សាវកប៉ុលបាននិយាយថា «ដ្បិតមុនដំបូង ខ្ញុំបានប្រាប់មកអ្នករាល់គ្នា តាមសេចក្តីដែលខ្ញុំបានទទួលដែរ គឺថាព្រះគ្រីស្ទបានសុគត ដោយព្រោះបាបរបស់យើងរាល់គ្នា តាមបទគម្ពីរ ហើយថា ទ្រង់ត្រូវគេបញ្ចុះក្នុងផ្នូរ រួចដល់ថ្ងៃទី៣ នោះទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ក៏តាមបទគម្ពីរ» (១កូរិនថូស ១៥:៣-៤)។ តើពាក្យថា «បទគម្ពីរ» នៅក្នុងឃ្លាថា «ព្រះគ្រីស្ទបានសុគត ដោយព្រោះបាបរបស់យើងរាល់គ្នា តាមបទគម្ពីរ» មានន័យយ៉ាងដូចម្តេច? ពាក្យនេះមានន័យថា ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ សាវកប៉ុលបាននិយាយថា ព្រះយេស៊ូវបានសុគតសម្រាប់អំពើបាបទាំងអស់របស់យើង តាមសម្ព័ន្ធមេត្រី និងការបើកសម្តែងរបស់ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ តើទ្រង់បានធួននឹងអំពើបាបទាំងអស់របស់យើងតាមរបៀបណា? ទ្រង់បានធួននឹងបាបរបស់យើង តាមរយៈទង្វើដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់៖ បុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ និងការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង។
នៅសម័យពួកជំនុំដំបូង មិនមានបុណ្យអូអែលទេ រហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃសតវត្សទី២។ គ្រីស្ទបរិស័ទដំបូង រួមជាមួយពួកសាវក គ្រាន់តែធ្វើពិធីរំឮកថ្ងៃទី៦ ខែមករា ដែលជា «ថ្ងៃនៃបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ» ហើយវាគឺជាការរំឮកតែមួយគត់របស់ពួកជំនុំដំបូង។
ហេតុអ្វីពួកសាវកបានផ្តោតសំខាន់លើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ? វាគឺជាអាថ៌កំបាំងនៃដំណឹងល្អពិតអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ ដែលពួកគេបានទទួលពីព្រះយេស៊ូវ និងបានប្រកាសទៅកាន់លោកិយ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា «បើមិនបានកើតអំពីទឹក ហើយអំពីព្រះវិញ្ញាណ នោះគ្មានអ្នកណាអាចនឹងចូលទៅក្នុងនគរព្រះបានទេ» (យ៉ូហាន ៣:៥)។ ព្រះគម្ពីរនិយាយថា ព្រះយេស៊ូវបានយាងមក ដោយទឹក និងឈាម ដើម្បីសង្រ្គោះយើងចេញពីអំពើបាបទាំងអស់របស់យើង (១យ៉ូហាន ៥:៦)។ ឈាមមានន័យថា ឈើឆ្កាង។ អញ្ចឹង តើទឹកមានន័យយ៉ាងដូចម្តេច?
(ខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នកមិនមានភាពច្របូកច្របល់អំពីបុណ្យជ្រមុជរបស់អ្នកជឿ និងបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវទេ។ សូមយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះ អត្ថន័យច្បាស់លាស់នៃបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ ឥឡូវនេះ យើងមិនកំពុងតែផ្តោតលើបុណ្យជ្រមុជរបស់អ្នកជឿ ឬគោលលទ្ធិនៃការកើតជាថ្មីតាមបុណ្យជ្រមុជទេ។)
ហេតុអ្វីព្រះយេស៊ូវទទួលបុណ្យជ្រមុជពីលោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីស? ហេតុអ្វីព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថា បុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ «គួរឲ្យយើងធ្វើសំរេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិតយ៉ាងដូច្នេះ» (ម៉ាថាយ ៣:១៥)។
ហេព្រើរ ១០:១ និយាយថា «ដ្បិតឯក្រឹត្យវិន័យ ដែលមានតែស្រមោល ពីសេចក្តីល្អដែលត្រូវមក...»។ ចូរយើងពិនិត្យមើលយញ្ញបូជាគំរូ ដែលព្រះបានប្រទានឲ្យរាស្ត្ររបស់សម្រាប់សេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ពួកគេ នៅសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ បើសិនអ្នកណាម្នាក់បានធ្វើបាប និងមានទោស មនុស្សមានបាបនោះត្រូវបានថ្វាយតង្វាយលោះបាបមួយ ដើម្បីធ្វើការធួននឹងបាបរបស់គាត់។ ចូរយើងពិនិត្យមើល លេវីវិន័យ ១:៣-៥ «បើសិនជាដង្វាយរបស់អ្នកនោះជាគោដែលត្រូវដុតថ្វាយ នោះត្រូវយកឈ្មោល១ដ៏ឥតខ្ចោះ គេត្រូវនាំយកដង្វាយនោះទៅថ្វាយនៅមាត់ទ្វារ ត្រសាលជំនុំ ឲ្យបានជាទីគាប់នៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា នោះគេត្រូវដាក់ដៃលើក្បាលនៃសត្វនោះ ហើយទ្រង់នឹងទទួលដង្វាយនោះស្នងគេ ដើម្បីឲ្យបានធួននឹងខ្លួនគេ ក៏ត្រូវសំឡាប់គោស្ទាវនោះ នៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា រួចពួកកូនអើរ៉ុនដែលជាពួកសង្ឃ ត្រូវយកឈាមទៅប្រោះនៅជុំវិញលើអាសនាដែលនៅមាត់ទ្វារត្រសាលជំនុំ»។ នៅទីនេះ យើងអាចមើលឃើញថា តង្វាយលោះបាបត្រូវតែបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌបីខាងក្រោម ដើម្បីឲ្យបានស្របច្បាប់ នៅចំពោះព្រះ។
នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងអស់ខាងលើ យើងត្រូវតែបញ្ជាក់ពីច្បាប់របស់ព្រះថា បាបត្រូវតែផ្ទេរទៅលើក្បាលសត្វយញ្ញបូជា តាមរបៀបដាក់ដៃលើ មុនពេលសត្វយញ្ញបូជាត្រូវគេសម្លាប់។ នេះគឺជាសេចក្តីពិតសំខាន់មួយ។ អ្នកអាចមើលឃើញសំនួនសេចក្តីថា «ការដាក់ដៃលើក្បាលតង្វាយលោះបាប» នៅក្នុងជំពូកបន្ទាប់ៗនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរលេវីវិន័យបាន។ លេវីវិន័យ ១៦:២១ និយាយថា «រួចដាក់ដៃទាំងពីរនៅលើក្បាលពពែនោះ លន់តួពីអស់ទាំងសេចក្តីទុច្ចរិត និងអស់ទាំងសេចក្តីរំលងរបស់ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ពីលើពពែនោះ គឺអំពើបាបរបស់គេទាំងអស់ ត្រូវដាក់ទាំងអស់លើក្បាលពពែនោះ រួចប្រគល់ដល់មនុស្សម្នាក់ដែលប្រុងជាស្រេច ដើម្បីដឹកវាទៅឯទីរហោស្ថាន»។
នៅពេលសម្តេចសង្ឃអើរ៉ុនបានដាក់ដៃរបស់គាត់លើក្បាលសត្វពពែ អំពើបាបទាំងអស់របស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ត្រូវបានផ្ទេរទៅលើក្បាលសត្វ ពពែ។ ហើយនៅពេលមនុស្សមានបាបម្នាក់បានដាក់ដៃរបស់គាត់លើក្បាលយញ្ញបូជា អំពើបាបរបស់គាត់ត្រូវបានផ្ទេរទៅលើក្បាលរបស់សត្វនោះ។ តាមរបៀបដូចគ្នានេះ នៅពេលមនុស្សម្នាក់ត្រូវបានតែងតាំងជាសង្ឃ អ្នកដឹកនាំដាក់ដៃលើក្បាលរបស់គាត់ ដើម្បីផ្ទេរការងារជាសង្ឃទៅលើគាត់។ ដូច្នេះ «ការដាក់ដៃលើ» គឺជាសកម្មភាពនៃការផ្ទេរអំពើបាបទៅលើយញ្ញបូជា។ វាមានន័យថា «ផ្ទេរទៅលើ»។
ហើយបន្ទាប់មក គេត្រូវតែសម្លាប់សត្វនោះ ដោយការបង្ហូរឈាមរបស់វា ពីព្រោះ «ជីវិតនៃរូបសាច់ នោះនៅក្នុងឈាម ហើយ...ដ្បិតគឺជាឈាមនោះឯងដែលធួននឹងព្រលឹងបាន» (លេវីវិន័យ ១៧:១១)។
ទោះបីជាយ៉ាងណា សាសន៍អ៊ីស្រាអែលខ្សោយខ្លាំងណាស់ ដើម្បីដោះអំពើបាបទាំងអស់របស់ពួកគេចេញ ពីព្រោះពួកគេនៅតែបន្តធ្វើបាបជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់ពួកគេស្លាប់ ទោះបើពួកគេបានថ្វាយតង្វាយលោះបាប គ្រប់ពេលដែលពួកគេបានធ្វើបាបក៏ដោយ។ ដូច្នេះ ព្រះបានបើក ឱកាសមួយទៀតសម្រាប់ពួកគេទទួលបានការអត់ទោសសម្រាប់អំពើបាបប្រចាំឆ្នាំម្តង។ នេះគឺជាពិធីបុណ្យថ្ងៃធួននឹងបាប។ នៅថ្ងៃធួននឹងបាប សម្តេចសង្ឃអើរ៉ុនបានដាក់ដៃរបស់គាត់ លើក្បាលពពែដែលត្រូវបំបរបង់ ដើម្បីផ្ទេរអំពើបាបប្រចាំឆ្នាំរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលទៅលើវា តែម្តងជា សម្រេច (លេវីវិន័យ ១៦:២១)។
នៅពេលនោះ អើរ៉ុនគឺជាតំណាងនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ពីព្រោះគាត់បានដាក់ដៃរបស់គាត់លើក្បាលសត្វពពែ ជំនួសសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទាំង មូល។ នៅពេលគាត់បានដាក់ដៃលើក្បាលសត្វពពែ អំពើបាបប្រចាំឆ្នាំរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល (ប្រហែលពីរបីលាននាក់ នៅពេលនោះ) ត្រូវបានផ្ទេរទៅលើក្បាលពពែដែលត្រូវបំបរបង់ តាមរយៈសកម្មភាពស្របច្បាប់របស់គាត់។ ហើយនេះគឺជាច្បាប់សម្រាប់មនុស្សជាតិទាំងមូលជារៀងដរាបតទៅ (លេវីវិន័យ ១៦:២៩)។
នេះគឺជា «ស្រមោលពីសេចក្តីល្អដែលត្រូវមក» (ហេព្រើរ ១០:១)។ ឥឡូវនេះ ព្រះបានបំពេញសម្រេច «សេចក្តីល្អដែលត្រូវមក» តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ដូច្នេះ ចូរយើងពិនិត្យមើលរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបំពេញសម្រេចសម័្ពន្ធមេត្រីរបស់ទ្រង់។
ទីមួយ ព្រះវរបិតាបានបញ្ជូនព្រះយេស៊ូវឲ្យយាងមក នៅក្នុងរូបភាពជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ ដើម្បីធ្វើជាកូនចៀមនៃព្រះដែលទ្រង់បានសន្យា។ ទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ងារបស់ព្រះ ហើយក៏ជាព្រះផងដែរ។ ដូច្នេះ ទ្រង់សាកសមធ្វើជាយញ្ញបូជាឥតខ្ចោះសម្រាប់មនុស្សជាតិទាំងអស់។
ទីពីរ ទ្រង់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជពីលោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីស នៅក្នុងទន្លេយ័រដាន់។ នៅទីនេះ យើងត្រូវស្គាល់ថា លោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីសគឺជាអ្នកណា ដែលបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជថ្វាយព្រះយេស៊ូវ។ លោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីសគឺជាពូជពង្សរបស់ស្តេចសង្ឃអើរ៉ុន។ សង្ឃសាការី ដែលជាឪពុករបស់លោកយ៉ូហាន បានកើតមកនៅក្នុងពូជពង្សរបស់អ័ប៊ីយ៉ា ដែលជាចៅប្រុសរបស់អើរ៉ុន (លូកា ១:៥; ១របាក្សត្រ ២៤:១០)។ ដូច្នេះ លោក យ៉ូហាន-បាទ្ទីសគឺជាពូជពង្សរបស់សម្តេចសង្ឃអ៊រ៉ុន។ នេះមានន័យថា គាត់មានសិទ្ធិធ្វើជាសម្តេចសង្ឃ។ លើសពីនេះ ព្រះយេស៊ូវបានទទួលបានស្គាល់ថា លោកយ៉ូហានគឺជាមនុស្សដ៏អស្ចារ្យជាងគេនៅក្នុងចំណោមមនុស្សជាតិ។ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា ក្នុងបណ្តាមនុស្សដែលកើតពីស្ត្រីមក នោះគ្មានអ្នកណាបានធំជាងយ៉ូហានទេ...» (ម៉ាថាយ ១១:១១, ១៤)។ នេះមានន័យថា លោកយ៉ូហានគឺជាសម្តេចសង្ឃចុងក្រោមបង្អស់នៅលើផែនដីនេះ និងជាតំណាងស្របច្បាប់នៃមនុស្សជាតិ ដែលព្រះបានសន្យា និងរៀបចំ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បានទាយពីគាត់។ «មើល អញចាត់ទូតអញឲ្យទៅ គាត់នឹងរៀបចំផ្លូវនៅមុខអញ (ម៉ាឡាគី ៣:១)។ «ចូរនឹកចាំពីក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេ ជាអ្នកបំរើអញ ដែលអញបានបង្គាប់ដល់លោក នៅលើភ្នំហោរែបសំរាប់ពួកអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់គ្នា គឺអស់ទាំងក្រឹត្យក្រម និងបញ្ញត្តច្បាប់ទាំងប៉ុន្មាននោះ មើល មុនដែលថ្ងៃដ៏ធំ ហើយគួរស្ញែងខ្លាចរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានមកដល់ នោះអញនឹងចាត់អេលីយ៉ា ឲ្យមកឯឯងរាល់គ្នា លោកនឹងបង្វែរចិត្តពួកឪពុកមកឯកូន និងចិត្តកូនមកឯឪពុកវិញ ក្រែងអញមកវាយផែនដីដោយសារសេចក្តីបណ្តាសា» (ម៉ាឡាគី ៤:៤-៦)។ យើងព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា «បើសិនអ្នករាល់គ្នាព្រមទទួលពាក្យនេះ នោះគឺលោកនេះហើយ ជាលោកអេលីយ៉ាដែលត្រូវមក» (ម៉ាថាយ ១១:១៤)។
លោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីស គឺជាអេលីយ៉ា ដែលត្រូវមក និងបង្វែរមនុស្សទាំងអស់ត្រឡប់ទៅឯព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយជួយឲ្យពួកគេរៀបចំខ្លួនទទួល ទ្រង់។ គាត់បានកើតមកមុនព្រះយេស៊ូវ រយៈពេលប្រាំមួយខែ។ គាត់បានធ្វើបុណ្យជ្រមុជនៃការប្រែចិត្តដល់មនុស្សនៅក្នុងវាលរហោស្ថាន ដើម្បីរៀបចំផ្លូវសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់។ ហើយគាត់ត្រូវដឹកនាំមនុស្សឲ្យនឹកចាំពីច្បាប់ និងប្រព័ន្ធថ្វាយយញ្ញបូជានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដើម្បីជួយឲ្យពួកគេរៀបចំខ្លួនទទួលព្រះអង្គសង្គោះយេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់ពួកគេ។ ដូច្នេះ គាត់បានធ្វើបុណ្យជ្រមុជដល់មនុស្ស ហើយធ្វើឲ្យពួកគេបានដឹងថា ព្រះអង្គសង្រ្គោះនឹងយាងមកក្នុងពេលដ៏ឆាប់ ដើម្បីដោះអំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះចេញ តាមរបៀបដាក់ដៃលើ។ បុណ្យជ្រមុជរបស់លោកយ៉ូហានបានហៅមនុស្សឲ្យបែរមកឯព្រះវិញ។ មនុស្សយ៉ាងច្រើនបាន ស្តាប់ឮព្រះបន្ទូលព្រះ តាមរយៈលោកយ៉ូហាន ហើយបានបោះបង់រូបព្រះរបស់ពួកគេចោល ដើម្បីបែរមកឯព្រះវិញ ដោយការសារភាពអំពើបាបរបស់ពួកគេ។
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូវបានយាងពីស្រុកកាលីឡេ មកឯលោកយ៉ូហាន នៅទន្លេយ័រដាន់ ដើម្បីទទួលបុណ្យជ្រមុជពីគាត់។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា «ដ្បិតគួរឲ្យយើងធ្វើសំរេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិតយ៉ាងដូច្នេះ»។ គ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ នៅទីនេះ ជាភាសាក្រិកគឺ «dikaiosune» ហើយវាមានន័យថា «ភាពត្រឹមត្រូវ និង យុត្តិធម៌»។ នេះមានន័យថា ព្រះយេស៊ូវបានសង្រ្គោះមនុស្សមានបាបទាំងអស់ ចេញពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ តាមរបៀបត្រឹមត្រូវ និងសុចរិត ព្រះយេស៊ូវត្រូវតែដោះអំពើបាបទាំងអស់របស់ពួកគេចេញ តាមរយៈ «ការដាក់ដៃលើ» ដែលស្របតាមសម្ព័ន្ធមេត្រី ដែលព្រះបានបង្កើតឡើង ដើម្បីដោះអំពើបាបទាំងអស់របស់មនុស្សជាតិចេញ ដោយការទទួលបុណ្យជ្រមុជពីលោកយ៉ូហាន។ ដោយសារព្រះយេស៊ូវបានទទួលផ្ទុកអស់ទាំងអំពើបាបរបស់លោកិយនេះ តាមរយៈបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ លោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីសបានធ្វើបន្ទាល់ថា «នុ៎ះន៍ កូនចៀមនៃព្រះ ដែលដោះបាបមនុស្សលោក» (យ៉ូហាន ១:២៩)។ លោកយ៉ូហានបានមក ដើម្បីធ្វើបុណ្យជ្រមុជថ្វាយព្រះយេស៊ូវ ដោយការដាក់ដៃលើ។ នៅវេលាដែលលោកយ៉ូហានដាក់ដៃរបស់គាត់លើព្រះសិរសារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះត្រូវបានផ្ទេរទៅលើទ្រង់ ស្របតាមច្បាប់របស់ព្រះ។
ទីបី ទ្រង់បានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង សម្រាប់ការអត់ទោសដល់អំពើបាបរបស់យើង។ មុនពេលទ្រង់សុគត ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា «ការស្រេចហើយ!» (យ៉ូហាន ១៩:៣០)។ ទ្រង់បានបង្ហូរព្រះលោហិតទាំងអស់របស់ទ្រង់ សម្រាប់ថ្លៃឈ្នួលនៃអំពើបាបរបស់យើង។ ហើយទ្រង់បានមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតឡើងបិញ នៅថ្ងៃទីបី និងបានយាងត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌វិញ។ ដូច្នេះ ទ្រង់ពិតជាបានដោះអំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះចេញ តាមរយៈបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ និងព្រះលោហិតទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាងរួចហើយមែន។
សាវកប៉ុលបាននិយាយថា «គឺថាព្រះគ្រីស្ទបានសុគត ដោយព្រោះបាបរបស់យើងរាល់គ្នា តាមបទគម្ពីរ» (១កូរិនថូស ១៥:៣)។ ឥឡូវនេះ តើអ្នកយល់ពីរបៀបដែលសត្វយញ្ញបូជាត្រូវបានថ្វាយ សម្រាប់ការអត់ទោសបាប នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងមូលហេតុដែលវាគឺជាស្រមោលនៃសេចក្តីល្អដែលត្រូវមកដែរទេ?
មុនពេលសម្លាប់សត្វយញ្ញបូជា ត្រូវតែមាន «ការដាក់ដៃលើ»។ បើសិនយើងលុបបំបាត់ «ការដាក់ដៃលើយញ្ញបូជា» នៅពេលយើងថ្វាយតង្វាយលោះបាប យើងមិនអាចទទួលបានការអត់ទោសបាបបានឡើយ ដោយសារតែការល្មើសច្បាប់របស់ព្រះ ហើយព្រះក៏មិនដែលទទួលយកយញ្ញបូជាខុសច្បាប់បែបនេះដែរ។ ដូច្នេះ វាគឺជាការបំពានច្បាប់របស់ព្រះ ដែលថ្វាយយញ្ញបូជា ដោយមិនមានការដាក់ដៃលើវា។
ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកផែនដីនេះ ដើម្បីលាងសម្អាតអំពើបាបទាំងអស់របស់យើង ដោយអំពើដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់ (រ៉ូម ៥:១៨)។ អំពើដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់គឺថា ទ្រង់បានទទួលបុណ្យជញរមុជពីលោកយ៉ូហាន ដើម្បីដោះអំពើបាបរបស់លោកិយនេះចេញ ហើយបានសុកតនៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីសងថ្លៃឈ្នួលនៃអំពើបាប។ ដូច្នេះ ទ្រង់បានយាងមក ដោយបុណ្យជ្រមុជ និងព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែគួរឲ្យសោកស្តាយ គ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើនស្គាល់អំពីដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់តែពាក់កណ្តាលប៉ុណ្ណោះ។ តាមការពិត យើងគួរតែស្គាល់ផ្នែកទាំងមូលនៃដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ។ ការជឿដល់ទ្រង់ ដោយលុបបំបាត់ផ្នែកសំខាន់នៃដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ គឺខុសច្បាប់ និងឥតប្រយោជន៍។
នៅក្នុងសំបុត្រទីមួយរបស់សាវកយ៉ូហាន គាត់បានបញ្ជាក់ច្បាស់អំពីផ្នែកទាំងមូលនៃដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់។ «គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនេះហើយ ដែលយាងមកដោយទឹក ហើយនិងឈាម មិនមែនដោយទឹកតែប៉ុណ្ណោះ គឺទាំងទឹកទាំងឈាមផង» (១យ៉ូហាន ៥:៦)។
យើងបានកើតមក នៅក្នុងនិស្ស័យបាប ហើយធ្វើបាប រហូតដល់យើងស្លាប់ទៅវិញ។ យើងនៅតែបន្តធ្វើបាបជានិច្ច ហើយមិនអាចគេចចេញពីការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះបានឡើយ គឺយើងត្រូវធ្លាក់ទៅក្នុងស្ថាននរក «ត្បិតឈ្នួលនៃអំពើបាបគឺជាសេចក្តីស្លាប់» (រ៉ូម ៦:២៣)។ ប៉ុន្តែកន្លែងណាមានបាបកាន់តែច្រើន ព្រះគុណក៏ចម្រើនឡើងកាន់តែខ្លាំងដែរ «ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោក ដល់ម៉្លេះបានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែ១ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ» (យ៉ូហាន ៣:១៦; រ៉ូម ៥:២០)។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ បានយាងមកលោកិយនេះ ធ្វើជាកូនចៀមនៃព្រះ។ ទ្រង់បានទទួលផ្ទុកអំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះ នៅពេលទ្រង់ទទួលបុណ្យជ្រមុជពីលោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីស នៅក្នុងទន្លេយ័រដាន់។ ក្នុងនាមជាតំណាងនៃមនុស្សជាតិទាំងមូល លោកយ៉ូហានបានដាក់ដៃរបស់គាត់លើព្រះសិរសារបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយបន្ទាប់មក អំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះត្រូវបានផ្ទេរទៅលើព្រះយេស៊ូវ។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូវទទួលផ្ទុកអស់ទាំងអំពើបាបរបស់យើង តាម រយៈបុណ្យជ្រមុជ ហើយបាននាំអំពើបាបទាំងនោះទៅឯឈើឆ្កាង។ ទ្រង់បានបង្ហូរព្រះលោហិតដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ធ្វើជាថ្លៃឈ្នួលនៃអំពើបាបរបស់យើង ហើយបានធួននឹងអំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះទាំងស្រុង។
ដូច្នេះ មុនពេលទ្រង់សុគតនៅលើឈើឆ្កាង ទ្រង់បានស្រែកយ៉ាងខ្លាំងថា «ការស្រេចហើយ!»។ តើការអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានសម្រេច? អំពើបាបទាំងអស់ និងការជំនុំជម្រះត្រូវបានបញ្ចប់ ដោយសារអំពើដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់ហើយ។ នៅក្នុងន័យផ្សេង យើងបានទទួលការអត់ទោសសម្រាប់អំពើបាបទាំងអស់របស់យើង ដោយសារបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ និងការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាងហើយ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានលាងសម្អាតអំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះ កាលពីជាង២០០០ឆ្នាំមុន ហើយបានបង្កើតរបៀបរស់នៅថ្មីមួយ (ហេព្រើរ ១០:២០)។ ពេលនេះគឺជាពេលវេលានៃព្រះគុណទ្រង់ហើយ។ អ្នកណាដែលជឿលើបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ និងការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង អាចទទួលបានការអត់ទោសសម្រាប់អំពើបាបទាំងអស់របស់ខ្លួនបាន ហើយទទួលបានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅជាមួយ (កិច្ចការ ២:៣៨)។ ហាលេលូយ៉ា!
តើយើងគួរតែនិយាយអំពីអ្វីផ្សេងទៀត! មានខគម្ពីរយ៉ាងច្រើននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលបញ្ជាក់ថា បុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់គឺជាអំពើដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេស៊ូវដ៏មិនអាចខ្វះបាន សម្រាប់សេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើង (ម៉ាថាយ ៣:១៣-១៧; ១ពេត្រុស ៣:២១; យ៉ូហាន ៦:៥៣-៥៥; អេភេសូត ៤:៥; កាឡាទី ៣:២៧; កិច្ចការ ១០:៣៧...)។
តើអ្នកជឿលើសេចក្តីពិតនេះដែរទេ? តើអ្នកមិនមានបាបនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកទេឬ? តើព្រះបានដោះអំពើបាបរបស់អ្នក ចាប់ពីកំណើតរបស់អ្នក រហូតដល់ពេលនេះឬ? តើទ្រង់បានដោះអំពើបាបទាំងអស់របស់អ្នក ចាប់ពីពេលនេះ រហូតដល់នាទីចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់អ្នក តាមរយៈបុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់ កាលពីជាង២០០០ឆ្នាំមុនឬ? ហើយដូច្នេះ តើអ្នកពិតជាបានញែកជាបរិសុទ្ធ ដោយការជឿលើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ និងព្រះលោហិតទ្រង់ហើយឬ?
ជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទសព្វថ្ងៃនេះ គួរតែស្តាដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណឡើងវិញ។ អ្នកណាដែលចង់ស្គាល់យ៉ាងលម្អិតបន្ថែមទៀតអំពីដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ សូមកុំស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការទំនាក់ទំនងមកកាន់ អង្គការ The New Life Mission។ អ្នកអាចទទួលបានសៀវភៅ និងសៀវភៅអេឡិចត្រូនិករបស់លោកគ្រូ Paul C. Jong ដោយឥតគិតថ្លៃ។
តើអ្នកពិតជាបានកើតជាថ្មី ដោយ ទឹក និង ព្រះវិញ្ញាណ ដែរឬទេ?
ត្រឡប់ទៅឯ ដំណឹងល្អអំពី ទឹក និង ព្រះវិញ្ញាណ
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលគង់នៅក្នុងខ្ញុំ - របៀបត្រឹមត្រូវ ដែលអ្នកអាចទទួលបាន ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
សេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ ដែលត្រូវបានបើកសម្តែងនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីររ៉ូម - ព្រះអម្ចាស់របស់យើង ដែលធ្វើជាសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ (ភាគ ១)
សេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ ដែលត្រូវបានបើកសម្តែងនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីររ៉ូម - ព្រះអម្ចាស់របស់យើង ដែលធ្វើជាសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ (ភាគ ២)
សេចក្តីអត្ថាធិប្បាយ និងសេចក្តីអធិប្បាយអំពីកណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈ តើគ្រានៃពួកអាទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទ ទុក្ករកម្ម ការលើកឡើងទៅក្នុងពពក និង នគររាជ្យមួយពាន់ឆ្នាំ នឹងមកដល់ឬ? (ភាគ១)
សេចក្តីអត្ថាធិប្បាយ និងសេចក្តីអធិប្បាយអំពីកណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈ តើគ្រានៃពួកអាទទឹងនឹងព្រះគ្រីស្ទ ទុក្ករកម្ម ការលើកឡើងទៅក្នុងពពក និង នគររាជ្យមួយពាន់ឆ្នាំ នឹងមកដល់ឬ? (ភាគ២)
រោងឧបោសថ៖ រូបភាពលម្អិតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ (II)
សេចក្តីជំនឿ លើគោលជំនឿ នៃពួកសាវក - គែលាការចំបង របស់ព្រះគ្រីស្ទ