε μέσα σας, «Λέτε τα ίδια πράγματα κάθε μέρα. Μιλήστε για κάτι άλλο». Θέλω να ακούσετε προσεκτικά. Το ευαγγέλιο είναι το πολυτιμότερο πράγμα. Εάν ένας άγιος, του οποίου οι αμαρτίες έχουν καθαριστεί, δεν ακούει καθημερινά ξανά και ξανά το ευαγγέλιο για υπενθύμιση στον εαυτό του, θα πεθάνει. Πώς μπορεί να ζήσει χωρίς την ακοή του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος; Ο μόνος τρόπος που μπορεί να ζήσει είναι με την ακοή του ευαγγελίου. Ανοίξτε την Βίβλο και μοιραστείτε τις πραγματικές έννοιες που υπάρχουν σε αυτήν. 
Σκέφτηκα, «Τι χρειάζονται περισσότερο οι αμαρτωλοί που δεν συγχωρέθηκαν ακόμα οι αμαρτίες τους;» Τότε γνώρισα ότι χρειάζονται την σωστή γνώση της αμαρτίας, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, επειδή μόνο όταν ξέρουν για την αμαρτία μπορούν να λάβουν την συγχώρεση των αμαρτιών. Πιστεύω ότι οι αμαρτωλοί χρειάζονται πιο πολύ την γνώση της αμαρτίας. 
Ο άνθρωπος αμαρτάνει τόσες πολλές φορές από τότε που γεννιέται, ανεξάρτητα εάν το θέλει ή όχι. Δεν σκέφτεται βαθιά για την αμαρτία που κατοικεί μέσα του, παρόλο που είναι αμαρτωλός στα μάτια του Θεού, επειδή αμαρτάνει πάρα πολλές φορές καθώς μεγαλώνει. Το να αμαρτάνει είναι τόσο φυσικό, όπως τα δέντρα της μηλιάς που με τον χρόνο μεγαλώνουν, ανθίζουν και παράγουν μήλα. Εντούτοις, πρέπει να ξέρουμε ότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος σύμφωνα με τον νόμο του Θεού. 
Εάν κάποιος σκέφτεται και αληθινά ξέρει το αποτέλεσμα της αμαρτίας, μπορεί να ελευθερωθεί από την αμαρτία και την κρίση του Θεού, και να λάβει όλες τις πνευματικές ευλογίες Του. Έτσι, αυτό που χρειάζεται ένας αμαρτωλός, είναι να μάθει για την αμαρτία και το αποτέλεσμά της, και να μάθει την αλήθεια της άφεσης των αμαρτιών που έδωσε ο Θεός. 
 


Πώς μπήκε στον κόσμο η αμαρτία; 


Γιατί αμαρτάνει ο άνθρωπος; Γιατί αμαρτάνω εγώ; Η Βίβλος μιλάει για αυτό στην Επιστολή προς Ρωμαίους 5:12, λέγοντας, «Διά τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον». Τι μπήκε στον κόσμο μέσω της αμαρτίας; Ο θάνατος. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι ο θάνατος είναι μόνο αυτός της σάρκας. Εντούτοις, ο θάνατος εδώ συνεπάγεται την έννοια του πνευματικού αποχωρισμού από τον Θεό. Επίσης, μαζί με τον θάνατο της σάρκας υπονοεί τον άδη και την κρίση του Θεού. Το χωρίο της Επιστολής προς Ρωμαίους 5:12 μας δείχνει πώς οι άνθρωποι έγιναν αμαρτωλοί. 
Η Βίβλος λέει, «Διά τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον». Ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια. Η αμαρτία μπήκε στον κόσμο μέσω ενός ανθρώπου, και μέσω της αμαρτίας μπήκε στον κόσμο ο θάνατος. 
Γεννηθήκαμε ως απόγονοι του Αδάμ. Έχουμε, λοιπόν, ή δεν έχουμε αμαρτία ως απόγονοι του Αδάμ; –Ναι, έχουμε αμαρτία.– Είμαστε γεννημένοι αμαρτωλοί; –Ναι, επειδή είμαστε απόγονοι του Αδάμ, που είναι ο πρόγονός μας.– 
Ο Αδάμ γέννησε όλη την ανθρωπότητα, αλλά όταν ήταν στον κήπο της Εδέμ, ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν ενάντια στον λόγο του Θεού, εξαπατημένοι από τον Σατανά. Ο Θεός τούς είπε να μην φάνε τον καρπό από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού αλλά μάλλον να έχουν αιώνια ζωή τρώγοντας τον καρπό από το δέντρο της ζωής. 
Αλλά εκείνοι εξαπατήθηκαν από τον Σατανά, παραμέρισαν τον λόγο του Θεού, και έφαγαν από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν απέναντι στον λόγο του Θεού, που είναι ο λόγος της αιώνιας ζωής. Αφότου ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν, ο Αδάμ κοιμήθηκε με την Εύα και μέσω του Αδάμ και της Εύας γεννήθηκαν όλοι οι άνθρωποι. Είμαστε οι απόγονοί τους. Δεν κληρονομήσαμε μόνο την εξωτερική τους εμφάνιση αλλά και την αμαρτωλή τους φύση. 
Για αυτό, η Βίβλος λέει ότι ο άνθρωπος είναι σπόρος της αμαρτίας. Όλοι οι άνθρωποι του κόσμου έχουν κληρονομήσει την αμαρτία από τον Αδάμ και την Εύα. Η Βίβλος λέει, «Διά τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον». Έτσι όλοι οι άνθρωποι είναι γεννημένοι αμαρτωλοί. 
Εντούτοις, οι άνθρωποι δεν ξέρουν ότι είναι γεννημένοι αμαρτωλοί. Δεν έχουν την γνώση της αμαρτίας, παρόλο που είναι γεννημένοι αμαρτωλοί. Ένα δέντρο αρχίζει να βλαστάνει από τον σπόρο του και παράγει τους καρπούς, αλλά οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι παράξενο για αυτούς το ότι αμαρτάνουν, επειδή δεν ξέρουν ότι είναι γεννημένοι ως σπόροι αμαρτίας. Είναι το ίδιο σαν μια μηλιά να σκεφτόταν, «Τι παράξενο. Γιατί πρέπει να παράγω μήλα;» 
Κατά συνέπεια, είναι φυσικό για κάποιον άνθρωπο να αμαρτάνει. Η σκέψη ότι ο άνθρωπος μπορεί να αποφύγει να αμαρτήσει είναι εντελώς λάθος. Είναι φυσικό για τον άνθρωπο που κληρονόμησε την αμαρτία, να αμαρτάνει σε όλη την ζωή του και να παράγει τους καρπούς της αμαρτίας, αλλά αυτός δεν σκέφτεται βαθιά για το γεγονός ότι είναι αμαρτωλός. Τι λέει ο Θεός; «Διά τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον». 
Εμείς αμαρτάνουμε σε όλη μας την ζωή επειδή ήμαστε γεννημένοι αμαρτωλοί. Επομένως, αξίζουμε να κριθούμε από τον Θεό. Μπορεί να σκέφτεστε, «Δεν είναι άδικο για τον Θεό να μας κρίνει, όταν δεν έχουμε καμία επιλογή παρά να έχουμε αμαρτία;» Εντούτοις, αφού λάβετε την άφεση των αμαρτιών, θα γνωρίσετε ότι ο Θεός σχεδίασε να κάνει έτσι, για να μας κάνει παιδιά Του. 
 


Όλοι είμαστε απόγονοι ενός ανθρώπου, του Αδάμ 


Τότε, πώς έγινε ώστε οι άνθρωποι έχουν διαφορετικά χρώματα δέρματος, αφού είναι απόγονοι ενός ανθρώπου, του Αδάμ; Είναι οι σπόροι τους διαφορετικοί; Γιατί υπάρχουν λευκοί, κίτρινοι και μαύροι; Μερικοί άνθρωποι νομίζουν πως όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο από το χώμα της γης, τον έψησε, και ο Θεός έκανε έναν άσπρο άνθρωπο με το να τον βγάλει πάρα πολύ νωρίς από τον φούρνο, έναν κίτρινο άνθρωπο με το να τον βγάλει στον κατάλληλο χρόνο, και έναν μαύρο άνθρωπο με το να τον βγάλει πάρα πολύ αργά. 
Μπορεί και εσείς επίσης να αναρωτιέστε γιατί υπάρχουν μαύρη, άσπρη και κίτρινη φυλή, αφού η αμαρτία δόθηκε σε όλους τους ανθρώπους μέσω ενός ανθρώπου. Η Βίβλος λέει σαφώς ότι ο Θεός στην αρχή έκανε τον Αδάμ, τότε που δημιούργησε τους ουρανούς και την γη. «Αδάμ» σημαίνει άνθρωπος. Ο Θεός δημιούργησε έναν άνθρωπο. Γιατί υπάρχουν διαφορετικές φυλές στον κόσμο αφού ο Θεός δημιούργησε έναν άνθρωπο, τον Αδάμ, και όλοι οι λαοί του κόσμου γεννήθηκαν μέσω αυτού; Αν ίσως ρωτάμε γιατί, να λοιπόν η απάντηση. 
Οι επιστήμονες λένε ότι υπάρχει μια χρωστική ουσία που ονομάζεται μελανίνη, που βγαίνει από το δέρμα για να το προστατεύει από τα ηλιακά εγκαύματα. Όταν η γη κινείται γύρω από τον ήλιο, εκείνοι που ζουν σε περιοχές με πολύ ηλιακό φως γίνονται μαύροι, εκείνοι που ζουν σε περιοχές με λιγότερο ηλιακό φως γίνονται άσπροι, και εκείνοι που ζουν σε περιοχές που έχουν αρκετό ηλιακό φως γίνονται κίτρινοι. Ωστόσο, ο πρόγονός μας εξακολουθεί να είναι ένας άνθρωπος, ο Αδάμ. 
Οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι η μελανίνη βγαίνει αυτόματα από το δέρμα και το προστατεύει από τα ηλιακά εγκαύματα. Έτσι, μπόρεσα να καταλάβω αυτό το θέμα. Ήξερα ότι οι άνθρωποι ήταν απόγονοι του Αδάμ, αλλά δεν ήξερα για τη μελανίνη. Όχι μόνο έχουμε κληρονομήσει την σάρκα, αλλά και την αμαρτία επίσης, επειδή είμαστε απόγονοι ενός ανθρώπου, του Αδάμ. 
Ξέρετε την αμαρτία; Ερευνήστε εάν οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί ή όχι από την γέννησή τους σε αυτό τον κόσμο. «Ούτω παν δένδρον καλόν κάμνει καλούς καρπούς· το δε σαπρόν δένδρον κάμνει κακούς καρπούς. Δεν δύναται δένδρον καλόν να κάμνη καρπούς κακούς, ουδέ δένδρον σαπρόν να κάμνη καρπούς καλούς» (Ματθ. 7:17-18). Ο Θεός λέει ότι οι ψευδοπροφήτες παράγουν μόνο ψεύτικα φρούτα και δεν μπορούν ποτέ να παράγουν καλούς καρπούς. Στην αρχή είμαστε κακά δέντρα, επειδή ήμαστε γεννημένοι αμαρτωλοί, για αυτό δεν μπορούμε παρά να παράγουμε κακούς καρπούς αφού ήμαστε γεννημένοι ως κακά δέντρα. 
Έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία μέσω ενός ανθρώπου. Αν συγκριθούμε με τα δέντρα, είμαστε κακά δέντρα. Ο άνθρωπος που γεννήθηκε αμαρτωλός, παρόλο που θέλει να ζήσει μια καλή ζωή και προσπαθεί να μην αμαρτάνει, δεν μπορεί παρά να διαπράττει αμαρτίες, ακριβώς όπως ένα κακό δέντρο δεν μπορεί να παράγει καλούς καρπούς. Το καταλαβαίνετε; Οι άνθρωποι θέλουν πραγματικά να ζήσουν ευγενικές, πράες και ενάρετες ζωές. Εντούτοις, εκείνος που δεν έχει την άφεση της αμαρτίας και γεννήθηκε αμαρτωλός, δεν μπορεί να ζήσει μια δίκαιη ζωή. Δεν μπορεί να είναι καλός, ακόμη και με ατελείωτες προσπάθειες. Μερικοί αλκοολικοί προσπαθούν να μην πιουν τόσο πολύ, αλλά στο τέλος υποφέρουν από τον αλκοολισμό και εγκαταλείπονται από τις οικογένειές τους στα νοσοκομεία. 
Μια ημέρα, παρακολουθούσα στην τηλεόραση ένα πρόγραμμα με τίτλο, «Θέλω να μάθω». Ένας άντρας κλείστηκε σε ένα νοσοκομείο ψυχοπαθών για 13 χρόνια. Όταν ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε για την οικογένειά του, είπε ότι παρόλο που ήταν πλήρως αποκαταστημένος αλκοολικός και ο γιατρός του βεβαίωνε την αποθεραπεία του, δεν ήρθαν να τον πάρουν στο σπίτι. Από τον δημοσιογράφο έμαθε ότι η οικογένειά του εμπόδισε την αναχώρησή του από το νοσοκομείο δωροδοκώντας τον γιατρό του. Ήταν σοκαρισμένος. Η οικογένειά του τον εγκατάλειψε, επειδή κουράστηκαν από αυτόν. Ο δημοσιογράφος είπε ότι οι ασθενείς στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να μην πίνουν, παρά την θέλησή τους και για πολύ καιρό έπιναν πολύ επειδή κανένας δεν μπορούσε να ταιριάξει μαζί τους. 
Γιατί δεν μπορεί ένας άνθρωπος να ελέγξει πόσο πίνει; Ξέρει ότι δεν είναι καλό για την υγεία του και προσπαθεί να σταματήσει, όμως πίνει ξανά και ξανά. Αυτό οφείλεται στο ότι είναι ήδη αλκοολικός, όμως η αρχική αιτία για αυτό είναι ότι το μυαλό του είναι πάντα κενό. Πίνει επειδή αισθάνεται άδεια την καρδιά του. Κάποιος αισθάνεται πάντα πόνο και είναι ανίκανος να είναι καλός επειδή έχει αμαρτία. Έτσι, γίνεται απαισιόδοξος και πίνει ξανά. Μπορεί να σκέφτεται, «Δεν ξέρω γιατί το κάνω. Δεν πρέπει να το κάνω». Και όσο περισσότερο αισθάνεται μόνος του, τόσο περισσότερο πίνει δυνατά ποτά μέσα στην αυτό-εγκατάλειψη. 
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να εγκαταλείψει το ποτό, όσο σκληρά και αν προσπαθεί να μην πιει. Έτσι, αισθάνεται απογοητευμένος και πίνει περισσότερο και, τελικά, εγκαταλείπεται σε ένα άσυλο. Η ομιλία και η συμπεριφορά του ανθρώπου είναι μόνο εκφράσεις της εσωτερικής του φύσης. Ο άνθρωπος γεννιέται αμαρτωλός και για αυτό δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει σε όλη του την ζωή, ανεξάρτητα από την θέλησή του, όπως ακριβώς μια μηλιά βλαστάνει, ανθίζει και παράγει μήλα, επειδή κληρονόμησε τα κατάλληλα γονίδια. Οι άνθρωποι θέλουν να είναι καλοί αλλά όσοι δεν έχουν την άφεση των αμαρτιών δεν μπορούν να είναι καλοί, επειδή δεν έχουν την δυνατότητα να είναι καλοί. Νομίζουν ότι οι αμαρτίες τους δεν είναι σοβαρές, έτσι προσπαθούν να κρύβονται και σοβαρεύονται μόνο όταν αποκαλύπτονται οι αμαρτίες τους. 
Είναι φυσικό, ενστικτώδες και αναμενόμενο για τον αμαρτωλό να αμαρτάνει, επειδή είναι γεννημένος σαν μια μάζα αμαρτίας και αυτό το κληρονομεί από την φύση. Είναι απόλυτα φυσικό για κάποιον άνθρωπο να αμαρτάνει, επειδή είναι γεννημένος με τα γονίδια της αμαρτίας, όπως ακριβώς είναι φυσικό για τα φυτά της αχλιαδιάς να παράγουν αχλάδια, και για μια συκιά να παράγει σύκα. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποφύγει να αμαρτήσει, επειδή είναι γεννημένος αμαρτωλός. Πώς θα μπορέσει ο άνθρωπος να μην αμαρτάνει αφού είναι γεννημένος με αμαρτία; 
 

Ο άνθρωπος είναι γεννημένος με δώδεκα είδη κακών σκέψεων 

Ο Ιησούς είπε στο κεφάλαιο 7 του Ευαγγελίου κατά Μάρκον, ότι ο άνθρωπος είναι γεννημένος με 12 είδη κακού, δηλαδή, μοιχεία, πορνεία, φόνο, κλοπή, επιθυμία, διαφθορά, εξαπάτηση, ασέλγεια, πονηρό μάτι, βλασφημία, υπερηφάνεια και αφροσύνη. Είμαστε γεννημένοι με την επιθυμία να κλέβουμε. Η σκέψη της κλοπής συμπεριλαμβάνεται στην κληρονομικότητα της αμαρτίας. Κλέβετε; Ο καθένας κλέβει. Εάν δεν κλέβει, είναι επειδή υπάρχουν άνθρωποι που τον βλέπουν. Εντούτοις, όταν δεν υπάρχει κανένας γύρω του και υπάρξει κάτι που τον βάζει σε πειρασμό, η αμαρτία της κλοπής εκδηλώνεται και τον κάνει να διαπράξει αμαρτία κλέβοντάς το. 
Για αυτό οι άνθρωποι έχουν καταρτίσει κάποιο σύστημα ηθικής και κανόνες που πρέπει να τηρούνται. Οι άνθρωποι έχουν καταρτίσει τους δικούς τους κανόνες, που δείχνουν ότι δεν είναι σωστό να κάνεις ζημιά στους άλλους. Οι κανόνες χρειάζονται όταν πολλοί άνθρωποι ζουν μαζί σε μια κοινωνία. Πρέπει να ζούμε σύμφωνα με τους κοινωνικούς κανόνες. Εντούτοις, όταν είμαστε μόνοι κλέβουμε αποφεύγοντας το βλέμμα του άλλου. 
Δεν υπάρχει κανένας που δεν κλέβει. Όλοι κλέβουν. Πριν από πολύ καιρό, σε μια σύναξη αναζωπύρωσης, ζήτησα από το ακροατήριο να σηκώσουν τα χέρια τους εάν δεν έχουν αμαρτήσει ποτέ στη ζωή τους. Μια γιαγιά σήκωσε το χέρι της λέγοντας, «Εγώ δεν έχω κλέψει ποτέ τίποτε». Έτσι τη ρώτησα εάν είχε πάρει ποτέ κάτι από το δρόμο πηγαίνοντας στο σπίτι της. Τότε ταράχτηκε από την απροσδόκητη ερώτηση και απάντησε, λέγοντας, «Μια φορά καθώς πήγαινα στο σπίτι μου είδα μια κολοκύθα. Σκέφτηκα ότι θα ήταν νόστιμη και έτσι κοίταξα γύρω και είδα ότι κανένας δεν ήταν εκεί. Την έκοψα, την έκρυψα στα ρούχα μου, και στο σπίτι την μαγείρεψα μαζί με φασόλια και την έφαγα». Δεν ήξερε ωστόσο ότι έπραξε την αμαρτία της κλοπής.
Εντούτοις, ο Θεός λέει ότι είναι αμαρτία να πάρεις χωρίς άδεια, κάτι που ανήκει σε άλλον. Στον νόμο του Μωυσή ο Θεός διατάζει, «Μη κλέψεις». Καθένας έχει εμπειρία της κλοπής. Ο άνθρωπος είναι καλός στον φόνο και στην κλοπή, όποτε έχει την δυνατότητα. Κλέβει ζώα από τα σπίτια των άλλων, όπως κουνέλια και κοτόπουλα. Αυτό είναι κλοπή. Αλλά δεν έχει ακόμη συνείδηση της αμαρτίας, παρόλο που σκοτώνει και κλέβει. Είναι φυσικό για αυτόν να ενεργεί έτσι, επειδή κληρονόμησε την αμαρτία από τότε που γεννήθηκε.
 

Ο άνθρωπος κληρονομεί την αμαρτία 

Ο άνθρωπος επίσης κληρονομεί από τους γονείς του την αμαρτία της μοιχείας. Είναι γεννημένος με την σφοδρή επιθυμία να διαπράξει μοιχεία. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα διαπράξει μοιχεία αν δεν υπάρχουν άνθρωποι γύρω. Στους ανθρώπους αρέσουν τα σκοτεινά μέρη, όπως οι καφετέριες και τα μπαρ. Είναι πολύ δημοφιλείς τόποι στους αμαρτωλούς. Γιατί; Επειδή είναι κατάλληλα για να εκδηλώσουν την κληρονομικότητα της αμαρτίας. 
Ακόμη και καλοί κύριοι συχνάζουν σε αυτά τα μέρη. Είναι καλοί πατέρες στο σπίτι και άτομα ανώτερων κοινωνικών τάξεων, αλλά πηγαίνουν σε σκοτεινά μέρη που είναι γεμάτα αμαρτία. Πηγαίνουν εκεί όπου μπορούν να εκδηλώσουν την αμαρτωλή φύση τους και να παράγουν τους αμαρτωλούς της καρπούς. Συναντιόνται σε εκείνα τα μέρη και σύντομα, μόλις πιουν ένα ποτήρι αλκοόλ, γίνονται σαν παλιοί καλοί φίλοι. Δένονται μεταξύ τους και συναντιούνται ο ένας με τον άλλον επειδή έχουν τις ίδιες αμαρτωλές τάσεις. «Το έχετε και εσείς αυτό; Εγώ το έχω». «Το ίδιο και εγώ. Είστε φίλος μου». «Ποια είναι η ηλικία σας;» «Η ηλικία δεν παίζει ρόλο». «Χάρηκα που σας συνάντησα». 
Όποτε συναντούν άλλους αμαρτωλούς, οι άνθρωποι εκδηλώνουν τις έμφυτες αμαρτίες τους ο ένας στον άλλον, επειδή είναι γεννημένοι στον κόσμο με αμαρτωλές ιδιότητες. Είναι φυσικό για αυτούς να αμαρτάνουν. Γιατί; Επειδή έχουν αμαρτία στις καρδιές τους και γεννήθηκαν να είναι έτσι από την φύση. Είναι αφύσικο για αυτούς να μην αμαρτάνουν. Εντούτοις, αποφεύγουν να ζουν αμαρτωλά όταν είναι μέσα στην κοινωνία, επειδή κάθε κοινωνία έχει τους κοινωνικούς της κανόνες. Έτσι, υποκρίνονται και βάζουν προσωπεία, ενεργώντας σύμφωνα με τους κοινωνικούς κανόνες που ισχύουν στις κοινωνίες τους. Οι άνθρωποι ζουν έτσι και θεωρούν ως ανόητους και κακούς τους άλλους που δεν κάνουν το ίδιο. Ο άνθρωπος γεννιέται αναπόφευκτα αμαρτωλός, όπως λέει η Βίβλος, «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον» (Ρωμ. 5:12). 
Έτσι είναι. Ένας άντρας μπορεί να πει, «Δεν είμαι χυδαίος. Δεν με συγκινεί μια γυναίκα που φορά κοντή φούστα». Είναι πραγματικά αδιάφορος; Μπορεί να προσποιηθεί ότι είναι αδιάφορος όταν υπάρχουν τόσοι πολλοί γύρω του, αλλά δύσκολα δεν θα παραδοθεί στην αμαρτία της ασέλγειας όταν δεν υπάρχει γύρω του κανένας. 
Ένα κακό δέντρο παράγει κακούς καρπούς, όπως ακριβώς και ένα καλό δέντρο παράγει καλούς καρπούς και το αντίστροφο. Ο άνθρωπος πρέπει να ξέρει ότι είναι αμαρτωλός. Εάν κάποιος ξέρει τις αμαρτίες του, μπορεί να σωθεί μέσω του Ιησού. Αλλά θα κριθεί από τον Θεό και θα πάει στον άδη αν προσποιείται ότι δεν αμαρτάνει και προσπαθεί να κρύψει τις αμαρτίες του χωρίς καν να τις ξέρει. Οι άνθρωποι γεννιούνται αμαρτωλοί. Για αυτό είναι σαν αλλοιωμένα δέντρα, που από την γέννησή τους παράγουν αμαρτωλούς καρπούς. 
Επομένως, εκείνοι που από τα παιδικά τους χρόνια αναπτύσσουν την αμαρτωλή τους φύση, είναι καλοί στην αμαρτία σε όλη τους την ζωή. Όσοι δεν αναπτύξουν την αμαρτωλή τους φύση, αρχίζουν να παράγουν τους κακούς καρπούς έστω και στο λυκόφως της ζωής τους. Υπήρξε μια μοναχή στην πόλη Daewoo, στην Κορέα. Όταν έγινε Χριστιανή στα νιάτα της, υποσχέθηκε ότι θα μείνει ελεύθερη σε όλη της την ζωή για να υπηρετήσει τον Κύριο ως μοναχή. Όταν όμως έγινε 60 ετών, αναίρεσε την υπόσχεσή της και παντρεύτηκε με έναν χήρο. Ανέπτυξε την αμαρτωλή της φύση πολύ αργά. Ανέπτυξε την κληρονομικότητα της μοιχείας αργά. 
Οι περισσότεροι άνθρωποι συνήθως αναπτύσσουν την αμαρτωλή τους φύση από τα παιδικά τους χρόνια. Αυτές τις μέρες οι νέοι άνθρωποι τείνουν να αναπτύξουν την αμαρτωλή τους φύση από τα παιδικά τους χρόνια. Αισθάνονται ένα χάσμα γενεών ανάμεσα σε αυτούς και την παλαιότερη γενεά. Λένε πως είναι η γενεά «Χ». Αλλά εμείς έχουμε μάθει από τον λόγο του Θεού ότι είμαστε γεννημένοι αμαρτωλοί και είμαστε όντα που δεν μπορούμε παρά να συνεχίσουμε να αμαρτάνουμε σε όλη μας την ζωή. Το αναγνωρίζετε αυτό; 
 

Ο νόμος της λέπρας

Δεύτερον, ο Θεός λέει, «Διά τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον» (Ρωμ. 5:12). Η αμαρτία κάνει τον άνθρωπο να κριθεί από τον Θεό. Έτσι ο αμαρτωλός πρέπει να γνωρίζει τον εαυτό του και να έχει την άφεση των αμαρτιών. Πώς μπορεί να γνωρίζει τον εαυτό του; Πώς μπορούν όλες οι αμαρτίες του να συγχωρεθούν στα μάτια του Θεού; 
Ο Θεός δίδαξε στον Μωυσή και τον Ααρών πώς να εξετάζουν την λέπρα, στο κεφάλαιο 13 του Λευιτικού. Στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης υπήρχαν πολλοί λεπροί. Δεν ξέρω πολλά για την λέπρα αλλά είδα πολλούς λεπρούς όταν ήμουν νέος. Επίσης ένας από τους φίλους μου μολύνθηκε από την λέπρα. 
Ο Θεός είπε στον Μωυσή και τον Ααρών να εξετάζουν την λέπρα και να απομονώνουν τους λεπρούς έξω από το στρατόπεδο του Ισραήλ. Ο Θεός τους δίδαξε πώς να εξετάζουν καθέναν από τους λεπρούς. «Όταν άνθρωπός τις έχη επί του δέρματος της σαρκός αυτού πρήσμα ή ψώραν, ή εξάνθημα, και γείνη εις το δέρμα της σαρκός αυτού πληγή λέπρας, τότε θέλει φερθή προς τον Ααρών τον ιερέα ή προς ένα των υιών αυτού των ιερέων» (Λευ. 13:2). Όταν, αφού τον εξέταζε, ο ιερέας έκρινε ότι είχε μια δερματική νόσο, τον απομόνωνε για επτά ημέρες. Κατόπιν, μετά από τις επτά ημέρες, ο ιερέας εξέταζε πάλι το δέρμα. Αν η πληγή δεν απλωνόταν στο δέρμα, ο ιερέας τον έκρινε καθαρό, λέγοντας, «Είσαι καθαρός. Μπορείς να ζήσεις σε αυτό το στρατόπεδο».
Εάν η διόγκωση στο δέρμα ήταν άσπρη και το χρώμα της τρίχας άλλαζε σε λευκό, και όταν υπήρχε ένα σημείο γυμνής σάρκας στη διόγκωση, αυτό ήταν λέπρα και τότε ο ιερέας θα έπρεπε να τον κρίνει ως ακάθαρτο. Στο Λευιτικόν 13:9-11 λέει, «Όταν η πληγή της λέπρας ήναι εις άνθρωπον, τότε θέλει φερθή προς τον ιερέα· και θέλει θεωρήσει ο ιερεύς· και ιδού, εάν το πρήσμα ήναι λευκόν εις το δέρμα, και μετέβαλε την τρίχα εις λευκήν, και ευρίσκεται κρέας ζων εις το πρήσμα, είναι λέπρα παλαιά εις το δέρμα της σαρκός αυτού, και θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς ακάθαρτον· δεν θέλει κλείσει αυτόν, διότι είναι ακάθαρτος». Ο ιερέας τον απομόνωνε από το στρατόπεδο του Ισραήλ. 
Συμβαίνει το ίδιο πράγμα στη χώρα μας. Στην Κορέα υπάρχουν απομονωμένα χωριά για τους λεπρούς, όπως το Flower Village (=Ανθοχώρι) ή το νησί Sorok Island. Πριν από πολύ καιρό, καθώς πήγαινα στο σπίτι μου με το αυτοκίνητο, η σύζυγός μου ζήτησε να δούμε το ‘Flower Village’ επειδή συνέβη να δει τη σχετική πινακίδα σε ένα δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Τότε σκέφτηκα, «Δεν ξέρεις τι είναι το ‘Flower Village’». Της είπα λοιπόν: «Αγαπητή μου, θέλεις να επισκεφτούμε ‘την πόλη’;» Απάντησε θετικά. Εντούτοις, απόρησε όταν άκουσε ότι αυτό το ‘Flower Village’ ήταν ένας τόπος όπου ζούσαν οι λεπροί και δεν ζήτησε ποτέ ξανά να πάει στο ‘Flower Village’. Οι λεπροί είναι απομονωμένοι από την κοινωνία σε απομονωμένα χωριά. 
Εκείνο που πρέπει να δώσουμε προσοχή εδώ είναι ότι ο ιερέας αποφάσιζε ότι κάποιος ήταν καθαρός, όταν η λέπρα απλωνόταν και κάλυπτε όλο το δέρμα του. Νομίζετε ότι αυτό έχει σημασία; Ο ιερέας απομόνωνε τον άνθρωπο όταν η λέπρα απλωνόταν μόνο λίγο, αλλά ο ιερέας τον άφηνε να ζήσει στο στρατόπεδο του Ισραήλ όταν η πληγή της λέπρας κάλυπτε όλο το δέρμα του, από το κεφάλι ως τα δάχτυλα των ποδιών. 
Ο Θεός είπε στον ιερέα πώς να ταξινομήσει την λέπρα. «Αλλ’ εάν εξηπλώθη πολύ η λέπρα επί του δέρματος, και η λέπρα εσκέπασεν όλον το δέρμα του έχοντος την πληγήν από κεφαλής αυτού, και έως ποδών αυτού, όπου και αν θεωρήση ο ιερεύς» (Λευ. 13:12). Αυτός ήταν ο τρόπος που ο Θεός είπε στον ιερέα να κάνει διάγνωση για την λέπρα. 
 

Τι λέει σε μας ο νόμος της λέπρας... 

Μας λέει το εξής. Ενώ οι άνθρωποι είναι γεννημένοι αμαρτωλοί και αμαρτάνουν σε όλη τους την ζωή, μερικοί άνθρωποι φανερώνουν μόνο μερικές από τις αμαρτίες τους. Αμαρτάνουν την μια φορά με τα χέρια τους και την άλλη με τα πόδια τους και μια άλλη φορά με τον νου τους, μετά από μεγάλα ενδιάμεσα διαστήματα. Έτσι δεν αποκαλύπτουν προς τα έξω τις αμαρτίες τους. Ποιος θα έλεγε ότι είναι σοβαρό αν η λέπρα απλώνεται μόνο σε ένα σημείο εδώ και ένα άλλο μικρό σημείο εκεί; Κανένας δεν ξέρει το σύνδρομο της λέπρας του. 
Ο άνθρωπος γεννιέται αμαρτωλός λόγω της κληρονομιάς της αμαρτίας. Αλλά δεν ξέρει ότι είναι αμαρτωλός μέχρις ότου οι αμαρτίες του φτάσουν σε αμέτρητο αριθμό, παρόλο που ο Θεός τον χαρακτήρισε ότι είναι αμαρτωλός. Φτάνει τελικά να μάθει ότι είναι αμαρτωλός στον κόσμο. 
Εντούτοις, κάποιος που νομίζει τον εαυτό του πολύ ενάρετο, κάνει υπομονή και αμαρτάνει λίγο, και δεν ξέρει ότι είναι αμαρτωλός. Ο Θεός είπε στον ιερέα να χαρακτηρίσει ως ακάθαρτο τον άνθρωπο του οποίου η λέπρα απλώνεται ελάχιστα και να τον απομονώσει. Οι αμαρτωλοί είναι χωρισμένοι από τον Θεό. Το καταλαβαίνετε; Ο Θεός είναι άγιος. Ο άνθρωπος που νομίζει ότι έχει αμαρτία τόσο μικρή όσο ένα μόριο, δεν μπορεί να μπει στην Βασιλεία των Ουρανών. 
Ποιος μπορεί να ζήσει στην Βασιλεία των Ουρανών; Στην Βασιλεία των Ουρανών μπορούν να μπουν μόνο εκείνοι που οι αμαρτίες τους καλύπτουν ολόκληρο το σώμα τους και αντιλαμβάνονται ότι είναι αναπόφευκτα αμαρτωλοί. Όλες οι αμαρτίες τους συγχωρούνται πιστεύοντας στον Ιησού, και θα μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών για να βασιλέψουν με τον Θεό. 
Η Βίβλος λέει ότι ο Θεός χαρακτηρίζει ακάθαρτο τον άνθρωπο που η αμαρτία του απλώνεται ελάχιστα. Ο Θεός καλεί τον άνθρωπο που αμαρτάνει ξανά και ξανά, παρά την θέλησή του, να μην αμαρτάνει και ομολογεί ότι είναι ολοκληρωτικά αμαρτωλός. Ο Ιησούς είπε, «Δεν ήλθον διά να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Ματθ. 9:13). Ο Θεός καλεί τους αμαρτωλούς και πλένει όλες τις αμαρτίες τους. Ο Θεός έχει συγχωρέσει όλες τις αμαρτίες τους. Ο Θεός έχει πλύνει ήδη μια για πάντα τις αμαρτίες τους. Ο Ιησούς πήρε όλες τις αμαρτίες τους μέσω του βαπτίσματός Του, κρίθηκε στον Σταυρό για αυτούς και τους έκανε δίκαιους μέσω της ανάστασής Του, για να τους πάρει στην Βασιλεία των Ουρανών. 
 

Πρέπει να γνωρίζουμε τους εαυτούς μας 

Πρέπει να ξέρουμε εάν είμαστε ολοκληρωτικά αμαρτωλοί ή λίγο αμαρτωλοί. Ο Θεός χαρακτηρίζει κάποιον ακάθαρτο, όταν η λέπρα απλώνεται πάνω σε όλο το δέρμα του σώματος. Ο Θεός θέσπισε τον νόμο της λέπρας με αυτό τον τρόπο. Ένας άνθρωπος που ξέρει ότι είναι γεμάτος αμαρτία, δεν μπορεί παρά να πιστέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος και να λάβει την άφεση των αμαρτιών, όταν ο Ιησούς έρχεται σε αυτόν λέγοντας ότι τον καθάρισε από όλες τις αμαρτίες του μέσω του βαπτίσματός Του και του Σταυρού. Αλλά ένας λίγο αμαρτωλός, που νομίζει ότι δεν είναι γεμάτος αμαρτίες, γελάει με το ευαγγέλιο. 
Μπορεί να υπάρχει αμαρτία εάν ο Ιησούς τις έχει πλύνει όλες; Όχι. Μπορούμε να λάβουμε την άφεση των αμαρτιών μια για πάντα. Επομένως, ο αμαρτωλός πρέπει να ξέρει τον εαυτό του. Όλες οι αμαρτίες του μπορούν να εξαλειφθούν όταν γνωρίσει τον εαυτό του. Οι άνθρωποι τείνουν να φέρνουν στον Θεό μόνο τις μικρές αμαρτίες τους. «Κύριε, έχω αμαρτήσει. Δεν ήθελα να το κάνω, αλλά εκείνος με παρέσυρε να το κάνω. Παρακαλώ συγχώρεσέ με μόνο σε αυτή την περίπτωση και δεν θα αμαρτήσω ξανά». Φέρνουν μόνο τις μικρές αμαρτίες στον Θεό. Τότε ο Θεός τους λέει, «Είστε ακάθαρτοι». 
Ο άνθρωπος δεν έχει καμία δικαιοσύνη στα μάτια του Θεού. «Το να είμαι ή να μην είμαι δίκαιος, εξαρτάται απόλυτα από Εσένα, Θεέ. Είμαι αμαρτωλός και προορίζομαι να πάω στον άδη. Παρακαλώ κάνε ό,τι Σου αρέσει αλλά, Θεέ, γίνου φιλεύσπλαχνος σε μένα και παρακαλώ σώσε με. Παρακαλώ σώσε με εάν είσαι Θεός. Τότε θα πιστέψω σε Εσένα και θα ζήσω σύμφωνα με το θέλημά Σου». Ο Θεός σώζει εκείνον που αναγνωρίζει ότι είναι γεμάτος από αμαρτία. 
 

Ο άνθρωπος κληρονομεί την αμαρτία που περιέχει 12 είδη κακών σκέψεων

Ρίξτε μια ματιά στο Κατά Μάρκον 7:20-23. «Το εξερχόμενον εκ του ανθρώπου, εκείνο μολύνει τον άνθρωπον· διότι έσωθεν εκ της καρδίας των ανθρώπων εξέρχονται οι διαλογισμοί οι κακοί, μοιχείαι, πορνείαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ασέλγεια, βλέμμα πονηρόν, βλασφημία, υπερηφανία, αφροσύνη. Πάντα ταύτα τα πονηρά έσωθεν εξέρχονται, και μολύνουσι τον άνθρωπον». Από μέσα, από την καρδιά του ανθρώπου, προέρχονται οι κακές σκέψεις. Ο άνθρωπος κληρονομεί την αμαρτία με την γέννησή του. Το καταλαβαίνετε; Έχει κακές σκέψεις σε όλη την διάρκεια της ζωής. Δεν υπάρχει τρόπος να ελευθερωθεί εάν δεν συγχωρεθούν όλες οι αμαρτίες του μια για πάντα.
Ο άνθρωπος γεννιέται με αυτά τα 12 είδη κακών σκέψεων· μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, επιθυμία, διαφθορά, εξαπάτηση, ασέλγεια, πονηρό μάτι, βλασφημία, υπερηφάνεια και αφροσύνη. Έτσι, δεν μπορεί παρά να συνεχίσει να αμαρτάνει σε όλη του την ζωή. Ο άνθρωπος που δεν συγχωρούνται οι αμαρτίες του, ζει αμαρτωλά ακόμα και όταν δεν θέλει να ζει έτσι. Όλα τα πράγματα του ανθρώπου, όπως οι σκέψεις και οι συμπεριφορές του, είναι αμαρτωλά στα μάτια του Θεού. 
Είναι υποκριτικό για κάποιον αμαρτωλό να κάνει ότι είναι καλός. Μόνο προσποιείται ότι είναι ενάρετος. Προσπαθεί να εξαπατήσει τον Θεό. Ο άνθρωπος που είναι γεννημένος αμαρτωλός, πρέπει να γνωρίσει τον εαυτό του για να σωθεί. Εντούτοις, εάν δεν γνωρίζει τον εαυτό του ότι είναι αμαρτωλός, αισθάνεται λύπη κάθε φορά που αμαρτάνει και λέει, «Ω, γιατί κάνω αυτά τα πράγματα;» Εξαπατά μόνος του τον εαυτό του.
Ο άνθρωπος έχει κακές σκέψεις. Μπορεί να σκεφτεί, «Γιατί κάνω κακές σκέψεις; Όχι, δεν πρέπει να έχω τέτοιες σκέψεις. Γιατί σκέφτομαι ακάθαρτα πράγματα; Ο δάσκαλος μού είπε να κάνω το καλό». Σκέφτεται έτσι επειδή δεν ξέρει γιατί κάνει ορισμένα πράγματα. Αισθάνεται στεναχώρια που κλέβει και πράττει μοιχεία, επειδή δεν ξέρει ότι κληρονόμησε την αμαρτία. Οι φόνοι, οι μοιχείες, οι πορνείες, η διαφθορά, η εξαπάτηση, η ασέλγεια, το πονηρό μάτι, η βλασφημία, η υπερηφάνεια και η αφροσύνη του, βγαίνουν από μέσα του διαρκώς και ξανά. Έτσι, μισεί τον εαυτό του και φτάνει να ντρέπεται χωρίς να ξέρει το γιατί.
Είμαστε μάζες αμαρτίας και παράγουμε 12 είδη κακών καρπών σε όλη την ζωή μας, επειδή είμαστε γεννημένοι αμαρτωλοί που κληρονόμησαν την αμαρτία από τον κοινό μας πρόγονο Αδάμ. Μακάριοι είναι εκείνοι που ξέρουν ότι είναι αμαρτωλοί.
Ο άνθρωπος ψάχνει τον Ιησού, τον Σωτήρα που τον σώζει από όλες τις αμαρτίες του, όταν ξέρει ότι είναι αναξιόπιστος αμαρτωλός. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ευλογηθείς από τον Θεό. Εντούτοις, ο άνθρωπος δεν επιδιώκει τον Σωτήρα αν πρώτα δεν γνωρίσει τον εαυτό του. Ο άνθρωπος που ξέρει τον εαυτό του φτάνει να απαρνηθεί τον εαυτό του, εγκαταλείπει τις προσπάθειές του, σταματάει να εξαρτάται από τους ανθρώπους, επιζητά τον Ιησού Χριστό που είναι Θεός, ο Σωτήρας και ο Προφήτης, και συγχωρείται χάρη στον Ιησού Χριστό.
Οι αμαρτωλοί χρειάζεται να γνωρίσουν τους εαυτούς τους επειδή εκείνοι που γνωρίζουν τον εαυτό τους μπορούν να ευλογηθούν ενώπιον του Θεού. Εκείνος που δεν γνωρίζει τον εαυτό του δεν μπορεί να ευλογηθεί. Για αυτό οι αμαρτωλοί πρέπει να γνωρίσουν τον εαυτό τους όπως είναι. Το καταλαβαίνετε; Έχετε ποτέ κάνει κακά πράγματα πριν δεχθείτε την άφεση των αμαρτιών; Αν ναι, ξέρετε γιατί; Κάνατε κακά πράγματα αντίθετα από την θέλησή σας επειδή κληρονομήσατε αμαρτία.
 

Καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και διά της αμαρτίας ο θάνατος

Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος στους ανθρώπους, επειδή έχουν αμαρτία. Ο άνθρωπος πρέπει να εκζητήσει τον Ιησού και να Τον συναντήσει για να ελευθερωθεί από την αμαρτία, ώστε να μπορούν να καθαριστούν οι αμαρτίες του. Ύστερα μπορεί να έχει αιώνια ζωή. Θέλετε να ελευθερωθείτε από όλες τις αμαρτίες σας; 
«Αλλ’ εβασίλευσεν ο θάνατος από Αδάμ μέχρι Μωϋσέως και επί τους μη αμαρτήσαντας κατά την μορφή της παραβάσεως του Αδάμ, όστις είναι τύπος του μέλλοντος. Πλην δεν είναι καθώς το αμάρτημα, ούτω και το χάρισμα· διότι αν διά το αμάρτημα του ενός απέθανον οι πολλοί, πολύ περισσότερον η χάρις του Θεού και η δωρεά διά της χάριτος του ενός ανθρώπου, Ιησού Χριστού, επερίσσευσεν εις τους πολλούς. Και η δωρεά δεν είναι καθώς η δι’ ενός αμαρτήσαντος γενομένη κατάκρισις· διότι η κρίσις εκ του ενός έγεινεν εις κατάκρισιν των πολλών· το δε χάρισμα εκ πολλών αμαρτημάτων έγεινεν εις δικαίωσιν. Διότι αν και διά το αμάρτημα του ενός ο θάνατος εβασίλευσε διά του ενός, πολύ περισσότερον οι λαμβάνοντες την αφθονίαν της χάριτος και της δωρεάς της δικαιοσύνης, θέλουσι βασιλεύσει εν ζωή διά του ενός Ιησού Χριστού). Καθώς λοιπόν δι’ ενός αμαρτήματος ήλθε κατάκρισις εις πάντας ανθρώπους, ούτω και διά μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν. Διότι καθώς διά της παρακοής του ενός ανθρώπου οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί, ούτω και διά της υπακοής του ενός οι πολλοί θέλουσι κατασταθή δίκαιοι. Παρεισήλθε δε ο νόμος διά να περισσεύση το αμάρτημα. Και όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις· ίνα, καθώς εβασίλευσεν η αμαρτία διά του θανάτου, ούτω και η χάρις βασιλεύση διά της δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον, διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών» (Ρωμ. 5:14-21). 
«Διά τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον» (Ρωμ. 5:12). Ποιος είναι εδώ αυτός ο ένας άνθρωπος; Είναι ο Αδάμ. Και η Εύα επίσης βγήκε από τον έναν άνθρωπο, τον Αδάμ. Για αυτό η Βίβλος λέει, ‘δι’ ενός ανθρώπου’. Ο Θεός έκανε στην αρχή έναν άνθρωπο και μέσω αυτού του ενός ανθρώπου μπήκε στον κόσμο η αμαρτία. Από την δική μας άποψη υπήρχαν δύο πρόσωπα στον κήπο της Εδέμ, αλλά στην πραγματικότητα υπήρξε ένας άνθρωπος στα μάτια του Θεού. Όλες οι ανθρώπινες φυλές έχουν εξαπλωθεί από αυτόν τον έναν άνθρωπο, τον Αδάμ. 
Η φράση, «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον», σημαίνει ότι όλοι οι απόγονοι του Αδάμ έγιναν αμαρτωλοί, επειδή είχε αμαρτήσει ο Αδάμ. Ο θάνατος πέρασε σε όλη την ανθρωπότητα, επειδή όλοι έχουν αμαρτήσει. Ο θάνατος επιβλήθηκε ως ποινή σε όλους τους ανθρώπους λόγω της αμαρτίας. Ο Θεός δεν μπορεί να ανεχθεί κάποιον που έχει αμαρτία. 
Ο Θεός είναι παντοδύναμος αλλά δεν μπορεί να κάνει δύο πράγματα: δεν μπορεί να πει ούτε ένα ψέμα και δεν μπορεί να αφήσει κάποιον που έχει αμαρτία να μπει στην Βασιλεία των Ουρανών. Εκτελεί τον νόμο Του όπως υποσχέθηκε. Ο Θεός ασφαλώς κρίνει κάποιον που έχει αμαρτία, επειδή ο Θεός δεν μπορεί να πει ψέμα ούτε να αγνοήσει τον νόμο που Αυτός ο ίδιος καθιέρωσε. Όλοι οι άνθρωποι έχουν γίνει αμαρτωλοί από τον έναν άνθρωπο, τον Αδάμ, ο οποίος έπεσε και αμάρτησε ενώπιον του Θεού. Η κρίση του Θεού και ο θάνατος πέρασαν σε όλη την ανθρωπότητα επειδή έγιναν αμαρτωλοί και γεννήθηκαν ως απόγονοι ενός ανθρώπου, του Αδάμ. Ο θάνατος εξαπλώθηκε σε όλους με αυτό τον τρόπο. 
Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο στην αρχή, δεν υπήρχε θάνατος. Δεν υπήρχε μόνο το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, αλλά επίσης και το δέντρο της ζωής. Ο Θεός διέταξε τον Αδάμ να φάει τους καρπούς από το δέντρο της ζωής και να ζήσει αιώνια ζωή. Εντούτοις, ο Αδάμ εξαπατήθηκε από τον Σατανά, και έφαγε τους καρπούς του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού, που ο Θεός τον είχε διατάξει να μην φάει, και έτσι προκάλεσε τον Θεό παραβιάζοντας τον λόγο Του, για αυτό ο θάνατος πέρασε σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου εξαιτίας της αμαρτίας. Ο θάνατος μπήκε στον κόσμο μέσω ενός ανθρώπου, του Αδάμ.
 

Γιατί έδωσε ο Θεός τον νόμο στον άνθρωπο; 

Εάν η αμαρτία δεν είχε μπει στον κόσμο μέσω του Αδάμ, ο θάνατος δεν θα μπορούσε να περάσει σε όλους τους ανθρώπους. Γιατί πεθαίνει ο άνθρωπος; Πεθαίνει λόγω της αμαρτίας. Η αμαρτία μπήκε στον κόσμο μέσω ενός ανθρώπου και έτσι ο θάνατος πέρασε σε όλους τους ανθρώπους. Μέχρι τον νόμο, η αμαρτία ήταν μέσα στον κόσμο, αλλά οι άνθρωποι δεν είχαν την γνώση της αμαρτίας έως ότου υπήρξε ο νόμος. 
Ο νόμος του Θεού ήρθε σε όλους τους ανθρώπους μέσω του Μωυσή. Ακόμα και στην εποχή του Αδάμ και του Νώε υπήρχε αμαρτία, αλλά ο Θεός δεν είχε θεσπίσει τον νόμο πριν από την εποχή του Μωυσή. Εντούτοις, η Βίβλος λέει ότι υπήρχε αμαρτία στις καρδιές όλων των ανθρώπων που έζησαν τότε. 
Ρίξτε μια ματιά στην Επιστολή προς Ρωμαίους 5:13. «Διότι μέχρι του νόμου ήτο εν τω κόσμω η αμαρτία· αμαρτία όμως δεν λογίζεται όταν δεν ήναι νόμος». Υπήρξε αμαρτία ακόμα και όταν δεν υπήρξε κανένας νόμος στον κόσμο. Επομένως, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν επειδή αμάρτησαν ενώπιον του Θεού. Ο Θεός τούς έδωσε τον νόμο που αποτελείται από 613 είδη εντολών, οι οποίες έπρεπε να τηρηθούν απέναντί Του και μεταξύ των ανθρώπων, για να τους δώσει την γνώση της αμαρτίας. Τι έμαθαν οι άνθρωποι μέσω του νόμου του Θεού; Αισθάνθηκαν ότι ήταν αμαρτωλοί στα μάτια του Θεού και έμαθαν ότι είχαν αμαρτία. Οι άνθρωποι αναγνώρισαν ότι δεν μπορούσαν να τηρήσουν τον νόμο του Θεού. 
Έτσι, έμαθαν τις αμαρτίες τους. Οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας ήξεραν ότι ήταν αμαρτωλοί και ότι μόνο ο Θεός πρέπει να συγχωρέσει τις αμαρτίες τους. Αλλά με τον χρόνο ξέχασαν ότι έγιναν αμαρτωλοί και είχαν κληρονομήσει την αμαρτία από τον πρόγονό τους Αδάμ. Εκείνη την εποχή μάθαιναν ότι ήταν αμαρτωλοί όταν αμάρταναν, αλλά δεν ήξεραν ότι ήταν αμαρτωλοί ακόμα και όταν δεν αμάρταναν. Αλλά είχαν λάθος. Αυτές τις μέρες, πολλοί άνθρωποι ακόμα νομίζουν ότι γίνονται αμαρτωλοί όταν αμαρτάνουν και ότι δεν είναι αμαρτωλοί εάν δεν αμαρτάνουν. Στην πραγματικότητα, όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί, ανεξάρτητα από το εάν αμαρτάνουν ή όχι, επειδή έχουν κληρονομήσει την αμαρτία από την γέννησή τους. 
Οι άνθρωποι είναι αναπόφευκτα αμαρτωλοί πριν ελευθερωθούν από τις αμαρτίες. Έτσι ο Θεός τούς έδωσε τον νόμο Του για να γνωρίσουν την αμαρτία. Ο άνθρωπος που γνωρίζει τον Θεό μέσω του νόμου Του και παραδέχεται τον νόμο, ξέρει ότι είναι μεγάλος αμαρτωλός. Ο άνθρωπος γίνεται μεγάλος αμαρτωλός μόλις μάθει πλήρως τον νόμο του Θεού. 
 

Ο θάνατος πέρασε σε όλους τους ανθρώπους μέσω ενός ανθρώπου 

Στο χωρίο της Επιστολής προς Ρωμαίους 5:13-14 λέει, «Διότι μέχρι του νόμου ήτο εν τω κόσμω η αμαρτία· αμαρτία όμως δεν λογίζεται όταν δεν ήναι νόμος. Αλλ’ εβασίλευσεν ο θάνατος από Αδάμ μέχρι Μωϋσέως και επί τους μη αμαρτήσαντας κατά την μορφή της παραβάσεως του Αδάμ, όστις είναι τύπος του μέλλοντος». 
Ο Θεός λέει ότι όλοι οι άνθρωποι έγιναν αμαρτωλοί από έναν άνθρωπο και ο θάνατος διαδόθηκε σε αυτούς μέσω ενός ανθρώπου. Ο θάνατος διαδίδεται σε όλους μέσω της αμαρτίας. Ήταν εξαιτίας ενός ανθρώπου. Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος; Ο Αδάμ. Το ξέρουμε σχεδόν όλοι. Αλλά υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που δεν το ξέρουν. Ακόμα και πολλοί Χριστιανοί δεν το ξέρουν. Χωρίζουν την αμαρτία στην προπατορική αμαρτία και στις πραγματικές αμαρτίες, και νομίζουν ότι οι πραγματικές αμαρτίες τους μπορούν να συγχωρούνται καθημερινά μέσω των προσευχών της μετάνοιας. Δεν ξέρουν ότι ο λόγος που κρίνονται και πηγαίνουν στον άδη είναι λόγω του Αδάμ. 
Οι απόγονοι του Αδάμ, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθούν να είναι καλοί, δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό εξαιτίας των αμαρτιών τους. Ο Θεός τούς κρίνει όλους επειδή είναι απόγονοι του Αδάμ, όσο σκληρά και αν προσπαθήσουν να ζήσουν καλή ζωή. Θα ριχτούν στην αιώνια φωτιά του άδη λόγω του κοινού πρόγονού τους Αδάμ. 
 

Ο Αδάμ είναι τύπος Εκείνου που επρόκειτο να έρθει 

Έχει γραφτεί ότι ο Αδάμ είναι τύπος Εκείνου που επρόκειτο να έρθει. Όλοι οι άνθρωποι έγιναν αμαρτωλοί και ο θάνατος ήρθε σε αυτούς μέσω ενός ανθρώπου. Όμως όλη η ανθρωπότητα γίνεται δίκαιη μέσω ενός άλλου ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, ακριβώς όπως όλοι οι άνθρωποι έγιναν αμαρτωλοί από έναν άνθρωπο, τον Αδάμ. Αυτός είναι ο νόμος του Θεού. 
Οι άνθρωποι έκαναν θρησκείες επειδή δεν ήξεραν τον νόμο του Θεού. Λένε ότι πρέπει να κάνουν καλές πράξεις για να σωθούν, αν και πιστεύουν στον Ιησού. Πόσο πλατιά διαδίδεται αυτό στον κόσμο και πόσο συχνά λένε ψέματα! Διδάσκουν τους ανθρώπους, λέγοντας, «Πρέπει να είστε καλοί Χριστιανοί». Ωστόσο, οι αμαρτίες μας δεν καθαρίζονται ποτέ από τα έργα. 
Ο Αδάμ είναι «τύπος του μέλλοντος (Εκείνου που επρόκειτο να έρθει)». Ποιος είναι Εκείνος που επρόκειτο να έλθει για να μας σώσει από τις αμαρτίες; Είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο Ιησούς στάλθηκε στον κόσμο και, σύμφωνα με τον νόμο, ανέλαβε μια για πάντα τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμά Του για να μας καταστήσει δίκαιους και σταυρώθηκε για να μας σώσει από την κρίση. 
Η αμαρτία μπήκε στον κόσμο επειδή ο Σατανάς εξαπάτησε τον Αδάμ, ένα δημιούργημα. Η αμαρτία μπήκε στον κόσμο μέσω του Αδάμ. Εντούτοις ο Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας, ο Δημιουργός και ο Βασιλιάς των βασιλιάδων, που είναι Παντοδύναμος, στάλθηκε με ομοιότητα ανθρώπου, για να σώσει την ανθρωπότητα από τις αμαρτίες της μια για πάντα. Καθάρισε τις αμαρτίες του κόσμου μια για πάντα. Πήρε επάνω Του τις αμαρτίες του κόσμου μια για πάντα με το βάπτισμά Του και πλήρωσε την ποινή των αμαρτιών όταν σταυρώθηκε. 
Ο άνθρωπος λαβαίνει νέα ζωή και έχει την λύτρωση, εάν πιστεύει ότι ο Ιησούς στάλθηκε για να καθαρίσει όλες τις αμαρτίες, όσο μεγάλες και αν είναι αυτές οι αμαρτίες. Ο Θεός σχεδίασε και αποφάσισε να δημιουργήσει τους ουρανούς και την γη για να μας κάνει παιδιά Του. Ήρθε στον κόσμο και εκπλήρωσε τέλεια την υπόσχεσή Του. Έτσι δεν έχουμε βέβαια καμία αμαρτία. Ο Θεός δεν έχει κάνει ποτέ λάθος. Ο Αδάμ ήταν τύπος Εκείνου που επρόκειτο να έρθει. Δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι στηρίζονται στα έργα τους. Η σωτηρία μας εξαρτάται απόλυτα από τον Ιησού. Οι άνθρωποι έγιναν αμαρτωλοί μέσω ενός ανθρώπου, του Αδάμ, και λυτρώθηκαν μέσω ενός ανθρώπου, του Ιησού. 
Το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνουμε εμείς, είναι να πιστέψουμε στην σωτηρία της άφεσης των αμαρτιών. Είναι το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνουμε. Δεν έχουμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να χαιρόμαστε για το γεγονός ότι ο Ιησούς καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας. Επ’ ευκαιρία, γιατί αναγκάζετε άλλους ανθρώπους να κάνουν με ζήλο καλές πράξεις; Μπορούν οι άνθρωποι να ελευθερωθούν από τις αμαρτίες τους μέσω των έργων τους; Όχι. Η σωτηρία εξαρτάται μόνο από την πίστη στην άφεση των αμαρτιών. 
 

Το χάρισμα δεν είναι όπως η παράβαση 

Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 5:14-16 λέει, «Αλλ’ εβασίλευσεν ο θάνατος από Αδάμ μέχρι Μωϋσέως και επί τους μη αμαρτήσαντας κατά την μορφή της παραβάσεως του Αδάμ, όστις είναι τύπος του μέλλοντος. Πλην δεν είναι καθώς το αμάρτημα, ούτω και το χάρισμα· διότι αν διά το αμάρτημα του ενός απέθανον οι πολλοί, πολύ περισσότερον η χάρις του Θεού και η δωρεά διά της χάριτος του ενός ανθρώπου, Ιησού Χριστού, επερίσσευσεν εις τους πολλούς. Και η δωρεά δεν είναι καθώς η δι’ ενός αμαρτήσαντος γενομένη κατάκρισις· διότι η κρίσις εκ του ενός έγεινεν εις κατάκρισιν των πολλών· το δε χάρισμα εκ πολλών αμαρτημάτων έγεινεν εις δικαίωσιν».
Τι σημαίνουν αυτά τα χωρία; Η Βίβλος λέει, «Πλην δεν είναι καθώς το αμάρτημα, ούτω και το χάρισμα». Το χάρισμα αναφέρεται στην σωτηρία του Θεού. Σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι που κληρονόμησαν την αμαρτία μέσω του Αδάμ, προορίζονταν να πάνε στον άδη, αλλά οι αμαρτίες τους θα μπορούσαν να συγχωρεθούν χωρίς όρους μέσω της πίστης στον Ιησού, ο Οποίος καθάρισε όλες τις αμαρτίες τους. Επίσης σημαίνει ότι ο Ιησούς καθάρισε ήδη όλες τις μελλοντικές αμαρτίες μας. 
Ο άνθρωπος που είναι γεννημένος ως απόγονος του Αδάμ, είναι αμαρτωλός ακόμα και αν δεν αμαρτάνει. Επομένως δεν μπορεί να αποφύγει τον άδη ακόμα και αν δεν αμαρτάνει. Ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο και έγινε Σωτήρας μας. Το χάρισμα είναι ότι ο Ιησούς μάς έδωσε την μεγάλη λύτρωση, για να συγχωρέσει τις αμαρτίες που οι άνθρωποι συνεχίζουν να διαπράττουν μέχρι το τέλος του κόσμου. 
Επομένως, το χάρισμα του ενός Ανθρώπου είναι μεγαλύτερο από την παράβαση του ενός ανθρώπου. Εάν ένας διαπράττει μια αμαρτία ενάντια στον Θεό, τότε η αμαρτία είναι αρκετά σοβαρή για να τον κάνει να κριθεί από τον Θεό και να πάει στον άδη. Αλλά το δώρο του Κυρίου, που καθάρισε ήδη όλες τις αμαρτίες και τις παραβάσεις μας, είναι μεγαλύτερο από την παράβαση του ενός ανθρώπου. 
Αυτό σημαίνει ότι η αγάπη του Ιησού και το δώρο της άφεσης των αμαρτιών είναι μεγαλύτερα από τις παραβάσεις όλων των ανθρώπων. Ο Κύριος καθάρισε όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Η αγάπη του Ιησού ο Οποίος μας έσωσε, και το δώρο της σωτηρίας, είναι πολύ μεγαλύτερα και υπερέχουν από την παράβαση που διαπράχτηκε από έναν άνθρωπο. Ο Κύριος ήδη καθάρισε τις αμαρτίες της έχθρας ενάντια στον Θεό, αν και ήμασταν εναντίον Του με την σάρκα. Τώρα ο Κύριος θέλει να πιστέψουμε ότι Εκείνος έχει ήδη καθαρίσει με μιας τις αμαρτίες του κόσμου. Αυτός είναι ο λόγος που έσωσε τους αμαρτωλούς από όλες τις αμαρτίες τους, ως ο Αμνός του Θεού που ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου.
Η θεωρία που λέει ότι οι αμαρτίες μας καθαρίζονται όταν πιστεύουμε στον Θεό και δεν καθαρίζονται όταν δεν πιστεύουμε στον Θεό, δεν είναι αληθινή. Ο Θεός καθάρισε ακόμα και τις αμαρτίες των ασεβών, επειδή αγαπά όλους τους ανθρώπους του κόσμου, αλλά οι άνθρωποι δεν θέλουν να δεχτούν την αγάπη του Θεού. Κανένας δεν εξαιρείται από αυτή την αγάπη και την σωτηρία του Θεού. Η σωτηρία του Θεού έρχεται σε όσους πιστεύουν στην αλήθεια του ευαγγελίου που λέει ότι ο Ιησούς καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας. 
Είμαστε τόσο αδύναμα όντα. Ο Θεός υπολογίζει χωρίς αμαρτία όσους πιστεύουν ότι ο Ιησούς καθάρισε όλες τις αμαρτίες. Έχουμε ακόμα πολλές αδυναμίες στην σάρκα μας, αν και συγχωρέθηκαν όλες οι αμαρτίες μας. Πολλές φορές αντιμαχόμαστε τον Θεό όταν δεν συμφωνούμε με το θέλημά Του και προσπαθούμε ακόμη και να αποτινάξουμε την δικαιοσύνη Του. Αλλά ο Θεός λέει, «Σε αγάπησα και σε έσωσα. Καθάρισα ήδη τις αμαρτίες που έχεις διαπράξει ως τώρα». «Ω! Είναι αλήθεια, Κύριε;» «Ναι, καθάρισα όλες τις αμαρτίες». «Σε ευχαριστώ, Κύριε. Σε δοξάζω. Δεν μπορώ παρά να Σε δοξάζω, επειδή με αγάπησες τόσο πολύ, ώστε καθάρισες ακόμη και την αμαρτία της άρνησης».
Όσοι έγιναν αμαρτωλοί έγιναν δίκαιοι και έγιναν δούλοι της αγάπης. Παραδόθηκαν στην αγάπη Του. Δεν μπορούν παρά να πιστεύουν στον Ιησού, επειδή ο Κύριος καθάρισε την αμαρτία της άρνησής Του, παρόλο που ακριβώς όπως ο Πέτρος, Τον αρνούνται λόγω των αδυναμιών τους. Αυτό τους κάνει να δοξάζουν τον Κύριο. Για αυτό ο Απόστολος Παύλος λέει ότι η σωτηρία του Θεού είναι μεγαλύτερη από την παράβαση ενός ανθρώπου.
Ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες· την αρχική αμαρτία που κληρονομήθηκε, και τις πραγματικές αμαρτίες που ως το τέλος του κόσμου διαπράττονται με τα έργα μας. Πόσο μεγάλη, λοιπόν, είναι η αγάπη του Θεού! Για αυτό η Βίβλος λέει με σημασία, «Ιδού! Ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου» (Ιωάν. 1:29).
 

Ο δίκαιος θα βασιλεύει στη ζωή, μέσω του Ενός, του Ιησού Χριστού

Οι αμαρτίες του κόσμου δεν μπορούν να συγχωρεθούν μέσω των προσευχών της μετάνοιας. Οι πιστοί λαβαίνουν την σωτηρία από όλες τις αμαρτίες και γίνονται χωρίς καμία αμαρτία, επειδή ο Κύριος έχει ήδη εξαλείψει ακόμα και τις αμαρτίες που θα διαπραχθούν στο μέλλον. Το χωρίο της Επιστολής προς Ρωμαίους 5:17 λέει, «Διότι αν και διά το αμάρτημα του ενός ο θάνατος εβασίλευσε διά του ενός, πολύ περισσότερον οι λαμβάνοντες την αφθονίαν της χάριτος και της δωρεάς της δικαιοσύνης, θέλουσι βασιλεύσει εν ζωή διά του ενός Ιησού Χριστού». 
Έχουμε ευλογηθεί με την χάρη. Ποιοι λαβαίνουν την αφθονία της χάρης και το δώρο της δικαιοσύνης; Όσοι πιστεύουν στον Κύριο και οι αμαρτίες τους συγχωρούνται πιστεύοντας σε Αυτόν. Δοξάζουμε τον Κύριο επειδή λάβαμε την αφθονία της χάρης της άφεσης των αμαρτιών. «Οι λαμβάνοντες την αφθονίαν της χάριτος και της δωρεάς της δικαιοσύνης, θέλουσι βασιλεύσει εν ζωή διά του ενός Ιησού Χριστού». Είμαστε βασιλιάδες που βασιλεύουν στη ζωή. 
Μόνο οι βασιλιάδες βασιλεύουν. Βασιλεύουμε τώρα. Ποιος μπορεί να παλέψει ενάντια στους βασιλιάδες; Εμείς που λαβαίνουμε την αφθονία της χάρης και το δώρο της δικαιοσύνης, βασιλεύουμε κάθε μέρα. Βασιλεύουμε σήμερα και θα βασιλεύουμε αύριο. Όποιος δείχνει ευγένεια σε μας τους βασιλιάδες, ευλογείται και μπορεί να γίνει βασιλιάς μαζί μας. Αλλά εκείνος που δεν πιστεύει στο ευαγγέλιο της αλήθειας που κηρύττουν οι βασιλιάδες, θα πάει στον άδη. 
Έχουν υπάρξει πολλοί βασιλιάδες που σώθηκαν στον κόσμο, και έχουν υπάρξει πολλοί άνθρωποι που πήγαν στον άδη επειδή ήταν ενάντιοι στους βασιλιάδες. Έπρεπε να είναι καλοί στους βασιλιάδες αλλά δεν ήταν. Θα μπορούσαν και αυτοί να είναι βασιλιάδες εάν είχαν μάτια και καρδιές για την αλήθεια. 
Βασιλεύετε εσείς; Καυχόμαστε με εμπιστοσύνη στο ότι είμαστε βασιλιάδες στον κόσμο. Αναγγέλλουμε ότι οι ασεβείς που παλεύουν ενάντια σε μας θα πάνε στον άδη. Μόνο οι βασιλιάδες μπορούν να το κάνουν αυτό. Είμαστε πραγματικοί βασιλιάδες. Υπάρχει κανένας ανάμεσα στους δίκαιους που δεν βασιλεύει; Είναι ασύνετο για αυτούς να μην βασιλεύουν ως βασιλιάδες. Ένας βασιλιάς πρέπει να βασιλεύει ως βασιλιάς. «Έχετε λάθος σκέψεις. Θα πάτε στον άδη εάν δεν αποδέχεστε την αλήθεια». Ένας βασιλιάς πρέπει να συμπεριφέρεται ως βασιλιάς. Ένας βασιλιάς πρέπει να είναι αξιοπρεπής και να δώσει στους αμαρτωλούς την εντολή να πιστέψουν στην αλήθεια. 
Ένας βασιλιάς, όσο νέος και αν είναι, μπορεί και πρέπει να κρίνει, να διατάζει και να καταδικάζει να πάνε στον άδη οι ασεβείς που είναι ενάντιοι στην δικαιοσύνη του Θεού. Ενώπιον του Θεού έχει τη δύναμη να καταδικάσει τους ασεβείς στον άδη, αλλά δεν σημαίνει ότι ο βασιλιάς μπορεί να κάνει κακή χρήση της δύναμής του ανάλογα με το πώς τον ευχαριστεί. Ο Κύριος μάς λέει να βασιλεύσουμε στον κόσμο. Επομένως, ας βασιλεύσουμε και ας μπούμε στην Βασιλεία των Ουρανών. 
Εντούτοις, μερικοί δίκαιοι είναι πολύ μαλακοί για να χρησιμοποιήσουν τη δύναμη τους. Ο Κύριος θα τους επιπλήξει όταν έρθει πάλι. «Εγκατέλειψες την πίστη σου. Γιατί συμπεριφέρθηκες σαν δούλος; Εγώ σε έκανα βασιλιά». Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι στον κόσμο που ενεργούν σαν δούλοι. Ταιριάζει σε έναν βασιλιά να μιλάει στους υπηκόους του με δουλοπρέπεια; Εντούτοις, μερικοί δίκαιοι μιλούν με τέτοιο τρόπο, παρόλο που αυτό δεν έχει έννοια. Ικετεύουν γονατιστοί για συγχώρεση εδώ στην γη, παρόλου που ο Θεός τούς ελευθέρωσε από την αμαρτία. Ένας βασιλιάς πρέπει να έχει μεγαλειότητα. 
Διακήρυξα την ανεξάρτητη μεγαλειότητα απέναντι στον κόσμο μόλις έγινα βασιλιάς. Πίστεψα ότι έγινα βασιλιάς και συμπεριφέρθηκα με βασιλικό τρόπο, αν και ήμουν νέος. 
 

Διά της υπακοής του Ενός Ανθρώπου, του Ιησού Χριστού 

Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 5:18-19 λέει, «Καθώς λοιπόν δι’ ενός αμαρτήματος ήλθε κατάκρισις εις πάντας ανθρώπους, ούτω και διά μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν. Διότι καθώς διά της παρακοής του ενός ανθρώπου οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί, ούτω και διά της υπακοής του ενός οι πολλοί θέλουσι κατασταθή δίκαιοι».
«Καθώς λοιπόν δι’ ενός αμαρτήματος ήλθε κατάκρισις εις πάντας ανθρώπους». Εδώ η λέξη κατάκριση σημαίνει κρίση. Ο άνθρωπος που γεννιέται ως απόγονος του Αδάμ και δεν είναι αναγεννημένος εξ ύδατος και Πνεύματος, αν και πιστεύει στον Ιησού, κρίνεται. «Διά μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν». 
Όλοι οι άνθρωποι έγιναν δίκαιοι από τη μια δίκαιη πράξη του Ιησού, ο οποίος γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία και βαφτίστηκε στον Ποταμό Ιορδάνη για να σηκώσει όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Θυσίασε την ζωή Του πεθαίνοντας στην θέση τους στον Σταυρό, για να τους κάνει όλους δίκαιους. Με την υπακοή του Ενός ανθρώπου στο θέλημα του Θεού Πατέρα, πολλοί έγινε δίκαιοι. 
Για να κυριολεκτήσουμε, εάν τους δούμε από τη σκοπιά της πίστης, είναι όλοι οι άνθρωποι του κόσμου αμαρτωλοί ή είναι δίκαιοι; Όλοι τους είναι δίκαιοι. Μερικοί άνθρωποι οργίζονται και πολεμούν εναντίον μου όταν τα λέω αυτά με πίστη. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας που έχει αμαρτία από την άποψη του Θεού. Ο Θεός έστειλε στον κόσμο τον μονογενή Υιό Του, μεταβίβασε επάνω σε Αυτόν όλες τις αμαρτίες του κόσμου και Τον άφησε να κριθεί ως αντιπρόσωπος όλων των ανθρώπων. 
 

Οι άνθρωποι πηγαίνουν στη Βασιλεία των Ουρανών ή στον άδη ανάλογα με την πίστη τους 

Ο Θεός δεν κρίνει άλλο τον κόσμο, επειδή έκρινε τον Ιησού στην θέση όλων των ανθρώπων. Εντούτοις, άλλοι άνθρωποι το πιστεύουν αυτό και άλλοι όχι, παρόλο που με την υπακοή Του στο θέλημα του Θεού, ο Υιός του Θεού ανέλαβε όλες τις αμαρτίες και τις καθάρισε. Οι πιστοί μπαίνουν στην Βασιλεία των Ουρανών πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Θεού. Ο Θεός τούς λογαριάζει ότι είναι δίκαιοι και λέει, «Είστε δίκαιοι. Πιστεύετε ότι καθάρισα πραγματικά όλες τις αμαρτίες σας. Ελάτε επάνω. Έχω προετοιμάσει τη Βασιλεία των Ουρανών για σας». Έχετε πλούσια είσοδο στην Βασιλεία των Ουρανών. 
Όμως άλλοι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε Αυτόν και απορρίπτουν το ευαγγέλιο, λέγοντας, «Θεέ, είναι αυτό αληθινό; Δεν μπορώ να το πιστέψω. Είναι αληθινό; Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω». Ο Θεός θα πει, «Γιατί με εξοργίζετε; Πιστέψτε σε Εμένα εάν θέλετε να πιστέψετε, και μην πιστέψετε εάν δεν θέλετε να πιστέψετε». «Είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος αληθινό, Κύριε;» «Σε έσωσα». «Δεν μπορώ να το πιστέψω. Μπορώ να πιστέψω το 90% αλλά αμφιβάλλω για το υπόλοιπο 10%». 
Τότε ο Θεός θα τους πει, «Δεν το πιστεύετε αν και σας έσωσα ήδη. Κάνετε σύμφωνα με την πίστη σας. Αποφάσισα να στείλω στον άδη όσους έχουν αμαρτία ως απόγονοι του Αδάμ. Έκανα όμως και τη Βασιλεία των Ουρανών. Μπείτε στην Βασιλεία των Ουρανών εάν θέλετε, και πηγαίνετε στον άδη εάν θέλετε να ριχτείτε στην φωτιά του άδη». Εξαρτάται από την πίστη τους εάν θα πάνε στην Βασιλεία των Ουρανών ή στον άδη. 
Πιστεύετε ότι ο Ιησούς, με το βάπτισμα και το αίμα Του που χύθηκε στον Σταυρό, σας έσωσε από όλες τις αμαρτίες σας; Εξαρτάται από την πίστη σας. Δεν υπάρχει κανένα ενδιάμεσο σημείο ανάμεσα στην Βασιλεία των Ουρανών και τον άδη. Δεν υπάρχει «Όχι» στα μάτια του Θεού. Υπάρχει μόνο «Ναι». Ο Θεός επίσης δεν μάς λέει ποτέ «Όχι». Ο Θεός υποσχέθηκε τα πάντα και εκπλήρωσε τα πάντα. Καθάρισε όλες τις αμαρτίες των αμαρτωλών. 
 

Όπου επερρίσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις

Ας ρίξουμε μια ματιά στην Επιστολή προς Ρωμαίους 5:20-21. «Παρεισήλθε δε ο νόμος διά να περισσεύση το αμάρτημα. Και όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις· ίνα, καθώς εβασίλευσεν η αμαρτία διά του θανάτου, ούτω και η χάρις βασιλεύση διά της δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον, διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών». Γιατί εισήλθε ο νόμος; Για να περισσεύσει το αμάρτημα. Οι άνθρωποι έχουν αναπόφευκτα αμαρτία από την φύση τους ως απόγονοι του Αδάμ. Αλλά δεν ήξεραν την αμαρτωλή τους φύση, για αυτό ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους τον νόμο, για να τους δώσει την γνώση της αμαρτίας, επειδή ο νόμος τούς διατάζει τι να κάνουν και τι να μην κάνουν, και πως είναι αμαρτία το να μην υπακούν στον νόμο με τις σκέψεις και τα έργα τους. 
Ο νόμος εισήλθε για να περισσεύσει το αμάρτημα. Ο Θεός μάς έδωσε τον νόμο για να ξέρουμε ότι είμαστε μεγάλοι αμαρτωλοί και ότι είμαστε μάζες αμαρτίας. Εντούτοις, όπου αφθόνησε η αμαρτία περίσσεψε πολύ περισσότερο η χάρη. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος που είναι γεννημένος με αμαρτία ως απόγονος του Αδάμ, αλλά νομίζει για τον εαυτό του ότι δεν είναι μεγάλος αμαρτωλός, δεν έχει τίποτε να κερδίσει από το γεγονός ότι τον έσωσε ο Ιησούς. 
Αντίθετα, κάποιος που σκέφτεται ότι έχει πολλές αδυναμίες και δεν μπορεί με την σάρκα να ζήσει σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, ευχαριστεί τον Κύριο που τον έσωσε. Το ευαγγέλιο που λέει ότι ο Κύριος ανέλαβε όλες με μιας τις αμαρτίες του κόσμου, είναι ένα μεγάλο δώρο σε τέτοιους ανθρώπους. «Και όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις». Η χάρη αφθόνησε και έτσι οι μεγάλοι αμαρτωλοί γίνονται τέλεια δίκαιοι. Οι μικροί αμαρτωλοί, που νομίζουν ότι δεν είναι τόσο γεμάτοι με αμαρτία, θα πάνε στον άδη. Μόνο μεγάλοι αμαρτωλοί γίνονται τέλεια δίκαιοι. 
Έτσι, κάποιος που ξέρει ότι είναι μεγάλος αμαρτωλός, δοξάζει πολύ την σωτηρία του Ιησού. Μεταξύ εκείνων που κηρύττουν το ευαγγέλιο στον κόσμο, υπάρχουν μερικοί καλοπροαίρετοι ιεροκήρυκες. «Και όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις». Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αμαρτάνουμε για να περισσέψει η χάρη πολύ περισσότερο. 
Ο Απόστολος Παύλος λέει στην Επιστολή προς Ρωμαίους 6:1, «Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; θέλομεν επιμένει εν τη αμαρτία, διά να περισσεύση η χάρις;» Ο Παύλος εννοεί, «Σωζόμαστε εάν πιστεύουμε απλά στην δικαιοσύνη του Θεού. Ο Κύριος καθάρισε ήδη όλες τις αμαρτίες μας και έσωσε πλούσια τους αμαρτωλούς από όλες τις αμαρτίες τους. Δικαιωνόμαστε πιστεύοντας με την καρδιά μας. Μπορούμε να σωθούμε εάν πιστεύουμε σε αυτό που έκανε ο Κύριος. Ανεξάρτητα από το πόσο κακοί είμαστε ή πόσες φορές μπορεί να έχουμε αμαρτήσει, γινόμαστε δίκαιοι πιστεύοντας στην αλήθεια χωρίς τα έργα». 
Δικαιωνόμαστε με την πίστη. Πόσο κακές είναι οι πράξεις μας; Πόσες φορές αμαρτάνουμε; Πόσες ατέλειες έχουμε εάν κοίταζε τις πράξεις μας ο Θεός που είναι αναμάρτητος; Δεν μπορώ παρά να δοξάσω τον Κύριο. Στο χωρίο 5:20-21 της Επιστολής προς Ρωμαίους λέει, «Παρεισήλθε δε ο νόμος διά να περισσεύση το αμάρτημα. Και όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις· ίνα, καθώς εβασίλευσεν η αμαρτία διά του θανάτου, ούτω και η χάρις βασιλεύση διά της δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον, διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών». 
Ο Θεός μάς έδωσε την αιώνια ζωή μέσω του Ιησού Χριστού. Η δικαιοσύνη του Κυρίου μάς έκανε να βασιλεύουμε μαζί Του. Δοξάζω τον Κύριο που έσωσε άφθονα τους αμαρτωλούς από όλες τις αμαρτίες τους. Σε ευχαριστώ Κύριε.